Το συγκεκριμένο επεισόδιο της σειράς ντοκιμαντέρ του Τάσου Ψαρρά, αναφέρεται στη ζωή.. και στο έργο του μεγάλου Έλληνα ποιητή Κώστα Καρυωτάκη. Γίνεται αναφορά στα παιδικά του χρόνια και στις διάφορες πόλεις όπου αναγκάστηκε να ζήσει λόγω της δημοσιοϋπαλληλικής ιδιότητας του πατέρα του, στη συνεργασία του με τα λαϊκά περιοδικά «Ελλάς» και «Παρνασσός», ενώ φοιτούσε ακόμη στο Γυμνάσιο, αλλά και στη δημοσίευση ποιημάτων του σε διάφορα παιδικά περιοδικά. Επίσης, στην έκδοση της πρώτης του ποιητικής συλλογής «Ο πόνος του ανθρώπου και των πραγμάτων», το 1919, καθώς και στη σατιρική επιθεώρηση «Γάμπα», που εξέδωσε την ίδια χρονιά μαζί με τον Άγη Λεβέντη, η οποία θεωρήθηκε προκλητική για τα χρηστά ήθη της εποχής και προσέλκυσε το ενδιαφέρον, όχι μόνο του αναγνωστικού κοινού, αλλά και της αστυνομίας, που απαγόρευσε την κυκλοφορία του περιοδικού.
Ακόμη, η εκπομπή αναφέρεται στη βράβευσή του στον «Φιλαδέλφειο» ποιητικό διαγωνισμό, στην κυκλοφορία της δεύτερης ποιητικής του συλλογής «Νηπενθή», το 1921, στη δημοσιοϋπαλληλική του περιπλάνηση, που ξεκίνησε από τη Σύρο και την Άρτα, στη σχέση του με την ποιήτρια Μαρία Πολυδούρη και στην έκδοση της τρίτης και τελευταίας του ποιητικής συλλογής, το 1927, «Ελεγεία και Σάτιρες».
Ο αναπληρωτής καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Χ. Λ. Καράογλου, ο συγγραφέας Κώστας Βούλγαρης και ο ποιητής Θανάσης Κωσταβάρας μιλούν για τον Κώστα Καρυωτάκη και το έργο του, για τα γεγονότα της εποχής που τον επηρέασαν, για την απαισιοδοξία του, αλλά και για την αντίθεσή του στις κοινωνικές συνθήκες, που εκφράστηκε τόσο μέσα από τη συνδικαλιστική του δράση όσο και μέσα από την ποίηση και τα πεζογραφήματά του. Επίσης, εξηγούν τους λόγους για τους οποίους αμφισβητήθηκε, για να αναγνωριστεί, μισό αιώνα μετά την αυτοκτονία του, η διαχρονικότητα της ποίησής του.
Παράλληλα, διαβάζονται αποσπάσματα από τις ποιητικές του συλλογές και προβάλλεται φωτογραφικό και αρχειακό υλικό.
Έτος παραγωγής: 2001
Αφήγηση: Λυδία Φωτοπούλου