Tην πρώτη φορά που επισκέφτηκα τα ιατρεία του ΕΔΟΕΑΠ (τότε είχαν έναν όροφο στο κτίριο της ΕΣΗΕΑ) σε πολύ νεαρή ηλικία λόγω κάποιας αρρυθμίας (έτσι νόμιζα) ο γιατρός που με εξέτασε ήταν ο Νίκος Βαρδιάμπασης. Οταν προσπάθησε να μου πάρει την πίεση κατόρθωσα να χαλάσω και τα τρία πιεσόμετρα που διέθετε τότε ο ΕΔΟΕΑΠ. Το γεγονός εντυπωσίασε τον γιατρό..
ο οποίος και μου ανέφερε κάτι σχετικά με μια περίεργη ενέργεια που εκπέμπω. Ετσι ανοίξαμε «φιλοσοφική συζήτηση» που ήταν πολύ ευχάριστη και για τους δυό μας. Εκτοτε κρατήσαμε κάποιες σχέσεις παρά την διαφορά ηλικίας, αλλά το τελευταίο διάστημα δεν είχα κανένα νέο του.
Χθες ο Νίκος Βαρδιάμπασης απεβίωσε, έπειτα από δύο μήνες νοσηλείας στον Ερυθρό Σταυρό.
Ο φιλόλογος, μελετητής της ελληνικής γλώσσας, ιστορικός και δημοσιογράφος Νίκος Βαρδιάμπασης, ο οποίος επί δεκαετίες παράλληλα με τη δημοσιογραφία ασκούσε και την ιατρική επιστήμη, γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης το 1947. Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (πτυχίο 1975) και παρακολούθησε μαθήματα στη Φιλοσοφική Αθηνών (1975-1977).
Έγινε διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1978. Ειδικεύτηκε στην Παθολογία. Εργάστηκε ως εσωτερικός βοηθός στην πανεπιστημιακή κλινική του Νοσοκομείου «Ο Ευαγγελισμός» (1982) και ως επιμελητής στο 251 Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας (1984). Το 1985 εκλέχθηκε λέκτορας στη Σχολή Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου δίδαξε αυτοδύναμα για μια τετραετία (1985-1989). Επίσης εργάστηκε ως γιατρός στον ΕΟΦ και διατέλεσε τακτικό μέλος της Επιτροπής Εθνικού Συνταγολογίου (1988). Από το 1992 έως το 1997 εργάστηκε ως παθολόγος στον Οργανισμό Υγείας - Περίθαλψης της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ).
Παράλληλα με την άσκηση της ιατρικής ασχολείται από το ραδιόφωνο, την τηλεόραση και τον Τύπο με τη διαχρονική ιστορία της ελληνικής γλώσσας.
Εκπομπές: «Γιατί το λέμε έτσι», Πρώτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, 1982-1988. «Κάθε μέρα και μια λέξη», «Αθήνα 9.84», 1988-1991. Ως συνεργάτης της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας, 1990-1991, σε θέματα γλώσσας και ιστορίας, είχε καθιερώσει τις μόνιμες στήλες «Το χθες είναι σήμερα», «Λογοπαίγνια» κ.ά. Από το 1991 εργάζεται στην Ελευθεροτυπία ως συντάκτης· από το 1999 ως Συντονιστής-Επιμελητής του εβδομαδιαίου περιοδικού της Ελευθεροτυπίας «Ε» ΙΣΤΟΡΙΚΑ. Από το 1998 αρθρογραφεί στα περιοδικά Πάρωρον και Γαιόραμα. Ήταν παραγωγός και παρουσιαστής, από το 1995 έως το 1997, της καθημερινής τηλεοπτικής εκπομπής της ΕΤ-2 «Ιστορία μιας λέξης» και από το 1998 της καθημερινής τηλεοπτικής εκπομπής «Οι λέξεις στη ζωή μας» της πρωινής καθημερινής ζώνης του MEGA.
Διδακτικό έργο (εκτός ιατρικής): Στο Δημοσιογραφικό Εργαστήρι, 1994-1995· μάθημα: «Δημοσιογραφία και γλώσσα», «Ιστορία του Τύπου». Στη Σχολή Υποκριτικής του Κ. Καζάκου, 1996-1998· μάθημα: «Ελληνική γλώσσα και ιστορία».
