Γιατί αλήθεια πέφτουν τόσο θεαματικά οι κυκλοφορίες των εφημερίδων; Πέρυσι τέτοια εποχή τα ημερήσια φύλλα πουλούσαν κατα μέσον όρο 65.000 καθε μέρα και τωρα το νούμερο αυτο αγγίζει τις 50.000 με το ζόρι! Καταστροφή. Τι κι αν "επωλήθη η Μακεδονία" ή επήλθε «ιστορική συμφωνία στις Πρέσπες», τι κι αν το πρόσφατο Eurogroup "ήταν βατερλό για το
χρέος" ή «...επιτέλους ανάσα για το χρέος», κανένα θέμα, όσο δυνατό κι αν είναι δεν συγκινεί τους αναγνώστες ώστε να τους αναγκάσει να σπεύσουν στο πλησιέστερο περ;iπτερο. Τι φταίει; Η απάντηση είναι απλή για οσους μπορούν να "διαβάζουν" πίσω απο τις πρώτες σελίδες:
Οι χαρισματικοί διευθυντες εφημερίδων είτε έχουν εξαφανιστεί είτε αποσυρονται σιγα σιγα, τα μεγαλα "στελεχη" πνίγονται στην αμηχανία του "τι θα πει το αφεντικο", οι πολιτικοι συντάκτες περιμενουν με αγωνια το non paper για να...γραψουν, οι ρεπόρτερ ψάχνουν μόνο για life style θέματα, οι υλατζήδες που κάποτε έδιναν φτερά στις εκδόσεις με εναν έξυπνο τίτλο και μια καλή φωτογραφία είναι είδος εν ανεπαρκεία αφού οι art directors λύνουν και δενουν καταστρέφοντας την δημοσιογραφία και προσαρμόζοντας την όποια αλήθεια στο layout. O φορμαλισμός καταστρέφει τα τελευταία υγιή κυτταρα της δημοσιογραφίας και υ/ημείς άδομεν.
Οι περισσότεροι εργαζομενοι, ενας στρατός απογοητευμένων - κακοπληρωμένων ενδιαφέρονται πλέον μόνο για το πότε και εαν θα καταβληθεί η μισθοδοσία. Κανείς δεν ασχολειται με την αληθεια στην ηχω των γεγονοτων, ουδεις αγωνιά επι της ουσίας και με εμμονή για το περιεχόμενο των εντύπων.
Οποιος δεν έχει καταλάβει την απόλυτη καταστροφή που επήλθε στην ψυχολογία των λειτουργών της 4ης εξουσίας απο τις συνεχείς μειώσεις, τις απολύσεις, τις περικοπές και τις καθυστερήσεις πληρωμών να σηκώσει το χέρι του...
Θ. Ζ.
