ΑΠΕ - ΕΡΤ: Οι κραυγές και η χαμένη ευκαιρία

Καθε κρούσμα παραπληροφόρησης ή γκάφας (και δεν ειναι λίγα) ενός δημόσιου μεσου ενημέρωσης (οπως τώρα με το ΑΠΕ για τις συντάξεις) συνοδεύεται με κραυγές πολλών που ζητάνε να κλείσουν (με πιο συνηθισμένο επιχείρημα οτι τα πληρώνουμε, παρ οτι το κόστος ειναι ελάχιστο).
Δεν υπάρχει Ευρωπαική χώρα χωρίς δημόσια μεσα ενημέρωσης..
(τηλεοράσεις, ραδιόφωνα, πρακτορεία, ιστοσελίδες) και αυτό απαντάει στους ''αγανακτισμένους'' που δηλώνουν Ευρωπαιστές. Εκείνα που απουσιάζουν ειναι απαράβατοι κανόνες ανεξάρτητης λειτουργίας των μεσων αυτών. Ενας υπουργός να μην εχει δυνατότητα παρέμβασης, να μην διορίζει διοικήσεις με τις εκάστοτες συγκυριακές πλειοψηφίες, να μην τα θεωρεί ιδιοκτήσια του.
Αυτή η ευκαιρία, χάθηκε οταν επαναλειτούργησε η ΕΡΤ αλλα δεν παύει ν αποτελεί ζητούμενο. Αν η πληροφόρηση αφεθεί αποκλειστικά στον ιδιωτικό τομέα, οι πιθανότητες να ενημερωνόμαστε απο "Τατιάνες'' (και οχι μόνο), ειναι περισσότερες απο πολλές...

Γιάννης Παντελάκης (από fb)