«αν και οι οιωνοί σε έχουν προειδοποιήσει, δεν θέλεις να το πιστέψεις» αναφέρει και διευκρινίζει σε άλλο σημείο του κειμένου του ότι ένιωθε «τα τελευταία δύο χρόνια το πριόνισμα της καρέκλας».
Παρόλα αυτά, η αναφορά του στην οδυνηρή εξέλιξη είναι ψύχραιμη, δεν γίνεται με γκρίνια και αρνητική διάθεση για κανέναν, δείχνοντας πάλι το ήθος που τον διακρίνει. «Για κάτι που κράτησε τόσο πολύ, είναι αχαριστία εκ μέρους μου να επικεντρωθώ στο ΤΕΛΟΣ του, όσο αχαριστία είναι και εκ μέρους αυτών που συνετέλεσαν σε ΑΥΤΟ. Είναι τόσο σημαντικό για μένα όλο το έργο, που το τέλος του είναι παρωνυχίδα» γράφει, ενώ στο τέλος του κειμένου του στο fb προσθέτει: «Αισθάνομαι πολύ περήφανος, αλλά και ευνοημένος από την τύχη και τη ζωή, για την μεγάλη διάρκεια της παρουσίας μου και την αντοχή στο χρόνο».
- διαβάστε ολόκληρη την ανάρτηση του Δ. Τσακίρη στο harddog-sport (EΔΩ)
