Προσπαθώ να συγκρατηθώ αυτές τις μέρες της ανείπωτης τραγωδίας που βιώνουμε... Αλλά όπως φαίνεται κάτι τέτοιο είναι σχεδόν αδύνατον. Δεν το επιτρέπουν κάποιοι με την... επιεικώς απαράδεκτη συμπεριφορά τους εν μέσω δεκάδων νεκρών αγνοουμένων και μιας απίστευτης καταστροφής για χιλιάδες συνανθρώπους μας. Δυστυχώς, ορισμένοι από το χώρο της..
δημοσιογραφίας ακόμα και τέτοιες στιγμές παραμένουν ανεκδιήγητοι. Αλλά ευτυχώς πρόκειται για λίγες… θλιβερές εξαιρέσεις.
Και αναφέρομαι κυρίως σε κάποιους… δημοσιογράφους που μόνο δημοσιογραφική εργασία δεν κάνουν πλέον. Άλλοι παραμένουν εξαιρετικά προσκολλημένοι στις… ιδεοληψίες τους. Σε μια αντίληψη που ξεκινά και τελειώνει στο να κάνουμε μόνο κριτική ό,τι κι αν συμβαίνει. Για να μην γράψω κάτι άλλο και γίνουμε μέρες που είναι μαλλιά κουβάρια...
Είναι άλλο να επιχειρείς, αν και γι αυτό είναι ακόμα πολύ νωρίς ειδικά όταν υπάρχουν τόσοι αγνοούμενοι, με νηφαλιότητα, ψυχραιμία και ιδιαίτερη προσοχή να εντοπίσεις λάθη κι ευθύνες που προφανώς μετά από μια τέτοια τραγωδία υπάρχουν. Και αυτό πρέπει να γίνει για να αντιληφθούμε επιτέλους τι πρέπει να αλλάξουμε. Όλοι. Και άλλο να καταγγέλλεις τους πάντες και τα πάντα με τη γνωστή αντίληψη του δήθεν... φωτεινού παντογνώστη που όμως ποτέ δεν ανέλαβε μια ευθύνη. Και που αν το ψάξεις λίγο θα τις έχεις κάνει τις κουτσουκέλες του με την άλλη γνωστή νοοτροπία του... «εντάξει μωρέ όλοι έτσι κάνουν...»
Υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που υποτίθεται ότι έχουν και μεγάλη εμπειρία κι εκμεταλλεύονται με τον χειρότερο τρόπο το πένθος, το δράμα ανθρώπων που έχουν χάσει συγγενείς, φίλους, γνωστούς. Και σιγοντάρουν τη δικαιολογημένη οργή τους για να τη χρησιμοποιήσουν κατά πως θέλουν στη μικρή οθόνη. Για να υπηρετήσουν αυτό που έχουν στο μυαλό τους φτάνουν για παράδειγμα στο σημείο να υποστηρίξουν ότι ακόμα και τώρα δεν ξέρουν, γιατί δεν έχει γίνει γνωστό, που μπορεί κανείς να στείλει βοήθεια για τους πληγέντες. Ή δεν ξέρουν οπότε κακώς κάνουν αυτό το επάγγελμα αφού και ο πιο φρέσκος ρεπόρτερ γνωρίζει αλλά κι αν όχι ξέρει που πρέπει να απευθυνθεί για να ενημερωθεί. Είτε, που είναι και το πιο πιθανόν, το κάνουν σκόπιμα για να εξυπηρετήσουν άλλου τύπου συμφέροντα...
Ευτυχώς διασώζουν την κατάσταση πολλοί ρεπόρτερ καναλιών και ραδιοφώνων αλλά και παρουσιαστές εκπομπών και δελτίων ειδήσεων, που ασκούν έλεγχο, κάνουν κριτική, εστιάζουν στα προβλήματα, τα πιθανά λάθη, τις παραλείψεις, κάνουν δηλαδή τη δουλειά τους υπό αντίξοες συνθήκες αλλά με αξιοπρέπεια, σεβασμό και σε αρκετά επαγγελματικό επίπεδο.
Συγχωρήστε μου την αγανάκτηση, αλλά ζούμε και στο χώρο μας συνεχώς, ξανά και ξανά, τα ίδια πράγματα. Οι ίδιες καταστάσεις επαναλαμβάνονται και ούτε σε αυτόν τον τομέα βελτιωνόμαστε. Όπως συμβαίνει και σε πολλούς άλλους τομείς. Μετέπειτα ζητάμε τα… ρέστα. Και λίγο αργότερα τα ξεχνάμε όλα. Μέχρι δυστυχώς την επόμενη φορά...
Σωτήρης Μανιάτης / e-tetradio
