"κανονικότητας". Την ώρα που οι ναζί είναι μέλη των κοινοβουλίου, που ακόμα και σήμερα δέρνουν ανενόχλητοι στους δρόμους, την ώρα που όσα πρεσβεύουν έχουν διαβρώσει μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, πολύ μεγαλύτερο από το εκλογικό τους ποσοστό, την ώρα που κάποιοι αναζητούν "σοβαρές" Χρυσές Αυγές, την ώρα που φασιστοειδή έχουν θέση σε τηλεοπτικά πάνελ.
"Εμείς δεν ζούμε πλέον, μόνο αναπνέουμε", έχει πει η Μάγδα Φύσσα και η απουσία μας της στερεί πολύτιμες ανάσες. Η Μάγδα Φύσσα μόνη στη δικαστική αίθουσα. Αύριο ένας άλλος Παύλος μόνος απέναντι στον εν δυνάμει δολοφόνο του. Μεθαύριο "σοβαρές" συζητήσεις που παίρνουν ίσες αποστάσεις από τον θύτη και το θύμα. Όλα αυτά ως "καθημερινότητα", ένα στιγμιαίο φλας, μέσα στην 24ωρη ρουτίνα. Η Μάγδα Φύσσα μόνη μέσα στη δικαστική αίθουσα. Πώς το έχω επιτρέψει αυτό στον εαυτό μου; Αυτό είναι το μόνο ερώτημα που μου 'ρχεται σήμερα στο μυαλό...
Δημήτρης Σούλτας (από fb)