Γράφει ο Μάρκος Γκανάς*Ο ΕΔΟΕΑΠ ιδρύθηκε με κοινές και συντονισμένες ενέργειες τεσσάρων Ενώσεων (ΕΣΗΕΑ, ΕΠΗΕΑ, ΕΣΗΕΜ-Θ ΕΠΗΕΘ) πριν από μισό αιώνα, μέσα στα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας. Μέχρι σήμερα επιβίωσε με κυβερνήσεις δεξιές, σοσιαλιστικές και αριστερές. Ουδέποτε οι συνάδελφοι συνδικαλιστές των Ενώσεων αυτών, αλλά και οι εκπρόσωποί τους στο Δ.Σ. του ΕΔΟΕΑΠ, προτάξανε.. κομματικά συμφέροντα θέτοντάς τα υπεράνω των συμφερόντων του Ταμείου μας, υπεράνω των συμφερόντων των ασφαλισμένων μας.
Ουδέποτε το μικρόβιο της πολιτικής επηρέασε τις επιλογές των διοικήσεων του Ταμείου μας, αλλά και των διοικήσεων των Ενώσεων σε ό,τι αφορούσε τον ΕΔΟΕΑΠ.
Ετσι κρατήσαμε το Ταμείο μας μέχρι σήμερα. Ολοι μαζί αποτρέψαμε την κατάργηση του Αγγελιόσημου το 2012 επί κυβέρνησης Ν.Δ. και πρωθυπουργό τον Αντώνη Σαμαρά, όλοι μαζί αγωνιστήκαμε για τη διάσωση του ΕΔΟΕΑΠ, μετά την κατάργηση του Αγγελιόσημου, και πετύχαμε την ψήφιση του νόμου της διάσωσης το 2017, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα.
Στις δύσκολες στιγμές όλοι οι συνάδελφοι-μέλη των Ενώσεων δώσανε τη μάχη για την επιβίωση και διάσωση του ΕΔΟΕΑΠ, χωρίς αποκλεισμούς και διχαστικό λόγο, με γνώμονα και κοινό στόχο τη διατήρηση της περίθαλψης, της επικουρικής σύνταξης και της πρόνοιας και όχι τις πολιτικές απόψεις και τα κομματικά οφέλη, που στους κοινούς αγώνες η συντριπτική πλειονότητα των συναδέλφων μας είχε αντιληφθεί ότι ουδεμία σημασία είχαν.
Μπορεί να ξεκινούσαμε από διαφορετικές πολιτικές τοποθετήσεις, αλλά στο τέλος συνθέταμε κοινό διεκδικητικό πλαίσιο και, επιχειρηματολογώντας για το δίκαιο των αιτημάτων μας, κατορθώναμε διά της πειθούς -και όχι διά των ύβρεων και της κομματικής αντιπαράθεσης- να εξασφαλίζουμε την πλειοψηφία -ακόμη και την ομοφωνία του Κοινοβουλίου- όποτε ετίθεντο σε ψηφοφορία θέματα που αφορούσαν τον κλάδο.
Σήμερα και ύστερα από πέντε δεκαετίες, μερίδα συνδικαλιστών της οποίας ηγείται το προεδρείο του ΕΠΟΕΑΠ (Νίκος Καρούντζος, Αντζυ Σταθάτου), προσπαθώντας να συγκαλύψουν την ανικανότητά τους και την κατά γενική ομολογία αποτυχία τους στην υλοποίηση των διατάξεων του Ν. 4498/2017, επιχειρούν να πολιτικοποιήσουν το θέμα του ΕΔΟΕΑΠ και προβάλλοντας την κομματική τους ταυτότητα πιστεύουν ότι με τον τρόπο αυτόν θα κερδίσουν την εύνοια του κόμματός τους.
Σε αυτή τη λογική εντάσσονται οι προσωπικές επιθέσεις τους και η απαξιωτική συμπεριφορά τους σε όσους αγωνίστηκαν για τη διάσωση του ΕΔΟΕΑΠ αλλά δεν ανήκουν ιδεολογικά στον χώρο της αντιπολίτευσης. Σε αυτή τη λογική εντάσσονται οι επιθέσεις τους με ανάρμοστους χαρακτηρισμούς σε κυβέρνηση και κυβερνητικά στελέχη, η χλεύη και η απαξίωση των στελεχών του ΕΦΚΑ, αφού προσπαθούν μέσω της σύγκρουσης αυτής, την καθυστέρηση της εφαρμογής του νόμου διάσωσης του Ταμείου μας, την οποία είναι προφανές ότι επιδιώκουν, να τη χρεώσουν στην κυβέρνηση.
