Στην πολιτική ζωή της χώρας τους τελευταίους μήνες κυριαρχεί η έννοια του «όλα για την καρέκλα» και αναφέρεται στην κυβερνητική πλειοψηφία στην Βουλή, που ψηφίζει τα πάντα μόνον και μόνον για να κρατήσει την καρέκλα της εξουσίας για λίγο ακόμα.
Γράφει ο Πέτρος Τρουπιώτης*
Δυστυχώς, στον δημοσιογραφικό χώρο, ξεπεράσαμε και τους «καρεκλοκένταυρους» της πολιτικής σε ό,τι αφορά την συνδικαλιστική μας εκπροσώπηση.
Και αυτό γιατί στις εκλογές που γίνονται την ερχομένη εβδομάδα στον ΕΔΟΕΑΠ, (ο οργανισμός των δημοσιογράφων - και των άλλων εργαζομένων στα ΜΜΕ πια - για την ιατροφαρμακευτική.. μας περίθαλψη και επικούρηση), επιδιώκουν να πάρουν θέση στο νέο Δ.Σ. νυν πρόεδροι και γενικοί γραμματείς σε σωματεία δημοσιογράφων και των διοικητικών υπαλλήλων σε ΜΜΕ.
Δηλαδή , οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των εργαζομένων στον χώρο του τύπου επιδιώκουν να αποικήσουν άλλη μια καρέκλα…
Την στιγμή που ο χώρος των μέσων ενημέρωσης έχει πληγεί ίσως όσο κανένας άλλος στην χώρα από την κρίση, με τεράστια ανεργία, τρομακτικές μειώσεις μισθών αλλά και πολύμηνες καθυστερήσεις στις πληρωμές, ορισμένες ηγεσίες των συνδικαλιστικών ενώσεων αντί να προσπαθήσουν να αντιμετωπίσουν τα επείγοντα αυτά ζητήματα, θέλουν να εμπλακούν και στο Ταμείο.
Θέλουν να «πάρουν μια ακόμα καρέκλα» όπως λέει η μεγάλη πλειοψηφία των συνάδελφων και αυτό για διάφορους λόγους ο καθένας. Αλλά τους ενώνει η διάθεση να κυριαρχήσουν στον χώρο συνδικαλιστικά.
Γη αυτό εξάλλου , έχει υπάρξει και μια «ετερόκλητη», θα λέγαμε, συμμαχία στον χώρο.
Συνδικαλιστές που έχουν εκλεγεί λόγω της «φιλελεύθερης» (ας πούμε) λογικής της ή της παλαιάς «σοσιαλιστικής» αντίληψης τους, συνεργάζονται με ανθρώπους που αποτελούν στην ουσία «το μακρύ χέρι» του υπουργού Πετρόπουλου στον χώρο. Του υπουργού που είναι σαφές ότι ως στόχο έχει, θέτοντας κάθε λίγο και λιγάκι εμπόδια στην λειτουργία του Ταμείου, να πολιορκήσει και να ενσωματώσει τον ΕΔΟΕΑΠ στο συνολικό ταμείο που δημιούργησε. Πολλές από αυτές τις «τρικλοποδιές» τις εξήγησαν τις τελευταίες μέρες, με ανακοίνωση τους, τα μέλη της σημερινής διοίκησης του ΕΔΟΕΑΠ, Ν. Καρούτζος , Α Σταθάτου και Κ Δαυλός.
Και αυτό έγινε σαφές από το γεγονός ότι η σημερινή κυβέρνηση έδωσε στην Ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία παλαιά στοιχεία, με σαφή στόχο να εντάξει τον ΕΔΟΕΑΠ ως κρατικό οργανισμό, αρά να μπορεί νομιμά να τον «αλώσει» με διορισμό διοικητή και στην πορεία να τον ενσωματώσει στον γενικό ασφαλιστικό φορέα.
Τα ερωτήματα λοιπόν που προκύπτουν είναι απλά:
- Έναν οργανισμό για τον οποίο εδώ και δεκαετίες αγωνίσθηκαν συνάδελφοι μας .
