Η επίθεση εναντίον του κ. Κωνσταντινέα έγινε για τη Μακεδονία, την οποία τάχα ξεπούλησε η κυβέρνηση.
Η επίθεση εναντίον..
του κ. Καλαντζή έγινε για την Ελλάδα που τάχα ξεπούλησε ο ίδιος και προφανώς το πολιτικό προσωπικό της χώρας. Αυτά φώναζαν οι ορδές που κινήθηκαν εναντίον τους.
Είχαμε καιρό να δούμε παρόμοια φαινόμενα, όπου η ομαδική βία κατά πολιτικών δεν κάνει διακρίσεις απέναντι στον χώρο των δημοκρατικών κομμάτων.
Αν επιχειρήσουμε να προσδιορίσουμε χρονικά ανάλογα επεισόδια, εύκολα θα φτάσουμε στο συμπέρασμα ότι αυτά ουσιαστικά σταμάτησαν μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, όταν η Χρυσή Αυγή περιορίστηκε και απέσυρε από τους δρόμους τα τάγματα εφόδου. Αυτά τώρα φαίνεται πως επιστρέφουν. Αλλά ας δούμε πώς φτάσαμε ώς εδώ.
Η Χρυσή Αυγή, μετά τη δολοφονία του Φύσσα και ύστερα από μερικά χρόνια σχετικής «συστολής», καθαγιάστηκε στην κολυμβήθρα του δήθεν πατριωτισμού, μέσα από τα εθνικιστικά συλλαλητήρια για το Μακεδονικό. Η ηγεσία και τα στελέχη της βρήκαν σε αυτές τις εκδηλώσεις την ευκαιρία να κυκλοφορήσουν ανάμεσα σε πλήθος κόσμου, χωρίς κανείς να ενοχλείται που τους είχε δίπλα του.
Αλήθεια, ποιος φταίει που δημιουργήθηκε αυτή η κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τον φασισμό; Ποιος φταίει για τον μιθριδατισμό στον οποίο δοκιμάστηκαν οι πολίτες, ώστε να μην τους κάνει αίσθηση ότι συνυπήρχαν σε κοινές εκδηλώσεις όχι με το αυγό του φιδιού, αλλά με το ίδιο το φίδι;
Ευτυχώς, είμαστε στην αρχή. Αν δεν σταματήσουν τώρα τα μικροπολιτικά παιχνίδια με τα εθνικά θέματα, αν δεν σταματήσει τώρα η ανοχή στον εθνικισμό και στην ακροδεξιά ρητορική και αν δεν αναλογιστούμε πως για όλα αυτά υπάρχει μια φασιστική οργάνωση που καραδοκεί και εκμεταλλεύεται ακόμη και την παραμικρή χαραμάδα, σύντομα θα έχουμε πολλούς σαν τον Κωνσταντινέα και τον Καλαντζή.
Ο φασισμός δεν κάνει διακρίσεις. Και επειδή είμαστε σε άτυπη προεκλογική περίοδο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Χρυσή Αυγή επενδύει εκλογικά πάντοτε στη βία.
Eφημερίδα των Συντακτών / Αποψη