Διχάζουν τους ασφαλισμένους παίζοντας ουσιαστικά το παιχνίδι των εργοδοτών, που απειλούν ακόμη και σήμερα με προσφυγές περί δήθεν αντισυνταγματικότητας του νόμου που κράτησε όρθιο τον ΕΔΟΕΑΠ.
Μπερδεύουν τον κόσμο, αποκρύπτοντας ότι ο ΕΔΟΕΑΠ, από την ίδρυσή του μέχρι και σήμερα, εποπτεύεται και ελέγχεται από το υπουργείο Υγείας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, και μιλάνε για «ανεξάρτητο ΕΔΟΕΑΠ», συγχέοντας την έννοια του αυτοδιοίκητου με την έννοια του ανεξάρτητου. Σαφώς ο ΕΔΟΕΑΠ είναι αυτοδιοικούμενος, αφού η διοίκησή του είναι αιρετή (εκλέγεται δηλαδή από τους ασφαλισμένους και δεν διορίζεται) και σε αυτή δεν συμμετέχει κυβερνητικός επίτροπος και εκπρόσωπος του αρμόδιου υπουργείου, ενώ οι παροχές προς τους ασφαλισμένους δεν απαιτούν την έγκριση παρέδρου.
Οταν λοιπόν γνωρίζουν (εκτός αν δεν το γνωρίζουν) ότι ο ΕΔΟΕΑΠ εποπτεύεται και ελέγχεται από κρατικό φορέα (υπουργείο) και οι επικουρικές συντάξεις χορηγούνται με βάση το ύψος των κύριων συντάξεων που χορηγεί επίσης κρατικός φορέας (ΕΦΚΑ), μάλλον ο χαρακτηρισμός «ανεξάρτητος» που χρησιμοποιούν είναι αδόκιμος, αλλά κρίνουν ότι εξυπηρετεί τις μεθοδεύσεις τους, αφού πιστεύουν ότι «φορτώνοντας» στην κυβέρνηση την ανικανότητά τους, που ως συνέπεια είχε την αποτυχία τους στην επιτέλεση του έργου που είχαν αναλάβει, αφενός το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που στήριξε τον κλάδο μας υπερψηφίζοντας στη Βουλή την τροπολογία της κυβέρνησης για τη σωτηρία του ΕΔΟΕΑΠ, θα τους αποδώσει κομματικά εύσημα και κατά τις ιδεοληψίες τους οφίτσια, αφετέρου το κομματικό τους ακροατήριο θα πειστεί ή κομματικά θα πιεστεί να τους επανεκλέξει προκειμένου να συνεχίσουν την κομματική τους αντιπαράθεση με την κυβέρνηση, αδιαφορώντας για την τύχη του ΕΔΟΕΑΠ και των δεκάδων χιλιάδων ασφαλισμένων του.
Ομως από την πεντηκονταετή ιστορία του ΕΔΟΕΑΠ φαίνεται ότι οι ασφαλισμένοι του -ανεξάρτητα από τις πολιτικές πεποιθήσεις τους- ουδέποτε έθεσαν σε κίνδυνο το Ταμείο τους εκλέγοντας ή εν προκειμένω επανεκλέγοντας ανθρώπους που με τους χειρισμούς και τις πρακτικές τους διακύβευσαν την υπόστασή του, δίνοντας προτεραιότητα στην ικανοποίηση των προσωπικών τους φιλοδοξιών στις οποίες είναι έκδηλο πλέον ότι εντάσσεται, και μάλιστα πρωτίστως, η ανέλιξή τους σε κομματικούς μηχανισμούς.
Συνάδελφοι,
Η ανέχεια, ο πόνος και η ασθένεια δεν έχουν κομματική ταυτότητα.
*Ο Μ. Γκανάς είναι πρόεδρος της ΕΠΗΕΑ, μέλος του Δ.Σ. του ΕΔΟΕΑΠ και το κείμενό του δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών