Αμπάριζα από την ανακοίνωση της Νέας Δημοκρατίας πήραν χτες οι εφημερίδες των δύο μεγάλων εφοπλιστικών ομίλων που διεκδικούν ιδιαίτερο ρόλο στη διακυβέρνηση της χώρας και κατήγγειλαν τον πρωθυπουργό ότι προκαλεί «μίσος» και «διχασμό» με το διάγγελμά του από την Ιθάκη.
Ο κ. Μητσοτάκης είχε προηγηθεί, λέγοντας ότι «ο κ. Τσίπρας επιμένει να διχάζει τους Ελληνες».
Αλλά οι εφημερίδες που τον στηρίζουν με κάθε μέσο προχώρησαν ένα βήμα παραπέρα..
● «Κήρυγμα μίσους» ήταν το πρωτοσέλιδο των «Νέων» του κ. Μαρινάκη.
● «Διάγγελμα διχασμού από την Ιθάκη» ήταν η επιλογή του κ. Αλαφούζου στην «Καθημερινή».
● Η τρίτη εφημερίδα που συνέπλευσε στην ίδια γραμμή με παρόμοιο πρωτοσέλιδο ήταν η «Ελεύθερη Ωρα», που είδε «πολεμικό διάγγελμα Τσίπρα», ο οποίος «Διψάει για αίμα»!
Στη μακρά ιστορία των συγκροτημάτων Μαρινάκη (πρώην Λαμπράκη) και Αλαφούζου (πρώην Κοσκωτά, πρώην Βλάχου) δεν θα υπάρχουν πολλές μέρες που θα συμπίπτουν τα πρωτοσέλιδά τους με εκείνα των εφημερίδων που ίδρυσε ο Γρηγόρης Μιχαλόπουλος. Δεν γνωρίζω αν σήμερα νιώθουν περήφανα τα εναπομείναντα στελέχη των δύο συγκροτημάτων, αλλά η ταύτιση αυτή φανερώνει πολλά.
Βέβαια, η σχέση του μακαρίτη Μιχαλόπουλου με τους εφοπλιστές είναι πασίγνωστη όσο και οι περιπέτειές του με τη Δικαιοσύνη, εξαιτίας αυτής ακριβώς της ιδιαίτερης σχέσης.
Αλλά η «Ελεύθερη Ωρα» είναι γνωστή και δεν ξάφνιασε τους αναγνώστες της με το πρωτοσέλιδο. Εξάλλου είναι εκείνη που διαθέτει αποκλειστικές πληροφορίες για το πού εμφανίζεται κάθε μέρα η Παναγία και τα φιδάκια της.Αλλά οι αναγνώστες των «Νέων» και της «Καθημερινής» υποχρεώθηκαν χτες να υποστούν μια βίαιη τοποθέτηση σε ένα στρατόπεδο όπου ελάχιστοι απ’ αυτούς ανήκουν.
Γιατί -ασφαλώς άθελά τους- οι δυο ιστορικές εφημερίδες, με τα χτεσινά τους πρωτοσέλιδα, δεν θίγουν τον πρωθυπουργό, όπως θα επιθυμούσαν, αλλά εκθέτουν ανεπανόρθωτα τους επιχειρηματίες-ιδιοκτήτες τους.
Ας ξαναδεί ή ας ξαναδιαβάσει καθένας το προχτεσινό διάγγελμα του Αλέξη Τσίπρα. Εύκολα θα διαπιστώσει ότι στο στόχαστρο του πρωθυπουργού βρέθηκαν:
- Οι αιτίες και τα πρόσωπα που οδήγησαν τη χώρα στα μνημόνια.
- Η φοροασυλία του μεγάλου πλούτου.
- Η γενικευμένη διαπλοκή και διαφθορά.
- Η ασυδοσία μιας σειράς επιχειρηματικών και εκδοτικών ομίλων που για χρόνια θεωρούσαν ότι η χώρα τούς ανήκει.
- Ο κυνισμός και η περιφρόνηση μιας πολιτικής ελίτ, η οποία νόμισε ότι η Ελλάδα είναι φέουδο και οι Ελληνες πειθήνιοι υπήκοοί της.
- Αυτοί που λοιδόρησαν και απαξίωσαν την Ελλάδα και τους Ελληνες, επειδή τόλμησαν να μη συναινέσουν στην υλοποίηση ενός νεοφιλελεύθερου πειράματος που θα κρατούσε για δεκαετίες.
Μ’ άλλα λόγια, Μαρινάκης και Αλαφούζος δηλώνουν ότι:
- Βρίσκονται στην πλευρά του «μεγάλου πλούτου» ο οποίος διαθέτει «φοροασυλία». (Αυτό το ξέραμε.)
- Εχουν σχέση με τη γενικευμένη διαπλοκή και διαφθορά. (Αυτό τώρα το μαθαίνουμε από την έμμεση δική τους ομολογία.)
- Ανήκουν στους επιχειρηματικούς και εκδοτικούς ομίλους που για χρόνια θεωρούσαν ότι η χώρα τούς ανήκει. (Αυτό το υποψιαζόμαστε, αλλά με τα πρωτοσέλιδα το διασταυρώσαμε πλέον.)
- Ανήκουν σε μια πολιτική ελίτ η οποία νόμισε ότι η Ελλάδα είναι φέουδο και οι Ελληνες πειθήνιοι υπήκοοί της. (Και γι’ αυτό κάτι είχαμε ακούσει.)
Τι από όλα αυτά είναι ανακριβές; Και σε τι από όλα αυτά μπορεί να διαφωνήσει ένας δημοκράτης που δεν περιμένει να κάνει μπίζνες με την πτώση της κυβέρνησης;
* το κείμενο του Δ. Ψαρρά δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών (23/8/2018)
