ένας Θεός ξέρει πόσα τρισεκατομμύρια μας έχει κοστίσει, έρχεται το βαρύ πυροβολικό της παράταξης και σου ισοπεδώνει κάθε χιλιοστόγραμμο κατανόησης που είχες σκεφτεί να τους χαρίσεις.
Μεσάνυχτα και κάτι στην παραλιακή. Οι σαμπάνιες να ρέουν. Τα γαρύφαλλα να πέφτουν κατά ριπάς στην αστραφτερή πίστα. Κι εκεί που ο Αντώνης Ρέμος εμψυχώνει τον εφοπλιστικό κλάδο για τα βάσανα και τα κύματα που χτυπούν αλύπητα τους καραβοκύρηδες του τόπου και των θαλασσών μας, να σου κι ο οικοδεσπότης Βαγγέλης να παίρνει το μικρόφωνο από τον αοιδό για να δηλώσει στους επιχειρηματίες που βρίσκονται στο νυχτερινό κέντρο και γιορτάζουν τα "Μαρινάκεια 2018" πως είναι θέμα μηνών "να πέσει η χούντα" του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά ακούς, αυτά διαβάζεις και άντε μετά να βρεις κατανόηση για ετούτο το λεφούσι που δεν βλέπει την ώρα και τη στιγμή για το μεγάλο ρεσάλτο στο σκαρί της εξουσίας. Το κυνηγάνε καιρό τώρα κάποιοι το καράβι που λέγεται "διακυβέρνηση". Το κυνηγάνε και το πλευρίζουν με κάθε θεμιτό και αθέμιτο τρόπο. Και σχοινιά ρίχνουν και γάντζους ρίχνουν και ό,τι τους βρίσκεται εύκαιρο ρίχνουν για να βάλουν ξανά πόδι στο κατάστρωμά του. Και έως ένα σημείο κατανοητός ο πανικός για τους εθισμένους της εξουσίας. Και ως ένα σημείο δικαιολογημένη και η βιασύνη όσων έχουν τα πάρε - δώσε τους με δικαστήρια και τους μπελάδες τους με ανακριτές και εισαγγελείς.
Εκεί, όμως, που λες νισάφι είναι όταν σε πνίγει η γελοιότητα της εικόνας που σε συνδυασμό με τον λόγο δημιουργεί ένα μείγμα εκρηκτικά άθλιο και υποκριτικό. Σε ένα νυχτερινό κέντρο, εκεί όπου η χλιδή συναντά τη σπατάλη, είναι τουλάχιστον γελοίο κάποιοι να εμφανίζονται ως όψιμοι αντιστασιακοί που με υψωμένες γροθιές σιγοτραγουδούν τα σουξέ του Ρέμου και με τα Cohiba και τις Moet θα ρίξουν τη "χούντα" του Τσίπρα. Είπαμε. Η γελοιότητα έχει κι αυτή τα όριά της.
Πέτρος Κατσάκος (στήλη "Στα ψιλά" / Αυγή)
