του Χρήστου Ξανθάκη*
Από τα σέβεντιζ μας έχει κάτσει στην καμπούρα αυτό το στόρι με τις διευρύνσεις, από τότε που ο Καραμανλής σίνιορ (το δουλεύω το αγγλικό, ε;), αποφάσισε να κάνει άνοιγμα στο Kέντρο και ψώνισε στελέχη και βρήκε την ευκαιρία..
να μπουκάρει στη Νέα Δημοκρατία και ο Μητσοτάκης σίνιορ, εντ δι ρεστ ιζ χίστορι όπως λένε και στη Νεβροβούνιστα Καρδίτσης. Και φυσικά όπως κάθε στόρι, επαναλαμβάνεται, με αποτελέσματα άλλοτε για κλάματα κι άλλοτε για γέλια!
Βλέπε τα δημοσιεύματα που θέλουν από τη μία τον Γρηγόρη Ψαριανό και τον Γιώργο Αμυρά στη Νέα Δημοκρατία και από την άλλη την Κατερίνα Παπακώστα στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Το πρώτο ρεπορτάζ το υπογράφει ο Βασίλης Σκουρής, το δεύτερο το υπογράφει εδώ στο Newpost ο Τάσος Τσιφόρος κι επειδή οι συνάδελφοι είναι πάντοτε καλά πληροφορημένοι και δεν μπουρδολογούν, σιμά κοντά θα δικαιωθούν τα γραφόμενά τους. Εκτός κι αν σπάσει κάνας διάολος το ποδάρι του, πράγμα το οποίο δεν πρέπει σώνει και καλά να το αποκλείουμε. Πολιτική είναι, δεν είναι ματς του Λεβαδειακού να ξέρουμε από πριν μέχρι και πόσα κόρνερ θα κερδίσουν οι δύο ομάδες!
Ας πούμε όμως ότι δουλεύει ρολόι η μάκινα και πραγματοποιούνται αμφότερες οι διευρύνσεις.Φρονώ, που λένε και οι γέροι, ότι εκείνη της Παπακώστα θα συναντήσει τις λιγότερες αντιστάσεις. Πρώτον διότι είναι βουλευτίνα εν ενεργεία και μια ακόμη ψήφος στη Βουλή είναι πάντοτε χρήσιμη. Αφενός για να ενισχυθεί το ηθικό των ψηφοφόρων και αφετέρου για να διαψευσθούν οι καταστροφολόγοι που προέβλεπαν απώλεια της κυβερνητικής πλειοψηφίας σε σύντομο χρονικό διάστημα. Και βάζανε και στοιχήματα νομίζω, αλλά με ξένα λεφτά βάζω κι εγώ όσα στοιχήματα θέλετε…
Τέλος πάντων, ούτε καν οι 53 του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα γκρινιάξουν, μιας και η Παπακώστα μπορεί να είναι δεξιά καραμπινάτη, αλλά μπροστά σε κάτι καϊνάρια των ΑΝΕΛ μοιάζει με μπολσεβίκα. Υπενθυμίζω εκείνο τον υπεργάτουλα τον Δημήτρη Καμμένο, που μέχρι και αντιπρόεδρο της Βουλής τον είχε κάνει ο Τσίπρας. Πασιονάρια είναι πλάι του η Κατερίνα, άσε που διαθέτει και το χάρισμα της κοινής λογικής. Και μπέσα επίσης, πράγμα λίαν εκτιμητέο σε καιρούς δύσκολους και πονηρούς.
Και η διεύρυνση της Νέας Δημοκρατίας; Με τον Αμυρά, σιγά τα δύσκολα. Σαν να μην έφυγε ποτέ, σαν να μην πέρασε μια μέρα. Άσε που θα προσφέρει και χιπστεράδικο σέξαπηλ σε ένα κόμμα γραβατάκηδων και σκαρπινολάγνων. Με τον Ψαριανό όμως τι γίνεται; Από τη μία υπάρχει η αγάπη του προς την οικογένεια Μητσοτάκη, δεν το λησμονώ, και θυμίζω όσα είχε πει σε συνέντευξη του στην Espresso για τον πατέρα του Κυριάκου:
«Είναι ο άνθρωπος που δεν είπε ποτέ ψέματα, δεν υποσχέθηκε ποτέ και σε κανέναν, δεν ήταν ποτέ δημοφιλής, δεν ήταν δημαγωγός και λαϊκιστής. Είχε δίκιο σε ό,τι είχε πει»!Κι από την άλλη, πάλι στην ίδια συνέντευξη (δια χειρός Βίβιαν Μπενέκου, για να μην ξεχνιόμαστε), είχε υπογραμμίσει ότι δεν μπορεί να είναι σε ένα κόμμα όπως η Νέα Δημοκρατία που πιστεύει ότι οι γκέι είναι για τους φούρνους ή πως πρέπει να φύγουν οι ξένοι. Χώρια η φάση με τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών, μάλλον κομβική σε κάποιες γαλάζιες συνειδήσεις.
Η συνέντευξη δεν είναι παλιά, πέρυσι τον Νοέμβριο δόθηκε, κι από τότε ούτε ο Άδωνις Γεωργιάδης άλλαξε θέσεις, ούτε ο Θάνος Πλεύρης. Σταθεροί είναι οι άνθρωποι σε όσα λένε και δεν μπορεί κανείς να μην παραδεχθεί την ειλικρίνειά τους. Ο Ψαριανός, από την πλευρά του, έκανε και κάτι άλλες δηλώσεις, του στυλ ότι τελείωσε μια για πάντα με την Αριστερά και ζήτω ο Σκόμπι. Αν αυτό τον βοηθάει να καταπιεί την κάμηλο, καλή επιτυχία του εύχομαι. Το γέλιο του Άνθιμου, θα τον συνοδεύει στο μακρύ ταξίδι προς τις κάλπες…
* το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost
