Εν μέσω των «μπάνιων του λαού», ας μιλήσουμε για ένα πρόβλημα χαμηλής πολιτικής. Τόσο χαμηλής, που τα μυωπικά μάτια των δημοτικών αρχόντων δεν είναι σε θέση να διακρίνουν από το ύψος της περιωπής τους.
Όλοι αναγνωρίζουν ότι το Κουκάκι έχει γίνει από τις πιο πολυσύχναστες περιοχές της Αθήνας, ιδίως το..
καλοκαίρι: Ηρώδειο, Μουσείο Ακρόπολης, ξενοδοχεία, επιχειρήσεις εστίασης και σουβενίρ, πούλμαν, τουριστικό τρενάκι, λεωφορεία Athens Open Tour, κομβόι από ταξί – συν δύο σταθμοί του μετρό.
Επόμενο είναι να προκύπτουν τεράστια προβλήματα με τις θέσεις παρκαρίσματος, πολύ περισσότερο όταν αρκετά καταστήματα αυθαιρετούν συστηματικά, τοποθετώντας μπροστά από την είσοδό τους κώνους, καρέκλες ή παλιά μηχανάκια ώστε να προοικονομούν χώρους στάθμευσης για τα τουριστικά πούλμαν. Οι κάτοικοι, αντιθέτως, βρίσκονται σε απόγνωση.
Υπάρχει φυσικά μια καλή λύση, αλλά κανένας αρμόδιος -και ειδικά ο Δήμος Αθηναίων- δεν ασχολείται. Δε λέω κάτι πρωτότυπο, πρόκειται για τη δοκιμασμένη συνταγή της ελεγχόμενης στάθμευσης που, παρά τις αρχικές αντιδράσεις, αποδείχτηκε άκρως λειτουργική για τους περισσότερους εμπλεκόμενους.
Η ελεγχόμενη στάθμευση δεν αποτελεί εισπρακτικό μέτρο, όπως είχε θεωρηθεί αρχικά. Στόχος της είναι να διευκολύνεται η κινητικότητα των σταθμευμένων αυτοκινήτων, να αποθαρρύνεται η υπερσυσσώρευσή τους, να αποτρέπεται το καταχρηστικό μακροχρόνιο παρκάρισμα, κατοχυρώνοντας παράλληλα τους αναγκαίους χώρους στάθμευσης υπέρ των μόνιμων κατοίκων.
Και όμως, ο Δήμος Αθηναίων έχει αμελήσει να επεκτείνει το σύστημα σε ένα από τα πιο «καυτά σημεία» της πόλης. Δεν είμαι σε θέση να πω αν υπεισέρχονται σκοπιμότητες και συμφέροντα ή απλώς πρόκειται για την συνήθη ολιγωρία των αρχών.
Φυσικά, η παράλειψη δεν αφορά μόνο το Κουκάκι. Ο αναγνώστης που κατοικεί σε πυκνοκατοικημένες γειτονιές της Αθήνας (στον νου μου έρχεται π.χ. το Παγκράτι), εύκολα θα εντάξει στη δυστοπική εικόνα και τη δική του γειτονιά.
* το κείμενο του Χρ. Κάσδαγλη δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΕΘΝΟΣ, 18.7.2018
- πηγή: kasdaglis.wordpress
