Τώρα που η συμφωνία υπογράφηκε, ας γυρίσουμε το βίντεο μερικές φάσεις πίσω, στο Μέγαρο Μαξίμου και στη συνάντηση Τσίπρα-Ρέγκλινγκ, να ξαναδούμε στο VAR τον πρωθυπουργό να δηλώνει χαριτολογώντας ότι..
«αισθάνεται σαν σκακιστής που παίζει ταυτόχρονα σε δύο σκακιέρες». Ήταν φάουλ ή δεν ήταν;
Κατ’ αρχάς για να παίζεις σκάκι, και μάλιστα σε δύο σκακιέρες, πρέπει να γνωρίζεις το άθλημα. Να λαμβάνεις υπόψη ότι στη συγκεκριμένη περίσταση τα πιόνια δεν είναι πιόνια αλλά άνθρωποι. Ότι χωρίς να το αντιλαμβάνεσαι, παίζεις ταυτοχρόνως και σε άλλες σκακιέρες όπου δεν είσαι ο βασιλιάς, αλλά απλό πιόνι. Και πως όταν το σκάκι παίζεται στο πεδίο της διεθνούς διπλωματίας μεταλλάσσεται σ’ ένα άλλο παιχνίδι, όπου οι κανόνες διαφοροποιούνται ανάλογα με την πολιτική ισχύ των αντιπάλων. Η χώρα μας κατά κανόνα αγωνίζεται με δυσμενείς όρους.
Και για να προλάβω ευφάνταστες ερμηνείες, δεν πρόκειται για διεθνείς συνωμοσίες εις βάρος του ελληνισμού, αλλά για τους συσχετισμούς δυνάμεων σε πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό επίπεδο.
Το μόνο παρήγορο είναι πως το Μακεδονικό αποτελεί μία από τις ελάχιστες περιπτώσεις όπου η ελληνική πλευρά υπερτερεί – αυτό δεν αντιλαμβάνονται οι μόνιμοι και οι όψιμοι υπερπατριώτες.
Σε όλα τα υπόλοιπα μέτωπα, διευθέτηση χρέους, στάτους της μεταμνημονιακής επιτήρησης, αντοχές της χώρας στην αρένα των διεθνών αγορών, ισχύει το ακριβώς αντίστροφο.
Ας τα λάβουν υπόψιν και στην αντιπολίτευση αυτά, καθώς μέλημά τους δεν είναι να σταματήσουν τα παιχνίδια, αλλά μονάχα το πώς θα πάρουν εκείνοι την προνομιακή θέση μπροστά στη σκακιέρα. Χωρίς να έχουν καμία πρόθεση να αναιρέσουν τα τετελεσμένα ούτε στο Μακεδονικό ούτε στα δημοσιονομικά, και ας διαψεύδουν τώρα την Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ). Διότι στο σκάκι δεν επιτρέπεται να πάρεις κίνηση πίσω, κυρίως όμως επειδή «το κράτος έχει συνέχεια». Ιδίως όταν μας συμφέρει…
* το άρθρο του Χρ. Κάσδαγλη δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΕΘΝΟΣ, 20.6.2018
- πηγή: kasdaglis.wordpress
