Την τιμητική μου είχα χθες από μερίδα του Τύπου αλλά και σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης καθώς ουκ ολίγοι συνάδελφοι και “φίλοι” μνημόνευσαν ένα κείμενο του 2016 που αφορούσε στις “κατσαρίδες”, οι οποίες, σύμφωνα με την «Καθημερινή», απειλούσαν το “φιλέτο του Ελληνικού”. Γιατί πολλά ήταν τα υποκριτικά εύσημα που έλαβα χθες αλλά ούτε ένας δεν βρέθηκε να θυμίσει τον λόγο και την αφορμή που οδήγησαν στο συγκεκριμένο άρθρο..
Ούτε ο κ. Μητσός των «Νέων» έκανε τον κόπο να αναφέρει στο κείμενό του πως έγραψα ό,τι έγραψα με αφορμή σκίτσο της «Καθημερινής», με το οποίο σχολιαζόταν η προσωρινή φιλοξενία προσφύγων και μεταναστών στα πρώην Ολυμπιακά ακίνητα του Ελληνικού παρουσιάζοντας τους ανέστιους ως κατσαρίδες που μαγάριζαν το επενδυτικό φιλέτο της παραλιακής. Γιατί, αν θέλουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, ουδείς εκ των όψιμων “φίλων” μου είχε ενοχληθεί δημοσίως με το συγκεκριμένο σκίτσο που κοσμούσε τότε το φύλλο της «Καθημερινής». Όπως ουδείς εκ των όψιμων “φίλων” μου είχε ενοχληθεί όταν διάφορα πολιτικά και μη πρόσωπα παρομοίαζαν τους μετανάστες με κατσαρίδες. Σε ενεστώτα χρόνο, άκρα του τάφου σιωπή. Εκ των υστέρων πολλοί οι λαλίστατοι και οι φωνακλάδες.
Φυσικά και στο τότε άρθρο μου γινόταν επικριτική αναφορά για τα όσα είχε πει η πρώην βουλευτής της Ν.Δ. και τότε πρόεδρος της επιτροπής της Βουλής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Κατερίνα Παπακώστα. Μόνο που αυτά είχαν ειπωθεί το 2012, όταν τη χώρα κυβερνούσε η αξιότιμη κυβέρνηση Παπαδήμου και η συντριπτική πλειοψηφία του Τύπου δεν είδε και δεν άκουσε τίποτα για “κατσαρίδες” και λοιπά ενοχλητικά ζωύφια.
Βλέπεις, τότε ήταν η εποχή που ακόμα και τα ΜΜΕ του λεγόμενου κεντρώου χώρου, που σήμερα παρουσιάζουν φοβερή δυσανεξία στο κόμμα του Πάνου Καμμένου, δεν έβρισκαν τίποτα το ενοχλητικό με τα ακροδεξιά τσιράκια του Καρατζαφέρη που έβαζαν πόδι σε κυβέρνηση και υπουργεία. Είχαν καταπιεί πολλά τότε οι όψιμοι “φίλοι” μου και όχι μόνο “κατσαρίδες”. Κατάπιαν πολλά, μέχρι που η κατάποση της αθλιότητας τους έγινε συνήθεια. Μέχρι που η συνήθεια τους έγινε εξάρτηση και σήμερα δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς τους ακροδεξιούς της Ν.Δ. και ψάχνουν τα δικά τους άλλοθι στο Google.
Πέτρος Κατσάκος (Στα ψιλά / Αυγή 30/8/2018)
Ούτε ο κ. Μητσός των «Νέων» έκανε τον κόπο να αναφέρει στο κείμενό του πως έγραψα ό,τι έγραψα με αφορμή σκίτσο της «Καθημερινής», με το οποίο σχολιαζόταν η προσωρινή φιλοξενία προσφύγων και μεταναστών στα πρώην Ολυμπιακά ακίνητα του Ελληνικού παρουσιάζοντας τους ανέστιους ως κατσαρίδες που μαγάριζαν το επενδυτικό φιλέτο της παραλιακής. Γιατί, αν θέλουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, ουδείς εκ των όψιμων “φίλων” μου είχε ενοχληθεί δημοσίως με το συγκεκριμένο σκίτσο που κοσμούσε τότε το φύλλο της «Καθημερινής». Όπως ουδείς εκ των όψιμων “φίλων” μου είχε ενοχληθεί όταν διάφορα πολιτικά και μη πρόσωπα παρομοίαζαν τους μετανάστες με κατσαρίδες. Σε ενεστώτα χρόνο, άκρα του τάφου σιωπή. Εκ των υστέρων πολλοί οι λαλίστατοι και οι φωνακλάδες.
Φυσικά και στο τότε άρθρο μου γινόταν επικριτική αναφορά για τα όσα είχε πει η πρώην βουλευτής της Ν.Δ. και τότε πρόεδρος της επιτροπής της Βουλής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Κατερίνα Παπακώστα. Μόνο που αυτά είχαν ειπωθεί το 2012, όταν τη χώρα κυβερνούσε η αξιότιμη κυβέρνηση Παπαδήμου και η συντριπτική πλειοψηφία του Τύπου δεν είδε και δεν άκουσε τίποτα για “κατσαρίδες” και λοιπά ενοχλητικά ζωύφια.
Βλέπεις, τότε ήταν η εποχή που ακόμα και τα ΜΜΕ του λεγόμενου κεντρώου χώρου, που σήμερα παρουσιάζουν φοβερή δυσανεξία στο κόμμα του Πάνου Καμμένου, δεν έβρισκαν τίποτα το ενοχλητικό με τα ακροδεξιά τσιράκια του Καρατζαφέρη που έβαζαν πόδι σε κυβέρνηση και υπουργεία. Είχαν καταπιεί πολλά τότε οι όψιμοι “φίλοι” μου και όχι μόνο “κατσαρίδες”. Κατάπιαν πολλά, μέχρι που η κατάποση της αθλιότητας τους έγινε συνήθεια. Μέχρι που η συνήθεια τους έγινε εξάρτηση και σήμερα δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς τους ακροδεξιούς της Ν.Δ. και ψάχνουν τα δικά τους άλλοθι στο Google.
Πέτρος Κατσάκος (Στα ψιλά / Αυγή 30/8/2018)