Οπλιστείτε με υπομονή, ακονίστε το χιούμορ σας, καθίστε αναπαυτικά στους καναπέδες σας για να παρακολουθήσετε τον βομβαρδισμό με δημοσκοπήσεις. Δεν έχει φύγει ο Σεπτέμβρης και έχουν δημοσιευτεί καμιά δεκαριά. Εχετε βγάλει συμπέρασμα; Αν εξαιρέσετε εκείνες τις μετρήσεις που σου δίνουν την αίσθηση ότι έχουν γίνει στα γραφεία της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ, οι..
υπόλοιπες συμφωνούν σε ορισμένα πράγματα: Η Νέα Δημοκρατία έχει προβάδισμα, η συσπείρωσή της έχει πιάσει ταβάνι, ενώ του ΣΥΡΙΖΑ είναι ακόμη πολύ χαμηλά, ο καλύτερος πρωθυπουργός είναι ο «κανένας», οι περισσότεροι πολίτες εμφανίζονται απαισιόδοξοι, είναι καλές οι εξαγγελίες του Τσίπρα στη ΔΕΘ, αλλά είναι αμφίβολο αν θα τις υλοποιήσει.
Μέχρι εδώ καλά. Μετά αρχίζουν τα ερωτήματα. Πόση είναι η διαφορά ανάμεσα στη Ν.Δ. και τον ΣΥΡΙΖΑ; Πάνω ή κάτω από τις δέκα μονάδες; Είναι πάνω από τις δέκα μονάδες με ή χωρίς την αναγωγή (διανομή της αδιευκρίνιστης ψήφου); Είναι κάτω από τις έξι μονάδες και βαίνει μειούμενη; Είναι εφικτός ο στόχος της αυτοδυναμίας για τη Νέα Δημοκρατία;
Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να κάνει την έκπληξη και να έρθει πρώτος; Πώς θα συμπεριφερθούν εκλογικά αυτοί που σήμερα δηλώνουν αναποφάσιστοι; Παίζει ρόλο ότι οι περισσότεροι απ’ αυτούς που εντάσσονται στην κατηγορία των «δεν ξέρω, δεν απαντώ» είχαν ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ στις προηγούμενες εκλογές, άρα μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να έχει βάσιμες ελπίδες ότι θα επιστρέψουν στην κοίτη τους;
Τρίτο κόμμα ποιο θα έρθει; Το ΚΙΝ.ΑΛΛ., η Χρυσή Αυγή ή το ΚΚΕ; Πόσα κόμματα θα μπουν στη Βουλή; Θα πιάσουν το όριο οι ΑΝ.ΕΛΛ. (με σοβαρά προβλήματα συνοχής), το Ποτάμι (σε κατάσταση παραλυτικής εσωστρέφειας), η Ενωση Κεντρώων (υπό διάλυση); Η ΛΑ.Ε., η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η ΜέΡΑ 25 (Βαρουφάκης) έχουν ελπίδες; Ποιο θέμα θα παίξει καθοριστικό ρόλο στην κρίση των ψηφοφόρων; Οι συντάξεις; Το Μακεδονικό; Τα προγράμματα; Η ακτινοβολία των αρχηγών;
Αυτά είναι ερωτήματα που δεν είναι δυνατόν να απαντηθούν γιατί ακόμη είμαστε μακριά από τις εκλογές. Ενδεχομένως πολύ καλύτερη εικόνα θα αποκτήσουμε μόνο μερικές μέρες πριν από τη μεγάλη Κυριακή. Ενδεχομένως όμως, γιατί, όπως παραδέχονται και οι ερευνητές, αρκετοί πολίτες (το ποσοστό δεν είναι σταθερό) αποφασίζουν κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή -λίγες μέρες πριν από τις εκλογές, κάποιοι ακόμη και πάνω από την κάλπη.
Το πρόβλημα στην Ελλάδα με τις μετρήσεις δεν είναι μόνο οι αποκλίσεις που παρουσιάζουν -δύσκολα εξηγήσιμο φαινόμενο ιδιαίτερα αν η απόσταση στην πρόθεση ψήφου από εταιρεία σε εταιρεία είναι τεράστια-, είναι και η ποιότητα των ερωτημάτων (ορισμένες φορές νομίζεις ότι τίθενται τα ερωτήματα με τέτοιο τρόπο ώστε να προκύψουν βολικές απαντήσεις), είναι όμως και η ανάλυση των ευρημάτων που συνήθως δεν γίνεται από τους υπεύθυνους των εταιρειών, αλλά από τα στελέχη των μέσων ενημέρωσης που τις έχουν παραγγείλει.
Η πολιτική γραμμή του μέσου που τις δημοσιεύει θα γίνει ο ερμηνευτικός μπούσουλας. Θα αναδείξει τα κακά του αντιπάλου και θα υποβαθμίσει τις αδυναμίες του φίλου. Οπότε ψυχραιμία, γιατί θα δουν πολλά ακόμη τα ματάκια μας, μέχρι να μιλήσει η γκαστρωμένη κάλπη. Τα γκάλοπ πάντως δεν είναι τόσο έγκυρα όσο τα υπερηχογραφήματα στις εγκύους.
- το κείμενο του Τάσου Παππά είναι από την Εφημερίδα των Συντακτών (27/9/2018)