Ο ρεπόρτερ Χρήστος Ξανθάκης γράφει δυο λόγια (στο newpost) για τις αλλαγές στη σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου καθώς και για τα πριν του ανασχηματισμού.
Μάλιστα αναφέρει και τι συζήτησε με τον τέως υπουργό Δικαιοσύνης Σταύρο Κοντονή. Ακολουθεί το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη όπως δημοσιεύτηκε..
στο newpost υπό τον τίτλο Σεισμός, σεισμός, ανασχηματισμός:
Παίρνω τηλέφωνο το βράδυ της Δευτέρας τον φίλο μου τον Κοντονή, μπας και τον ψήσω να έρθει Παγκρατάκι να δούμε ΑΕΚ στο καφενείο του Λουκά.
«Τρελλός είσαι ρε Χρήστο», μου λέει, «από ώρα σε ώρα θα έχουμε ανασχηματισμό κι εσύ θέλεις να με τρέχεις για μπάλα;»
«Κι εσένα τι σε νοιάζει;», του απαντάω, «από τους πιο επιτυχημένους υπουργούς στην κυβέρνηση είσαι».
Κι εκεί ξεκίνησε μια συζήτηση που θα παραμείνει πριβέ, όχι γιατί μου το ζήτησε ο Σταύρος, αλλά διότι δεν είναι όλα τα πράγματα τροφοδοσία για τα social media και υλικό για κουτσομπολιό. Μερικές κουβέντες καλόν είναι να παραμένουν άνευ δημοσιότητος. Ένα μόνο θα σημειώσω, έτσι για το γαμώτι, κι ας με συγχωρέσει ο φίλος μου. Κάποια στιγμή εκεί που παρλάραμε, γυρίζει και μου λέει:
«Ξέρεις για ποιο πράγμα είμαι υπερήφανος; Ο νόμος Παρασκευόπουλου μια χαρά είναι, αλλά ήθελε μερικές, μικρές και επί μέρους αλλαγές. Τις πέρασα κι ενώ δεν αυξήθηκε καθόλου ο αριθμός όσων είναι στις φυλακές, δεν είχαμε ούτε ένα κακούργημα απ’ αυτούς που βγήκαν έξω. Ούτε ένα! Είναι μετά να μην χαίρομαι;»Κι ύστερα ήρθε ο ανασχηματισμός. Ύστερα ήρθαν η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, η Κατερίνα Παπακώστα και η Μυρσίνη Ζορμπά να μπουν στο κάδρο και να κάτσουν σε υπουργικές καρέκλες. Με το Νίκο Φίλη, το Νίκο Ξυδάκη και τον Πάνο Σκουρλέτη εκτός κυβέρνησης. Ο τελευταίος, πάντως, ανέλαβε γενικός γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ, μια θέση ευθύνης στην οποία εξελέγη με ποσοστό συντριπτικό. Κι αμέσως έσπευσε να δηλώσει:
«Υπάρχει ανάγκη για νέες συμμαχίες, για τη διαμόρφωση νέων πολιτικών όρων που θα δημιουργήσουν νέες στέρεες κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες, που θα διαμορφώσουν τους κατάλληλους συσχετισμούς για να ωριμάσουν οι νέες αλλαγές στην κοινωνία».Πράγμα το οποίον πολύ ωραίο ακούγεται και ο Σκουρλέτης το πιστεύει όντως. Είμαι σίγουρος γι’ αυτό, μιας και τον ξέρω 35 χρόνια και γνωρίζω πολύ καλά ότι δεν είναι ούτε παραμυθατζής ούτε αερολόγος. Μεταξύ μας όμως τώρα ρε Πάνο, αυτό είναι το στόρι του ανασχηματισμού; Έτσι θα δημιουργηθούν οι νέες στέρεες κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες, που θα διαμορφώσουν ριζοσπαστικούς συσχετισμούς; Με διπλή μερίδα ΠΑΣΟΚ και ολίγη από Νέα Δημοκρατία;
Ακόμη κι αν δεχθώ ότι το παιχνίδι θα παιχτεί στον «προγραμματικό και επί της ουσίας διάλογο με όμορους πολιτικά χώρους», ακόμη κι αν αποδειχθούν ικανές και αποτελεσματικές στους ρόλους τους η Ζορμπά, η Ξενογιαννακοπούλου και η Παπακώστα, το μήνυμα είναι σαφές και ξεκάθαρο:
Περισσότερο με οικουμενική μοιάζει το φρέσκο σχήμα, παρά με κυβέρνηση της Αριστεράς!
Σα να λέμε δικαιώνεται η ψήφος του Σεπτεμβρίου 2015, θα σκούξει το εξυπνοπούλι εκείνο που πάντοτε έγλειφε τους καθηγητές στο σχολείο.
Μια παρατήρηση όχι και τόσο άσχετη, που δεν λαμβάνει ωστόσο υπόψη της το στοιχειώδη παράγοντα της δυναμικής. Ότι δηλαδή για να πας σε εκλογές κάπως πρέπει να τον εξιτάρεις τον κόσμο, κάπως πρέπει να τον κινητοποιήσεις, κάπως πρέπει να τον μπαλαμουτιάσεις. Είναι σαφές ότι υπάρχουν ακόμη πολλά βήματα ως την ώρα της κάλπης, αλλά το πρώτο εξ αυτών μοιάζει να είναι μετέωρο…
