Χτες εκδόθηκε ένα βούλευμα από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Μυτιλήνης το οποίο αξίζει να γίνει γνωστό.
Τον Φεβρουάριο του 2010 μπαίνει αιφνιδιαστικά λουκέτο από τον εκδότη της στη μεγαλύτερη ημερήσια τοπική εφημερίδα της Λέσβου. Μέσα σε μια νύχτα έμειναν χωρίς δουλειά 20 εργαζόμενοι, διοικητικοί, τεχνικοί, δημοσιογράφοι και ενώ η επιχείρηση ήταν απόλυτα υγιής και βιώσιμη από οικονομικής πλευράς.
Λίγους μήνες μετά το κλείσιμο αυτής της.. εφημερίδας ο εκδότης της ξεκίνησε νέα επιχειρηματική δραστηριότητα εκδίδοντας μια άλλη εφημερίδα περιφερειακή αυτή τη φορά με άλλο προσωπικό. Από την πρώτη μέρα του κλεισίματος της εφημερίδας ο εκδότης όχι μόνο αρνήθηκε να δώσει τις νόμιμες αποζημιώσεις στους απολυμένους εργαζόμενους του αλλά τους κατηγόρησε ότι αυτοί ήταν υπεύθυνοι για το κλείσιμο της. Μάλιστα μήνυσε τόσο εκείνους όσο και το διοικητικό συμβούλιο του κλαδικού σωματείου που υποστήριξε τους απολυμένους .Από αυτές τις μηνύσεις οι εργαζόμενοι αθωώθηκαν και σε πρώτο και σε δεύτερο βαθμό.
Ο ιδιοκτήτης της εφημερίδας δεν πλήρωνε τους εργαζόμενους που δούλευαν στην προεκτυπωτική διαδικασία (σελιδοποιούς, χειριστές Η/Υ, διορθωτές) αλλά και ορισμένους δημοσιογράφους σύμφωνα με την Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που ανήκαν αλλά πολύ λιγότερο μισθό ως υπαλλήλους γραφείου.
Αρχικά για να δικαιολογήσει αυτή την μη πληρωμή ο εκδότης ισχυρίστηκε ότι οι εργαζόμενοι δεν έπρεπε να πληρώνονται με την σύμβαση της ειδικότητας τους, γιατί δεν ήταν σελιδοποιοί, διορθωτές κειμένων, δημοσιογράφοι αλλά όλοι ήταν υπάλληλοι γραφείου!
Όταν είδε ότι αυτός ο ισχυρισμός του δεν έχει και μεγάλη πέραση στις δίκες που ακολούθησαν τότε σκέφτηκε κάτι καλύτερο. Τι ήταν αυτό; Έκανε μήνυση στον υπάλληλο του που ήταν επιφορτισμένος με τις πληρωμές των εργαζομένων για απάτη, υπεξαίρεση και πλαστογραφία. Ότι δήθεν και καλά ο εκδότης έδινε τα κανονικά χρήματα που προβλεπόταν από τις Σ.Σ.Ε. για τις πληρωμές των εργαζομένων αλλά τα έβαζε στην τσέπη του ο υπάλληλος.
Τότε ξεκίνησε μια ταλαιπωρία άνευ προηγουμένου για τον εργαζόμενο προσπαθώντας να αποδείξει τα αυτονόητα. Του ασκήθηκε δίωξη, κλήθηκε σε απολογία στον ανακριτή, καθώς τα ποσά που υποστήριζε ο εκδότης ότι υπεξαίρεσε ο υπάλληλος ήταν μεγάλα. Παρόλο που οι εργαζόμενοι ήταν στο πλευρό του συναδέλφου τους και κατέθεσαν την αλήθεια ο ανακριτής του επέβαλε περιοριστικό μέτρο. Αυτά μέχρι και πέρσι. Χτες εκδόθηκε βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Μυτιλήνης για την υπόθεση το οποίο είναι καταπέλτης για τον εκδότη.
Όχι μόνο κρίνει ότι δεν πρέπει να γίνει δίκη και απαλλάσει τον υπάλληλο από κάθε κατηγορία αλλά διατάσσει η δικογραφία να διαβιβαστεί στην Εισαγγελία προκειμένου να διερευνηθεί σε βάρος του εκδότη η τέλεση διαφόρων αδικημάτων μεταξύ άλλων
α) πλαστογραφίας κατ επάγγελμα και κατ εξακολούθηση για συνολικό όφελος άνω των 30.000 ευρώ,
β)της ψευδούς καταμηνύσεως του υπαλλήλου του
γ) της ψευδορκίας μάρτυρα.
Έτσι ο εργοδότης που θέλησε να τα φορτώσει όλα στον υπάλληλο του θα βρεθεί ο ίδιος κατηγορούμενος για τα ίδια αδικήματα για τα οποία μήνυσε τον υπάλληλο του.
