του Δημήτρη Κανελλόπουλου*
Δεν έχουν μόνον οι ευθύνες ονοματεπώνυμο, όπως επαναλαμβάνει με κουραστικό ρυθμό η Νέα Δημοκρατία, ονοματεπώνυμο έχει (το ίδιο, φυσικά) και ο κοινός εχθρός μερίδας του Τύπου: Αλέξης Τσίπρας. Ο,τι και να γίνει, οτιδήποτε και να συμβεί, τα ΜΜΕ της αντιπολίτευσης, και ιδίως εκείνα του ακραίου κέντρου, ..
στο πρόσωπό του επικεντρώνουν τα πυρά τους.. Κάποιοι μάλιστα, έξαλλοι όντες, με πολύ χυδαίο τρόπο. Και δεν μιλάμε για το «Μακελειό» φυσικά. «Αλέξη, τον Τσαουσέσκου στο τέλος τον εκτέλεσαν» έγραφε προ ημερών το in.gr, η ηλεκτρονική ναυαρχίδα του εκδοτικού συγκροτήματος του Βαγγέλη Μαρινάκη (δείτε ΕΔΩ και ΕΔΩ)
(...) Ο Αρης Πορτοσάλτε, που δεν φημίζεται για την ικανότητά του να ελίσσεται δημοσιογραφικά, αποτελεί την καλύτερη απόδειξη της γραμμής. Ερχεται ο Αρης, τα λέει... τσεκουράτα και καταλαβαίνουμε τι συζητούν στα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας. «Για να μη χανόμαστε: Είτε παραιτείται υπουργός, είτε αντικαθίστανται αρχηγοί ΕΛ.ΑΣ. κ Π.Σ. κ.λπ. Την ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΥΘΥΝΗ για την αποφυγή ανάληψης ευθύνης κ εκφράσεως ΣΥΓΓΝΩΜΗΣ για το φονικό στο Μάτι, φέρει ΕΝΑΣ: Και αυτός είναι ο Α. Τσίπρας, πρωθυπουργός» έγραψε στο Twitter. Και ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου της Αννίτας Π. είναι σαν τον Αρη: «Αλλάζοντας τους αποδεδειγμένα ανεπαρκείς αρχηγούς ΕΛ.ΑΣ. και Πυροσβεστικής, δεν θα επιτευχθεί τίποτα άλλο, πέραν άλλης μιας έμπρακτης ομολογίας ότι ΕΠΕΛΕΓΗΣΑΝ ανίκανοι. Οσοι ανίκανοι κι αν αλλάξουν, ο έχων την ΚΥΡΙΑ ευθύνη της επιλογής τους παραμένει ο ΙΔΙΟΣ» σημειώνει.
Για να μη χανόμαστε λοιπόν, ιδού και τα πανομοιότυπα ρεπορτάζ των εφημερίδων της... ομάδας, ούτε κοινή σύσκεψη να έκαναν οι συντακτικές τους ομάδες. «Ξηλώθηκαν τελικά οι αλάνθαστοι» έγραφαν τα «Παραπολιτικά». «Ξηλώνουν τώρα τους αλάνθαστους» και τα «Νέα». Να και ένας άλλος τίτλος, παρεμφερής: «Οψιμο ξήλωμα των αλάνθαστων». Από δίπλα και ο ΣΚΑΪ: «Ετεροχρονισμένου ξηλώματος συνέχεια». Ιδιες λέξεις ακριβώς, ούτε non paper να διάβαζαν.
Εξίσου αποκαλυπτικοί του στόχου τους (αλλά και της εμμονής τους) είναι και οι πρωτοσέλιδοι τίτλοι των εφημερίδων τους.
Ενα απάνθισμα από τον «Φιλελεύθερο», κατ’ αρχάς: «Αντιπυρική ζώνη για τον Τσίπρα», «Λαθραία επίσκεψη Τσίπρα στον όλεθρο», «Ο Τσίπρας ήξερε για τους νεκρούς», «Η απάτη Τσίπρα με τις συντάξεις» κ.ο.κ.
Αλλά και τα «Νέα» δεν πάνε πίσω: «Ενας ανίκανος 44χρονος πρωθυπουργός», «Εν μέσω πυρών ο ανήμπορος Τσίπρας», «Ενοχα μυστικά καίνε τον Τσίπρα» κ.ο.κ.Τουλάχιστον η «Ελεύθερη Ωρα» δίνει και μία άλλη... διάσταση στην επίθεσή της εναντίον του Τσίπρα: «Καταραμένος, οι επτά πληγές του Τσίπρα», «Στο πυρ το εξώτερον ο άθεος Τσίπρας» και άλλα τέτοια, εξόχως σοβαρά.
Ο «Βηματοδότης» μάς μετέφερε την Κυριακή κλίμα μέσα από το Μέγαρο Μαξίμου (ελπίζω όχι όπως τότε με το Προεδρικό Μέγαρο που μετέφερε κλίμα από μία συνάντηση που δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ): «Μόνος στο Μαξίμου. Κάπως έτσι περιγράφουν τις τελευταίες ημέρες την προσωπική κατάσταση που βιώνει ο πρωθυπουργός μετά την εθνική τραγωδία στο Μάτι: “Μόνος, παρά τον κόσμο που βλέπει καθημερινά, και πελαγωμένος”».
Ευτυχώς (1) που το «Βήμα» την ίδια ημέρα έβρισκε τη λύση: «Υπευθυνότητα απέναντι στον κυνισμό και στην αλαζονεία» γράφει η καλή εφημερίδα. Και για να μην μπερδευτείτε, κυνικός και αλαζόνας είναι ο Τσίπρας ενώ υπευθυνότητα δείχνει ο Μητσοτάκης.
Ευτυχώς (2) που υπάρχουν και οι σοβαροί αρθρογράφοι και κάνουν κριτική στον Αλέξη Τσίπρα ανακαλύπτοντας απόκρυφα νοήματα στα πουκάμισα που φοράει. Διαβάστε τι γράφει ο Τάκης Θεοδωρόπουλος στην «Καθημερινή» και αφήστε το γέλιο σας να βγει αβίαστα: «Οταν ανέλαβε την πολιτική ευθύνη, φορούσε πουκάμισο λευκό σαν τη συνείδησή του. Στο Μάτι, όταν ανακάλυπτε τον κόσμο, το πουκάμισό του ήταν γαλάζιο. Πώς αλλιώς να δείξει ότι μας σκέφτεται;».
Με το πουκάμισο ασχολείται και ο Ηλίας Κανέλλης στα «Νέα» στο άρθρο του με τίτλο «Ανθρωπάκι»: «Η στολή του το τελευταίο διάστημα ήταν ένα κατακάθαρο άσπρο πουκάμισο. Κι ήταν αυτό το πουκάμισο που έκανε αντίθεση με το μαυρισμένο του από την έκθεση στον ήλιο πρόσωπο – κι έκανε ακόμα περισσότερη αντίθεση στο καρβουνιασμένο τοπίο της πολύνεκρης πυρκαγιάς στο Μάτι».
Διάολε, η εμμονική κριτική τους φτάνει στα όρια του φαιδρού...
* το κείμενο του Δ. Κανελλόπουλου είναι από την ΕφΣυν