Νέα και Φιλελεύθερος: μια ημέρα με διαφορετικές ματιές

Τα Νέα και ο Φιλελεύθερος είναι οι πιο αιχμηρές άκρες στο δικράνι τού αντικυβερνητικού Τύπου. Το μαστίγωμα από τα πρωτοσέλιδά τους δεν είναι μόνο συνεχές, είναι και ανελέητο –συχνά με χτυπήματα που εκπλήσσουν για την ωμότητά τους. Μεταπολιτευτικά δύσκολα θα βρεις πιο σκληρή γραμμή εφημερίδας κατά οποιουδήποτε κόμματος, εξουσίας ή προσώπου πλην της Αυριανής που ήταν πολλές φορές..
ασύλληπτα ακραία, με πολύ κιτρινισμό, πολλή λάσπη και, ακόμα, πολύ ροζ στην εκτός ορίων πολιτική της.
Στις εκδόσεις της Πέμπτης τα Νέα και ο Φιλελεύθερος είχαν διαφορετική πρωτοσέλιδη (και γενικότερη) δημοσιογραφική ματιά στην κάλυψη της απελευθέρωσης των δύο Ελλήνων στρατιωτικών από τους Τούρκους.
Τα Νέα έκαναν, σε γενικές γραμμές, αυτό που πρέπει δημοσιογραφικά και αυτό που ξέρουμε από την μακρόχρονη ιστορία τους: ρεπορτάζ, ανάλυση, και –ακόμα, ακόμα– κάτι που τείνει να γίνει είδος εν ανεπαρκεία στον μαστιζόμενο ελληνικό Τύπο: δημοσιογραφική αποστολή-αστραπή! Φυσικά δεν έλειψαν οι αντιπολιτευτικές αιχμές, αλλά δεν ήταν ντουντούκα, ήταν εφημερίδα.
Ο Φιλελεύθερος ήταν πάλι αυτό για το οποίο συνειδητά γεννήθηκε: σφαίρα κατά στόχου. Μεταξύ όλων των πολιτικών εφημερίδων της ημέρας αποτέλεσε τη μόνη τής οποίας το βασικό πρωτοσέλιδο ήταν κραυγή.
- από το harddog-sport