- από το fb του Θράσου Αβραάμ
- δείτε ΕΔΩ σχετική ανακοίνωση της ΠΟΕΣΥ τον Απρίλιο του 2013
Τον Φεβρουάριο του 2010 μπαίνει αιφνιδιαστικά λουκέτο από τον εκδότη της στη μεγαλύτερη ημερήσια τοπική εφημερίδα της Λέσβου. Μέσα σε μια νύχτα έμειναν χωρίς δουλειά 20 εργαζόμενοι, διοικητικοί, τεχνικοί, δημοσιογράφοι και ενώ η επιχείρηση ήταν απόλυτα υγιής και βιώσιμη από οικονομικής πλευράς.
Λίγους μήνες μετά το κλείσιμο αυτής της.. εφημερίδας ο εκδότης της ξεκίνησε νέα επιχειρηματική δραστηριότητα εκδίδοντας μια άλλη εφημερίδα περιφερειακή αυτή τη φορά με άλλο προσωπικό. Από την πρώτη μέρα του κλεισίματος της εφημερίδας ο εκδότης όχι μόνο αρνήθηκε να δώσει τις νόμιμες αποζημιώσεις στους απολυμένους εργαζόμενους του αλλά τους κατηγόρησε ότι αυτοί ήταν υπεύθυνοι για το κλείσιμο της. Μάλιστα μήνυσε τόσο εκείνους όσο και το διοικητικό συμβούλιο του κλαδικού σωματείου που υποστήριξε τους απολυμένους .Από αυτές τις μηνύσεις οι εργαζόμενοι αθωώθηκαν και σε πρώτο και σε δεύτερο βαθμό.
Ο ιδιοκτήτης της εφημερίδας δεν πλήρωνε τους εργαζόμενους που δούλευαν στην προεκτυπωτική διαδικασία (σελιδοποιούς, χειριστές Η/Υ, διορθωτές) αλλά και ορισμένους δημοσιογράφους σύμφωνα με την Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που ανήκαν αλλά πολύ λιγότερο μισθό ως υπαλλήλους γραφείου.
Αρχικά για να δικαιολογήσει αυτή την μη πληρωμή ο εκδότης ισχυρίστηκε ότι οι εργαζόμενοι δεν έπρεπε να πληρώνονται με την σύμβαση της ειδικότητας τους, γιατί δεν ήταν σελιδοποιοί, διορθωτές κειμένων, δημοσιογράφοι αλλά όλοι ήταν υπάλληλοι γραφείου!
Όταν είδε ότι αυτός ο ισχυρισμός του δεν έχει και μεγάλη πέραση στις δίκες που ακολούθησαν τότε σκέφτηκε κάτι καλύτερο. Τι ήταν αυτό; Έκανε μήνυση στον υπάλληλο του που ήταν επιφορτισμένος με τις πληρωμές των εργαζομένων για απάτη, υπεξαίρεση και πλαστογραφία. Ότι δήθεν και καλά ο εκδότης έδινε τα κανονικά χρήματα που προβλεπόταν από τις Σ.Σ.Ε. για τις πληρωμές των εργαζομένων αλλά τα έβαζε στην τσέπη του ο υπάλληλος.
Τότε ξεκίνησε μια ταλαιπωρία άνευ προηγουμένου για τον εργαζόμενο προσπαθώντας να αποδείξει τα αυτονόητα. Του ασκήθηκε δίωξη, κλήθηκε σε απολογία στον ανακριτή, καθώς τα ποσά που υποστήριζε ο εκδότης ότι υπεξαίρεσε ο υπάλληλος ήταν μεγάλα. Παρόλο που οι εργαζόμενοι ήταν στο πλευρό του συναδέλφου τους και κατέθεσαν την αλήθεια ο ανακριτής του επέβαλε περιοριστικό μέτρο. Αυτά μέχρι και πέρσι. Χτες εκδόθηκε βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Μυτιλήνης για την υπόθεση το οποίο είναι καταπέλτης για τον εκδότη.
Όχι μόνο κρίνει ότι δεν πρέπει να γίνει δίκη και απαλλάσει τον υπάλληλο από κάθε κατηγορία αλλά διατάσσει η δικογραφία να διαβιβαστεί στην Εισαγγελία προκειμένου να διερευνηθεί σε βάρος του εκδότη η τέλεση διαφόρων αδικημάτων μεταξύ άλλων
α) πλαστογραφίας κατ επάγγελμα και κατ εξακολούθηση για συνολικό όφελος άνω των 30.000 ευρώ,
β)της ψευδούς καταμηνύσεως του υπαλλήλου του
γ) της ψευδορκίας μάρτυρα.
Έτσι ο εργοδότης που θέλησε να τα φορτώσει όλα στον υπάλληλο του θα βρεθεί ο ίδιος κατηγορούμενος για τα ίδια αδικήματα για τα οποία μήνυσε τον υπάλληλο του.
- από το fb του Θράσου Αβραάμ
- δείτε ΕΔΩ σχετική ανακοίνωση της ΠΟΕΣΥ τον Απρίλιο του 2013