Βαθειά θλίψη και οργή για τον Ζακ Κωστόπουλο

Σ’ αγαπάω Zak Kostopoulos. Κι αυτο κανένας θάνατος δεν το αλλάζει. Ο Σνουπι σου έμεινε μόνος... Αχ Ζακ μου... Είχα καιρό να κλάψω τόσο πολύ. Aυτό έγραψε στο fb η Ελενα Ακρίτα για το θύμα του λυντσαρίσματος, τον «ληστή» του κοσμηματοπωλείου στη Γλάδστωνος, αμέσως μόλις έγινε γνωστή η ταυτότητά του. Και δεν ήταν η μόνη. Τα social media γέμισαν εκατοντάδες αναρτήσεις για τον Ζακ Κωστόπουλο, γνωστό για την ενεργή του δράση στην LGBT κοινότητα. Παραθέτουμε κάποιες, όπως μας τις έστειλαν αναγνώστες:
Όταν γνωρίζεις κάποιον έστω και διαδικτυακά οι τραγωδίες που τον αφορούν μεγεθύνονται. Ο νεκρός του κοσμηματοπωλείου είναι ο Ζακ Κωστόπουλος είναι προσωπο που ειχε κερδισει το σεβασμό μας για την προσπάθεια που εκανε να διαλυθούν οι προκαταλήψεις για τους οροθετικούς αλλα και την LGBT κοινότητα. Οι ιστορίες του για τους ανθρωπους της Αθήνας που δημοσίευε και εδω ηταν πολυ δημοφιλείς και αγαπητές απο ολους. Το κρατος δεν κανει απολύτως τιποτα για τους τοξικομανείς οι οποίοι εαν δεν εχουν τα μεσα να διαχειριστουν την εξάρτηση αφήνονται στην εξαχρείωση και στην αυτοκαταστροφή. Αυτο ειναι το ενα θεμα. Εξίσου σοβαρό ίσως και σοβαρότερο οτι στο κέντρο της Αθήνας κάποιος δολοφονείται σε λιντσαρισμα επειδή η αστυνομία ειναι απούσα. Εχουν τελειώσει πλεον τα λόγια.
 Vivian Efthimiopoulou

 ***
Επιβεβαιώθηκε πως ο ανθρωπος που δολοφονήθηκε ηταν ο Ζακ Κωστοπουλος. O Ζακ ρε μαλακα που δεν πρέπει να υπήρξε ψυχη σαν αυτον. Θελω να ξεράσω ολο τον κοσμο απο μάσα μου. Να τον χαιρεστε τον κοσμο που φτιάξατε. Να χαίρεστε τους νοικοκυραίους και τους σεριφηδες του κοσμου. Ο Ζακ θα έρχεται στον υπνο μας και δε θα μας αφηνει να ησυχασουμε ποτέ ξανά. Ενας ατελείωτα ξεχωριστός ανθρωπος, ο Ζακ,που πάλευαν να τον δολοφονήσουν καθημερινά με χιλιάδους τρόπους όσο ζούσε, αναμεσα σε μπουλινγκ και ξυλοδαρμούς για την ταυτότητα του και που ο ιδιος άνθρωπος ειχε την τολμή, την αξιοπρέπεια και το σθένος να τους σαρκάζει όλους χωρίς να αφήνει ούτε ίχνος πόνου παραέξω, να ζει όπως γουστάρει μέχρι την τελικη μέρα της δολοφονίας του. Γιατί οσο κι αν άξιζε στο Ζακ να πεθάνει μέσα σε μια τρυφερή αγκαλιά, ο τρόπος που δολοφονήθηκε για την ληστεία του κοσμηματοπωλειου, που η ίδια του η απειρία φαίνεται να τον καταδίκασε να εγκλωβιστεί, καθρεφτίζει όλο το γαμημένο κόσμο που ζούμε. Αυτή είναι η αλήθεια. Αυτος είναι ο γαμημένος τρόπος που τελειώνουν άνθρωποι σαν τον Ζακ. Θέλω να ξεράσω όλο τον κόσμο από μέσα μου και θέλω να γεμίσω το σύμπαν λουλούδια, γκλίτερ και φτερά για σένα Ζακ. Μονο για σένα. Δάκρυα και απύθμενο συναίσθημα. Ίχνη αγάπης μονο για τους φίλους του που ξέρω πως τους περιμένουν δύσκολες νύχτες γνωρίζοντας πως ο θάνατος του Ζακ είναι καταγεγραμένος σε ένα βίντεο, τον έχουμε όλοι μπροστά μας. Τον είδαμε. Ξέρουμε καθίκια. Μας καταδικάσατε να ξέρουμε τα τελευταία του λεπτά χωρίς ένα χέρι να τον κρατήσει. 
Βάλια Τσιριγώτη

