Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης*
Να τα πω τσατ πατ κι από την αρχή, για να καταλαβαινόμαστε. Ένας Δήμαρχος της προκοπής τρία πράγματα πρέπει να κάνει:
* Να μαζεύει τα σκουπίδια..
* Να πλένει τα πεζοδρόμια.
* Να ξεμπαζώνει τα φρεάτια και τα ρέματα.
Αυτά είναι τα βασικά αγαπητές αναγνώστριες και αγαπητοί αναγνώστες, αυτά είναι τα ουσιαστικά, αυτή είναι η δουλειά του Δημάρχου. Βάλε και ολίγο φωτισμό, βάλε και ολίγο κλάδεμα δέντρων, καναδυό πρακτικά ακόμη και ως εκεί. Δεν είναι προτεραιότητες του Δημάρχου, ούτε οι εκδόσεις, ούτε οι εκδηλώσεις, ούτε τα πανηγύρια, ούτε οι φωτογραφίσεις με σελέμπριτιζ, ούτε οι ραδιοφωνικοί σταθμοί, ούτε οι συμπράξεις με τον ιδιωτικό τομέα, αυτά τα γαμημένα τα ΣΔΙΤ, που τόσο μου θυμίζουν το φλιτ της γιαγιάς μου για τις αλογόμυγες. Ιδίως σε μια πόλη σαν την Αθήνα, που ξανάγινε τουριστικός προορισμός από φαιό νταμάρι…
Πάμε όμως σε μια προσωπική μαρτυρία για τα πεπραγμένα του δημαρχούκου Γιώργου Καμίνη. Από τη φίλη μου την Φιλοθέη Βαρσαμή, εξαίρετη δικηγόρο και αγανακτισμένη Αθηναία, τα έγραψε τις προάλλες στο φέϊζμπο και το τσιμπάω δια της μεθόδου κόπυ πάστε, να βγει πιο εύκολα το μεροκάματο, διότι είναι Αύγουστος και τον Αύγουστο δεν κάνει να τον τρώει το αφεντικό. Απολαύστε υπεύθυνα:
«Τα πεζοδρόμια (και) στους πιο τουριστικούς δρόμους ζέχνουν σκουπιδίλα, απλυσιά και κατρουλίλα. Ξεκινάς να περπατήσεις προς την Aκρόπολη και στις αρχές της Aποστόλου Παύλου σιχαίνεσαι και τα άντερά σου από τη μυρωδιά των υπονόμων και των φρακαρισμενων κάδων που έχουν παρκαριστεί μπροστά από το άγαλμα του Μακρυγιάννη. Στην παλιά αγορά μαύρες γραμμές μπόχας ιχνηλατούν τη διαδρομή από την οποία σούρθηκαν σκουπιδοσακούλες που έσταζαν από τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος μέχρι τους χωρίς (ή με σπασμένα) καπάκια ελάχιστους άπλυτους κάδους. Στην Τριπόδων (νομίζω) υπάρχει ένα σημείο απόθεσης απορριμμάτων που βρωμάει σα σφαγείο που ξέχασε να το σφραγίσει το υγειονομικό και όποτε περνάω από εκεί η δυσωδία είναι τέτοια, που πάντα βλέπω απορημένα βλέμματα να ψάχνουν πού είναι κρυμμένο το “πτώμα”».Κι άλλα λέει η Φιλοθέη, αλλά άμα της κλέψω κι άλλα θα αγανακτήσει ο Χατζής και θα με στείλει στο λογιστήριο. Το συμπέρασμα ωστόσο είναι ένα και απλό:
Άμα ξέρεις ότι θα υποδεχθείς φέτος τριπλάσιους τουρίστες σε σχέση με πρόπερσι και διπλάσιους σε σχέση με πέρσι (όλο και περισσότεροι αφιερώνουν ένα διημεράκι από τις διακοπές τους στην Ελλάδα, σε αθηναϊκές περιηγήσεις), για ποιο λόγο δεν ρίχνεις βάρος στην καθαριότητα και αφήνεις το τοπίο να θυμίζει χωματερή;
Δεν έχεις εργαζόμενους; Βρες εργαζόμενους! Νοίκιασέ τους, ψώνισέ τους, πάρτους από όλες τις άλλες υπηρεσίες του Δήμου σου και ντύσε τους για ένα τρίμηνο με τη στολή του καθαριστή. Ιούνιο, Ιούλιο, Αύγουστο, δεν θα πάθουν τίποτε αν βοηθήσουν την πρωτεύουσα να αναπνεύσει από τη μπόχα. Δεν θα τους πέσει το νεφρί, ούτε θα ξεχάσουν τις δεξιότητές τους. Να χαρεί και το πνεύμα του προέδρου Μάο, που προσπαθούσε να αναδείξει την αξία της χειρωνακτικής εργασίας στις τάξεις των διανοουμένων. Γιατί αλλιώς θα μείνεις στην ιστορία ως ο Δήμαρχος που δεν έκανε τίποτε, απολύτως τίποτε και άφησε την Αθήνα να βρωμοκοπάει. Εκτός πια κι αν θεωρείται μέγιστο έργο η εκδίωξη της Παναγιωταρέα από τον Αθήνα 984…
Υ.Γ.: Ακόμη κι ο Αβραμόπουλος άφησε πίσω του κάτι. Αυτά τα καγκελάκια, που τόσο γελάμε μαζί τους είναι η χαρά του γέρου και της γριάς. Πόσοι και πόσοι ευλογούν τον Δημητράκη, γιατί πιάνονται απ’ τα σίδερα και δεν τρώνε σούπες εν μέση οδώ!
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost
