Όταν έχουν δοθεί τόσοι αγώνες για την υπεράσπιση του δικαιώματος του δημοσιογράφου να εκφράζεται ελεύθερα, να μη χειραγωγείται και..
να μπορεί ανεμπόδιστα να εκφράζει τις απόψεις του (προσοχή: σχολιάζοντας, όχι μεταδίδοντας ειδήσεις), είναι παράξενο τουλάχιστον να ελέγχεται πειθαρχικά κάποιος που σχολίασε, προκλητικά έστω, την ομιλία ενός πολιτικού αρχηγού.
Και σε ποιο ακριβώς άρθρο του Καταστατικού της Ενωσης, ή του Κώδικα Δεοντολογίας θα ακουμπήσει η δίωξη; Η προσωπική εμπειρία μου από θητεία 8 χρόνων στο Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο, μου λέει πουθενά.
Θα μπορούσε κάποιος να αντιτείνει πως οι αγώνες αυτοί δεν απέδωσαν. Ετσι είναι. Οι δημοσιογράφοι παγκοσμίως δεν λειτουργούν ελεύθερα. Και οι ελάχιστες εξαιρέσεις είναι απλώς οάσεις στην έρημο της κατευθυνόμενης πληροφόρησης. Δεν πετύχαμε παναπεί, αυτό που μπορεί στον Καπιταλισμό να μοιάζει ανέφικτο, αλλά οφείλουμε να το επιδιώκουμε. Ομως, το να λειτουργεί το ίδιο το Σωματείο μας ως λογοκριτής συναδέλφων είναι εξωφρενικό.
Πολιτικά είναι ακόμα χειρότερα, επειδή η ΕΣΗΕΑ εμφανίζεται να υπακούει στα κελεύσματα της Ν.Δ. του κόμματος που συγκυβερνώντας με το ΠΑΣΟΚ προχώρησαν στο αδιανόητο για όλη την Ευρώπη. Εκλεισαν την ΕΡΤ! Και του οποίου τα στελέχη αμέσως η εμμέσως, αλλά πάντοτε σαφώς, εκφράζουν την καινοφανή άποψη πως δεν χρειάζεται δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός φορέας, ας κάνουμε δηλαδή ένα ακόμα δωράκι στους ιδιώτες διαμορφωτές κουλτούρας και πολιτικής γνώμης.
Αναρωτιέμαι. Τι ακριβώς λέει στους νέους συναδέλφους το Σωματείο; Απαγορεύεται να χαρακτηρίσεις πχ ακροδεξιό το Σαμαρά ή τον Βορίδη και ναζιστή τον Κασιδιάρη, με αιτιολογία πως αυτό δεν συνάδει με πολιτικά αποστειρωμένη ιλουστρασιόν Δημοσιογραφία, για την οποία μας βρίζει ο κόσμος στους δρόμους;
Υ.Γ.1 Υπάρχουν πάμπολλα ζητήματα, για τα οποία θα έπρεπε να γεμίσουν δεκάδες σελίδες. Θα θυμίσω μόνο πως είναι περισσότερα από 30 χρόνια που κάποιοι, αιθεροβάμονες όπως αποδείχτηκε, ζητούσαν πλατιά συζήτηση με θέμα «τι είδους ΕΣΗΕΑ θέλουμε» και είχαν πρωτομιλήσει για την χαμένη τιμή του κλάδου. Τώρα είναι πολύ αργά για δάκρυα…
ΥΓ 2. Ας μην παριστάνουν τους κήνσορες κι οι Συριζαίοι. Τα ράματα και για τη δική τους γούνα είναι πολλά, ιδιαίτερα για το φέουδο δημόσια ραδιοτηλεόραση. Το επισημαίνουν άλλωστε αρκετοί δικοί τους αλλά έντιμοι συνάδελφοι μας, γνώστες των τόσο σύνθετων θεμάτων του κοινωνικού δικαιώματος Πληροφόρηση.