***
Ο Ζακ Κωστόπουλος ήταν αυτό που στα αγγλικά αποκαλείται 'intense': παθιαζόταν με ό,τι τον άγγιζε, είτε αυτό ήταν οι δικαιωματικοί αγώνες της κοινότητας, είτε η εξασφάλιση της αποδοχής και της ορατότητας συνανθρώπων του που είχαν ταλαιπωρηθεί για να κερδίσουν την ελευθερία τους όσο κι ο ίδιος. Παρ' ότι είχαμε πλακωθεί κάμποσες φορές (πράγμα που δεν έχει καμία απολύτως σημασία, πέρα απ' το γεγονός ότι, από πείσμα και μόνο, έπαψα να τον συναναστρέφομαι), πάντα θαύμαζα το τσαγανό του, τον τσαμπουκά του, το ότι διατράνωνε το δικαίωμα της ελεύθερης ζωής με σθένος που ελάχιστοι διαθέτουν.

Η απώλειά του - κι η τραγωδία που τη σημάδεψε, και για την οποία το κράτος πρέπει να ταράξει τους υπαίτιους στη νομιμότητα - είναι βαρύ πλήγμα, πρωτίστως για τους δικούς του και τους ανθρώπους της καρδιάς του, μα και για όλη την κοινότητα.
Καλή αντάμωση, μικρέ. Και μη μασάς όπου κι αν πας. 
Auguste Corteau

 ***
Η είδηση για το θανατηφόρο λιντσάρισμα από τους "φιλήσυχους πολίτες" - δολοφόνους στην Ομόνοια ήταν ήδη ανατριχιαστική, χωρίς να γνωρίζουμε ποιό ήταν το θύμα.
Τώρα διαβάζω πως το θύμα, "ο τοξικομανής" ήταν ένας άνθρωπος που είχαμε γνωρίσει στα πλαίσια της ομάδας Αδέσποτα Εξάρχεια, ο Ζακ Κωστόπουλος ή αλλιώς Ζάκι-Ο.
Μιλάμε για έναν άνθρωπο ανίκανο να πειράξει ακόμα και κουνούπι. Το φυζίκ του δεν θα μπορούσε να φοβίσει κανέναν και το βλέμμα του έλεγε ξεκάθαρα πόσο επικίνδυνος δεν ήταν.
Φιλόζωος, ακτιβιστής, έξυπνος, ευαίσθητος, με τη μεγαλύτερη αγάπη του να είναι ο σκυλάκος του ο Σνούπι, που πριν λίγο καιρό τον έχασε και κινητοποιήθηκαν εκατοντάδες άτομα για να τον ξαναβρεί. Και τον βρήκε.
Μην έχετε καμία αμφιβολία πως η εμφάνισή του έπαιξε ρόλο στο να εξαγριωθεί ο όχλος αυτός. Δεν ήταν μόνο πρεζάκι, ήταν και αδερφή. Διπλό το έγκλημα. Οι νοικοκυραίοι δεν απειλήθηκαν από το μαχαίρι που (ίσως να) κρατούσε. Απειλήθηκαν από αυτά που πρέσβευε. Από το πόσο πολύ έξω από την καθωσπρέπει νόρμα ήταν.
Λίγες μέρες μετά την επέτειο της δολοφονίας του Παύλου, ερχόμαστε αντιμέτωποι με άλλον έναν φόνο γεννημένο από τον φόβο προς το ξένο και το διαφορετικό. Κανονικά, το ελάχιστο που πρέπει να γίνει είναι μια πορεία διαμαρτυρίας, που να περάσει μέσα από το κοσμηματοπωλείο.
Βαθιά θλίψη. Βαθιά ντροπή. Βαθιά οργή.