- Έναν οργανισμό του οποίου η νέα διοίκηση είναι υποχρεωμένη να παλέψει σκληρά και σε πολλά μέτωπα, για να τον κρατήσει ζωντανό.
Και ένα από αυτά τα μέτωπα, η πλευρά της κυβέρνησης που είναι σαφές ότι δεν βλέπει με καλό μάτι την αυτόνομη ύπαρξή του, φαίνεται να βρίσκεται πίσω από την «ετερόκλητη» αυτή συμμαχία που θέλει «να κυριαρχήσει στον συνδικαλιστικό χώρο των μέσων ενημέρωσης», όπως μου έλεγε χαρακτηριστικά συνάδελφος με πολλά χρονιά στον συνδικαλισμό των δημοσιογράφων. Και προφανώς κάποιοι θέλουν να κυριαρχήσουν είτε από «κομματική οδηγία» για να βοηθήσουν την κυβέρνηση στους στόχους της, είτε από προσωπική επιδίωξη για να κατοχυρώσουν-όπως πιστεύουν-την θέση τους για το σήμερα και το αύριο είτε γιατί θέλουν να πάρουν μια άλλη θέση , αφού δεν κατάφεραν να επανεκλέγουν σε αυτή που είχαν.
Και αναρωτιέμαι, όλοι οι εργαζόμενοι στον χώρο των μέσων ενημέρωσης, αυτή την διοίκηση του ΕΔΟΕΑΠ θέλουμε?
Αυτούς που επιδιώκουν «μια ακόμα καρέκλα», ή ανθρώπους που και πάλεψαν ως τώρα και κατάφεραν να κρατήσουν ζωντανό τον οργανισμό παρά την αδιαφορία (αν όχι αντιπαλότητα κάποιες στιγμές) των σημερινών διεκδικούντων την ηγεσία του οργανισμού.
Αυτούς που θέλουν είτε για προσωπικούς είτε για κομματικούς (είτε και τα δύο) λόγους να «κυριαρχήσουν στον χώρο των μέσων ενημέρωσης», ή ανθρώπους με διάθεση αλλά και χρόνο, ανθρώπους απαλλαγμένους από δεσμεύσεις και άλλες θέσεις- υποχρεώσεις, που θα μπορέσουν να αγωνισθούν για να γίνει ο ΕΔΟΕΑΠ «ισχυρός » και αν παρέχει σε όλους τους συνάδελφους ιατρική περίθαλψη αλλά και επικουρήσει.
Ας επιλέξουμε με αυτά τα κριτήρια. Οι προσωπικές ή πολιτικές στρατηγικές ορισμένων συνδικαλιστών του χώρου , δεν μας αφορούν. Μας αφορά το μέλλον του οργανισμού.
«Θέλω να έχουν τα παιδιά μου γιατρό και φάρμακα», όπως μου είπε χαρακτηριστικά συνάδελφος.
Υ.Γ. Όσο για τα εσωτερικά της ΕΣΗΕΑ και τα όσα έγιναν τις τελευταίες εβδομάδες, ας τα αφήσουμε για μετά τις εκλογές. Γιατί τότε θα έλθει η ώρα της κρίσης (σε όλα τα επίπεδα) για όλους …..
* Ο Πέτρος Τρουπιώτης είναι δημοσιογράφος. Μέλος της ΕΣΗΕΑ και υποψήφιος για το Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΔΟΕΑΠ
Γράφει ο Πέτρος Τρουπιώτης*Δυστυχώς, στον δημοσιογραφικό χώρο, ξεπεράσαμε και τους «καρεκλοκένταυρους» της πολιτικής σε ό,τι αφορά την συνδικαλιστική μας εκπροσώπηση.
