Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης
Κανονικά τώρα θα 'πρεπε ν' αρχίσω τα βαριά σεξουαλικά υπονοούμενα, αλλά επειδή είμαστε οικογενειακή ιστοσελίδα και δεν μας αφήνει ο Χατζής να γράφουμε τέτοια θα το πω λάιτ: Τέτοιος έρωτας για το κέντρο δεν ξανάγινε!
Για τους κεντρώους και τις..
κεντρώες που με τις ψήφους τους κρατάνε το κλειδί των εκλογών. Απάνω τους έχουν πέσει ο Τσίπρας κι ο Μητσοτάκης, τα πόδια τους φιλάνε, τον ουρανό με τ’ άστρα τους τάζουνε. Και στη Θεσσαλονίκη για πάρτη τους ανεβήκανε και για πάρτη τους μιλήσανε, για να μην πω (συγγνώμη κύριε Τάκη!) για πάρτη τους ξεβρακωθήκανε.
Έτσι είναι παιδιά, αλήθειες να λέμε. Στη μεγάλη μάζα των κεντρώων απευθύνθηκαν και ο Αλέξης και ο Κυριάκος. Με τον τρόπο του ο καθένας και μην περιμένετε από εμένα εδώ να βγάλω βαθμολογία. Δεν το έκανα την περασμένη εβδομάδα, δεν θα το κάνω ούτε και αυτή. Κάτι τέτοια είναι για τις αθλητικές εφημερίδες που κοτσάρουν ένα επτάρι ή ένα οκτάρι ή ένα πεντάρι πλάι στο όνομα του παίκτου, με άριστα το δέκα. Καλό για τους οπαδούς με νοοτροπία νηπιαγωγείου, κακό για όποιον θέλει να σκέφτεται λίγο περισσότερο και κάπως να παίρνει τον εαυτό του στα σοβαρά…
Οπότε αν ψάχνετε για ύμνους, να πάτε αλλού. Αν θέλετε να το συζητήσουμε λίγο πιο σοβαρά, καθίστε εδώ είμαστε φιλόξενοι. Κι αυτό που θα κουβεντιάσουμε δεν είναι άλλο από την κυριαρχία των κεντρώων στον πολιτικό μας βίο. Μια φάρας εκλογικής εξόχως υπολογίσιμης, μιας και καλύπτει ένα ποσοστό γύρω στο 40 % των εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους. Για να μην το τραβήξω το σκοινί και το πάω ένας στους δύο και μία στις δύο.
Μάλιστα, τόσοι και τόσες είναι. Διότι η αριστερά δεν ξεπερνάει το 30 % όσο και να την τεντώσεις, ενώ και η πάλαι ποτέ κυρίαρχη δεξιά στα ίδια νούμερα κινείται μετά τις αλλεπάλληλες φάπες από το ΠΑΣΟΚ. Άρα, οι κεντρώοι τα κάνουν τα κουμάντα και τους κεντρώους φλερτάρουν όσοι θέλουν να γίνουν πρωθυπουργοί. Τώρα μάλιστα που δεν υπάρχουν οι φούριες και η αναστάτωση και ο καυγάς του 2015, οι κεντρώοι και οι κεντρώες θέλουν ακόμη περισσότερο ψηστήρι για να στρίψουν καταδώ ή κατακεί.
Κάτι που γνωρίζουν τόσο ο Αλέξης όσο και ο Κυριάκος και κάνουν τα κουμάντα τους. Ο πρώτος τους λέει «σας έβγαλα από τον κουβά, σας κουβάλησα στην πλάτη μου, ξεφορτώθηκα τους παλαβούς, φορτώθηκα τους μετριοπαθείς, συνεχίζουμε στον ίδιο στρωμένο δρόμο χωρίς αναταράξεις πλέον». Ο δεύτερος, από την πλευρά του, τους επισημαίνει ότι «πιο πέρα δεν μπορούνε να σας πάνε οι άλλοι, έχουν αγκυλώσεις, ελάτε σε μένα που κατέχω από ελεύθερη οικονομία και τη γουστάρω κιόλας, φουλ κεντρώος, μακριά πολύ απ’ την ακροδεξιά». Κι όποιος τσιμπήσει...
Το αποτέλεσμα θα το δούμε τη βραδιά των εκλογών και όσοι βγάζουν πρόωρα συμπεράσματα είναι μεγάλα κορόιδα. Το έργο έχει ακόμη πολλά επεισόδια και ουκ ολίγοι άσσοι κρύβονται σε μανίκια. Ένας εξ αυτών, διόλου ασήμαντος, θα είναι το Μακεδονικό κι εκεί, νομίζω, θα φανεί επακριβώς τι καπνό φουμάρουν στις μέρες μας οι κεντρώοι. Αν ψάχνονται δηλαδή περισσότερο με το μέλλον ή είναι ικανοποιημένοι με το παρελθόν. Ως εκ τούτου, πάρτε ποπ κορν, παραγγείλετε σουβλάκια, τιγκάρετε το ψυγείο με μπυρόνια και αναψυκτικά. Η διαδρομή στη χώρα του κέντρου, προβλέπεται συναρπαστική!
Y.Γ.: Και βεβαίως, όταν πλακώνονται τα βουβάλια την πληρώνουν τα βατράχια. Αντίο Φώφη...
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost.gr