Κωνσταντίνος Αρμάος

***
Αυτή η ψυχάρα, αυτός ο αλήτης, αυτός ο γλυκός φίλος μας, φτιαγμένος, μπήκε (πρώτη φορά στη ζωή του) να κλέψει το κοσμηματοπωλείο στην Ομόνοια (ναι αυτό που βλέπετε στις ειδήσεις)... Η βασανισμένη, η γενναία, η γλυκιά, η σκληρή ψυχούλα του, στην κρίση του κάθε αναμάρτητου. Δεν θα συνέλθουμε και θα σ αγαπάμε Ζακ μου. 
Gregory Vallianatos

***
Ο ακτιβιστής Ζακ Κωστοπουλος είναι ο δολοφονημένος από τους νοικοκυραίους. Μια ψυχούλα στα social και όχι μόνο. Οροθετικός, εξαρτημένος αλλά και αγωνιστής.
Andreas Anemos

***

Ο άνθρωπος του οποίου τη δολοφονία από τον ιδιοκτήτη του κοσμηματοπωλείου, συγκάλυψαν αρχικά τα ΜΜΕ, δεκάδες αυτόπτες μάρτυρες κι η αστυνομια, ήταν ο Ζακ Κωστόπουλος.
Μόνο που ο Ζακ δεν ήταν ούτε «κλέφτης», ούτε «άστεγος» όπως τον χαρακτήρισαν. Δεν είχε πειράξει ποτέ του κανέναν. Απεναντιας, είχε βοηθήσει πολύ κόσμο. Σε μια δύσκολη στιγμή, βρέθηκε στην κατάσταση που βρέθηκε κι η κοινωνία αντί να τον βοηθήσει... τον δολοφόνησε.... για λίγα χρήματα και χωρίς να κινδυνεύει κανείς..... την αδιαφορία και την υποκρισία της κοινωνίας τη γνώριζε καλά ο Ζακ. Εμείς, δυσκολευόμαστε ακόμα να τη χωνέψουμε......  
 Ioanna-Maria Gertsou

 ***
Δεν μπορώ να το συνειδητοποιήσω! Εύχομαι να μην είναι αλήθεια!
Αυτό το νεαρό παιδί, ο Zak Kostopoulos, που καιρό διάβαζα και εκτιμούσα για την ευστροφία, την οξυδέρκεια, το χιούμορ, το ταλέντο, την δύναμη και το θάρρος του, είναι από όσα λέγονται ο νεκρός που λυντσάρανε ως επίδοξο ληστή κάποιοι «νοικοκυραίοι» στην Ομόνοια.
Αυτή η παθογένεια που μας σαπίζει καθημερινά, δεν γνωρίζει διακρίσεις, δεν έχει πάτο αυτό το βαρέλι.

Μόνο θλίψη και οργή! Βαθειά θλίψη και οργή! 
Μαρία Λυδία Κυριακίδου

***
Δεν υπάρχουν λόγια για το θάνατο του Ζακ. Πολλοί τον γνωρίσαμε μέσα από τα κείμενα και τα shows του και θαυμάσαμε την ειλικρίνεια και την αυθεντικότητα του. Μοιραζόταν τις σκέψεις και τον πόνο του, την αγάπη του για το σκύλο του και τους φίλους του, τους καθημερινούς του αγώνες ενάντια στις διακρίσεις και στον HIV. Και όλα αυτά με ένα απίστευτο θάρρος που αν μη τι άλλο έδειχναν αγάπη για τη ζωή, που την κοιτούσε κατάματα και με τσαμπουκά απέναντι σε όλες της τις δυσκολίες. Έφυγες πολύ νέος, τόσο άδικα και απάνθρωπα και τόσο μόνος σου. 

Rania Svigkou
- διαβάστε:

Αρνούμαι να προσέχω! – συνέντευξη με τον Ζακ Κωστόπουλο