Και αυτό γιατί στις εκλογές που γίνονται την ερχομένη εβδομάδα στον ΕΔΟΕΑΠ, (ο οργανισμός των δημοσιογράφων - και των άλλων εργαζομένων στα ΜΜΕ πια - για την ιατροφαρμακευτική.. μας περίθαλψη και επικούρηση), επιδιώκουν να πάρουν θέση στο νέο Δ.Σ. νυν πρόεδροι και γενικοί γραμματείς σε σωματεία δημοσιογράφων και των διοικητικών υπαλλήλων σε ΜΜΕ.
Δηλαδή , οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των εργαζομένων στον χώρο του τύπου επιδιώκουν να αποικήσουν άλλη μια καρέκλα…
Την στιγμή που ο χώρος των μέσων ενημέρωσης έχει πληγεί ίσως όσο κανένας άλλος στην χώρα από την κρίση, με τεράστια ανεργία, τρομακτικές μειώσεις μισθών αλλά και πολύμηνες καθυστερήσεις στις πληρωμές, ορισμένες ηγεσίες των συνδικαλιστικών ενώσεων αντί να προσπαθήσουν να αντιμετωπίσουν τα επείγοντα αυτά ζητήματα, θέλουν να εμπλακούν και στο Ταμείο.
Θέλουν να «πάρουν μια ακόμα καρέκλα» όπως λέει η μεγάλη πλειοψηφία των συνάδελφων και αυτό για διάφορους λόγους ο καθένας. Αλλά τους ενώνει η διάθεση να κυριαρχήσουν στον χώρο συνδικαλιστικά.
Γη αυτό εξάλλου , έχει υπάρξει και μια «ετερόκλητη», θα λέγαμε, συμμαχία στον χώρο.
Συνδικαλιστές που έχουν εκλεγεί λόγω της «φιλελεύθερης» (ας πούμε) λογικής της ή της παλαιάς «σοσιαλιστικής» αντίληψης τους, συνεργάζονται με ανθρώπους που αποτελούν στην ουσία «το μακρύ χέρι» του υπουργού Πετρόπουλου στον χώρο. Του υπουργού που είναι σαφές ότι ως στόχο έχει, θέτοντας κάθε λίγο και λιγάκι εμπόδια στην λειτουργία του Ταμείου, να πολιορκήσει και να ενσωματώσει τον ΕΔΟΕΑΠ στο συνολικό ταμείο που δημιούργησε. Πολλές από αυτές τις «τρικλοποδιές» τις εξήγησαν τις τελευταίες μέρες, με ανακοίνωση τους, τα μέλη της σημερινής διοίκησης του ΕΔΟΕΑΠ, Ν. Καρούτζος , Α Σταθάτου και Κ Δαυλός.
Και αυτό έγινε σαφές από το γεγονός ότι η σημερινή κυβέρνηση έδωσε στην Ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία παλαιά στοιχεία, με σαφή στόχο να εντάξει τον ΕΔΟΕΑΠ ως κρατικό οργανισμό, αρά να μπορεί νομιμά να τον «αλώσει» με διορισμό διοικητή και στην πορεία να τον ενσωματώσει στον γενικό ασφαλιστικό φορέα.
Τα ερωτήματα λοιπόν που προκύπτουν είναι απλά:
- Γιατί οι Πρόεδροι (και γεν. γραμματείς) των Ενώσεων, με πρώτη την δική μας ΕΣΗΕΑ, αποφάσισαν να διεκδικήσουν μια ακόμα μια καρέκλα;
- Δεν έχουν αντικείμενο απασχόλησης στην Ένωση τους; Δεν έχουν προβλήματα να λύσουν και θέλουν τώρα να λύσουν τα προβλήματα του ΕΔΟΕΑΠ;
- Γιατί δεν δηλώνουν σαφέστατα αν πρόκειται η όχι να ακολουθήσουν την λογική Πετρόπουλου, με τον οποίο εξάλλου, κάποιοι έχουν και πολιτική συγγένεια. Ενώ άλλοι τον είχαν ως δικηγόρο στην ΠΟΕΣΥ, όταν οι ίδιοι διοικούσαν την πανελλήνια ομοσπονδία των δημοσιογραφικών ενώσεων.
