Άκουσα και είδα πολλά για τις πυρκαγιές εδώ στην Αττική το τελευταίο εικοσιτετράωρο. Κι αυτό που μου καρφώθηκε πιο πολύ απ’ όλα στο κεφάλι ήταν μια ανταπόκριση ενός δημοσιογράφου του ΣΚΑΪ απ’ τη Ραφήνα, από το Κόκκινο Λιμανάκι. Όπου μίλαγε..
ο άνθρωπος για τη σκάλα που οδηγεί από το δρόμο προς την παραλία κι έλεγε ότι είναι κάτι παραπάνω από στενή, ότι είναι θεόστενη και σε κάποιο σημείο μάλιστα το πλάτος δεν ξεπερνάει το ένα μέτρο. Και σημείωνε πολύ σωστά «σκεφτείτε τι γινόταν εκεί πέρα χθες το βράδυ με τόσο κόσμο να στριμώχνεται προσπαθώντας να σωθεί»…
Την έχω δει κι εγώ αυτή τη σκάλα, έχω πάει κι εγώ για μπάνιο στο Κόκκινο Λιμανάκι. Είχε δίκιο ο ρεπόρτερ, κανονικά δεν χωράς να περάσεις άμα κατεβαίνεις κι ανεβαίνει κάποιος άλλος, φαντάσου να προσπαθείς να σωθείς από την φωτιά. Διότι τη φτιάξανε τη σκάλα τόση δα, σαν σκάλα παιδικού δωματίου. Όχι γιατί βαριότανε ή γιατί δεν υπήρχανε λεφτά. Αλλά για να μην χαθούν μέτρα από τα διπλανά οικόπεδα ρε κόπανε. Όπως μου είπε κι ένας φίλος μηχανικός:
«Το θέμα των περιφράξεων στα εκτός σχεδίου και στους μικρούς οικισμούς είναι τραγικό. Κανένας δεν παραχωρεί εκατοστό με αποτέλεσμα να δημιουργούνται δρόμοι διπλής κατεύθυνσης με πλάτος τρία μέτρα… με τα αποτελέσματα που βλέπουμε. Κι όποιος κάνει το λάθος ν’ αφήσει χώρο επί της πρόσοψης, οι υπόλοιποι το κάνουν χώρο στάθμευσης!»
Κι από εκεί και πέρα όλα στο μπλέντερ. Βγαίνει ένας και ποστάρει φωτογραφία με γκαζάκια μέσα σε καμμένα. Λέει ότι είναι από Ραφήνα. Βγαίνει ένας άλλος και ποστάρει περσινό τουί του Πολάκη για πυρκαγιές. Λέει ότι είναι φετινό. Βγαίνει ένας τρίτος και δηλώνει ότι για όλα φταίει η τροχαία που έκλεισε τη λεωφόρο Μαραθώνος. Λέει ότι ήταν αυτόπτης μάρτυς. Και βγαίνει κι ο Αμβρόσιος για να μας πει ότι για την τραγωδία φταίει ο Τσίπρας που είναι αντίχριστος. Όλα στο μπλέντερ...
Και στο βωμό της επικοινωνιακής διαχείρισης, διότι η φωτιά δεν αφήνει μόνο πτώματα πίσω της. Αφήνει και ευκαιρίες για πολιτικά κέρδη, για να ισοπεδώσεις, να συντρίψεις, να ξεφτιλίσεις. Χορός των καταραμένων, πάνω απ’ τα αποκαΐδια, πάνω απ’ τις στάχτες και τα κάρβουνα. Τουλάχιστον οι ρεπόρτερ που έσπευσαν επί του τόπου, τίμησαν στην συντριπτική τους πλειοψηφία τη δημοσιογραφική δεοντολογία. Υπήρξαν και δυο-τρεις, το ξέρω, που έκαναν σόου, αλλά θα ήθελα να πιστεύω ότι επρόκειτο για τις εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Αυτά τα σκόρπια για την ώρα, για μια ακόμη ημέρα πένθους. Συγχωρέστε με, αλλά αδυνατώ να συγκεντρωθώ και να τα βάλω στη σειρά. Θα ήθελα ωστόσο, ως πολίτης που διατηρεί σώας τας φρένας και πληρώνει τους φόρους του, να πω ένα «ευχαριστώ» στον Αλέξη Τσίπρα και στον Κυριάκο Μητσοτάκη διότι μίλησαν ως πολιτικοί ηγέτες και φρόντισαν να ενώσουν και όχι να χωρίσουν τον λαό. Αυτό έχουμε ανάγκη τέτοιες δύσκολες ώρες και όχι το κατινίστικο ξεμάλλιασμα των social media…

- από το newpost.gr