Είχε δημοσιεύσει επιστημονικές εργασίες σε ελληνικά περιοδικά. Έχουν εκδοθεί τα βιβλία του Ιατρικό Ιστορικό (εκδ. «Ηριδανός»), Ευρύλοχος (εκδ. «Ηριδανός»), Τειρεσίας (εκδ. «Κέδρος»), Ετυμολογικό Αλφαβητάριο, (εκδ. «Λιβάνη»), Ιστορία μιας Λέξης (πεντάτομο, εκδόσεις «Λιβάνη»).
ο οποίος και μου ανέφερε κάτι σχετικά με μια περίεργη ενέργεια που εκπέμπω. Ετσι ανοίξαμε «φιλοσοφική συζήτηση» που ήταν πολύ ευχάριστη και για τους δυό μας. Εκτοτε κρατήσαμε κάποιες σχέσεις παρά την διαφορά ηλικίας, αλλά το τελευταίο διάστημα δεν είχα κανένα νέο του.
Χθες ο Νίκος Βαρδιάμπασης απεβίωσε, έπειτα από δύο μήνες νοσηλείας στον Ερυθρό Σταυρό.
Ο φιλόλογος, μελετητής της ελληνικής γλώσσας, ιστορικός και δημοσιογράφος Νίκος Βαρδιάμπασης, ο οποίος επί δεκαετίες παράλληλα με τη δημοσιογραφία ασκούσε και την ιατρική επιστήμη, γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης το 1947. Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (πτυχίο 1975) και παρακολούθησε μαθήματα στη Φιλοσοφική Αθηνών (1975-1977).
Έγινε διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1978. Ειδικεύτηκε στην Παθολογία. Εργάστηκε ως εσωτερικός βοηθός στην πανεπιστημιακή κλινική του Νοσοκομείου «Ο Ευαγγελισμός» (1982) και ως επιμελητής στο 251 Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας (1984). Το 1985 εκλέχθηκε λέκτορας στη Σχολή Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου δίδαξε αυτοδύναμα για μια τετραετία (1985-1989). Επίσης εργάστηκε ως γιατρός στον ΕΟΦ και διατέλεσε τακτικό μέλος της Επιτροπής Εθνικού Συνταγολογίου (1988). Από το 1992 έως το 1997 εργάστηκε ως παθολόγος στον Οργανισμό Υγείας - Περίθαλψης της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ).
Παράλληλα με την άσκηση της ιατρικής ασχολείται από το ραδιόφωνο, την τηλεόραση και τον Τύπο με τη διαχρονική ιστορία της ελληνικής γλώσσας.
Εκπομπές: «Γιατί το λέμε έτσι», Πρώτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, 1982-1988. «Κάθε μέρα και μια λέξη», «Αθήνα 9.84», 1988-1991. Ως συνεργάτης της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας, 1990-1991, σε θέματα γλώσσας και ιστορίας, είχε καθιερώσει τις μόνιμες στήλες «Το χθες είναι σήμερα», «Λογοπαίγνια» κ.ά. Από το 1991 εργάζεται στην Ελευθεροτυπία ως συντάκτης· από το 1999 ως Συντονιστής-Επιμελητής του εβδομαδιαίου περιοδικού της Ελευθεροτυπίας «Ε» ΙΣΤΟΡΙΚΑ. Από το 1998 αρθρογραφεί στα περιοδικά Πάρωρον και Γαιόραμα. Ήταν παραγωγός και παρουσιαστής, από το 1995 έως το 1997, της καθημερινής τηλεοπτικής εκπομπής της ΕΤ-2 «Ιστορία μιας λέξης» και από το 1998 της καθημερινής τηλεοπτικής εκπομπής «Οι λέξεις στη ζωή μας» της πρωινής καθημερινής ζώνης του MEGA.
Διδακτικό έργο (εκτός ιατρικής): Στο Δημοσιογραφικό Εργαστήρι, 1994-1995· μάθημα: «Δημοσιογραφία και γλώσσα», «Ιστορία του Τύπου». Στη Σχολή Υποκριτικής του Κ. Καζάκου, 1996-1998· μάθημα: «Ελληνική γλώσσα και ιστορία».
Είχε δημοσιεύσει επιστημονικές εργασίες σε ελληνικά περιοδικά. Έχουν εκδοθεί τα βιβλία του Ιατρικό Ιστορικό (εκδ. «Ηριδανός»), Ευρύλοχος (εκδ. «Ηριδανός»), Τειρεσίας (εκδ. «Κέδρος»), Ετυμολογικό Αλφαβητάριο, (εκδ. «Λιβάνη»), Ιστορία μιας Λέξης (πεντάτομο, εκδόσεις «Λιβάνη»).