- Και εν πάσει περιπτώσει, τόσο μεγάλη ένδεια έχουμε σε ότι αφορά αξιόλογους συναδέλφους που πρέπει κάποιοι να διεκδικούν όλες τις εκλεγόμενες θέσεις στον χώρο των μέσων ενημέρωσης;
- Γιατί δεν άκουσα κανέναν εξ αυτών να δηλώνει ότι θα αφήσει την θέση που έχει σήμερα αν εκλεγεί στον ΕΔΟΕΑΠ.
- Έναν οργανισμό για τον οποίο εδώ και δεκαετίες αγωνίσθηκαν συνάδελφοι μας .
- Έναν οργανισμό του οποίου η νέα διοίκηση είναι υποχρεωμένη να παλέψει σκληρά και σε πολλά μέτωπα, για να τον κρατήσει ζωντανό.
Και ένα από αυτά τα μέτωπα, η πλευρά της κυβέρνησης που είναι σαφές ότι δεν βλέπει με καλό μάτι την αυτόνομη ύπαρξή του, φαίνεται να βρίσκεται πίσω από την «ετερόκλητη» αυτή συμμαχία που θέλει «να κυριαρχήσει στον συνδικαλιστικό χώρο των μέσων ενημέρωσης», όπως μου έλεγε χαρακτηριστικά συνάδελφος με πολλά χρονιά στον συνδικαλισμό των δημοσιογράφων. Και προφανώς κάποιοι θέλουν να κυριαρχήσουν είτε από «κομματική οδηγία» για να βοηθήσουν την κυβέρνηση στους στόχους της, είτε από προσωπική επιδίωξη για να κατοχυρώσουν-όπως πιστεύουν-την θέση τους για το σήμερα και το αύριο είτε γιατί θέλουν να πάρουν μια άλλη θέση , αφού δεν κατάφεραν να επανεκλέγουν σε αυτή που είχαν.
Και αναρωτιέμαι, όλοι οι εργαζόμενοι στον χώρο των μέσων ενημέρωσης, αυτή την διοίκηση του ΕΔΟΕΑΠ θέλουμε?
Αυτούς που επιδιώκουν «μια ακόμα καρέκλα», ή ανθρώπους που και πάλεψαν ως τώρα και κατάφεραν να κρατήσουν ζωντανό τον οργανισμό παρά την αδιαφορία (αν όχι αντιπαλότητα κάποιες στιγμές) των σημερινών διεκδικούντων την ηγεσία του οργανισμού.
Αυτούς που θέλουν είτε για προσωπικούς είτε για κομματικούς (είτε και τα δύο) λόγους να «κυριαρχήσουν στον χώρο των μέσων ενημέρωσης», ή ανθρώπους με διάθεση αλλά και χρόνο, ανθρώπους απαλλαγμένους από δεσμεύσεις και άλλες θέσεις- υποχρεώσεις, που θα μπορέσουν να αγωνισθούν για να γίνει ο ΕΔΟΕΑΠ «ισχυρός » και αν παρέχει σε όλους τους συνάδελφους ιατρική περίθαλψη αλλά και επικουρήσει.
Ας επιλέξουμε με αυτά τα κριτήρια. Οι προσωπικές ή πολιτικές στρατηγικές ορισμένων συνδικαλιστών του χώρου , δεν μας αφορούν. Μας αφορά το μέλλον του οργανισμού.
«Θέλω να έχουν τα παιδιά μου γιατρό και φάρμακα», όπως μου είπε χαρακτηριστικά συνάδελφος.
Υ.Γ. Όσο για τα εσωτερικά της ΕΣΗΕΑ και τα όσα έγιναν τις τελευταίες εβδομάδες, ας τα αφήσουμε για μετά τις εκλογές. Γιατί τότε θα έλθει η ώρα της κρίσης (σε όλα τα επίπεδα) για όλους …..
* Ο Πέτρος Τρουπιώτης είναι δημοσιογράφος. Μέλος της ΕΣΗΕΑ και υποψήφιος για το Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΔΟΕΑΠ
