Η συνωμοσία δεν είναι μικρή, ούτε αμελητέα. Ευτυχώς τα μέλη της οργάνωσης αποκαλύπτονται σιγά σιγά. Πρώτος πρώτος ο Γιάννης Ραγκούσης. Συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ – ΚΙΝ.ΑΛΛ.; Με ποιους; Με αυτούς που διέλυσαν τη χώρα; Μόνο προδότης, δωσίλογος, γερμανοτσολιάς, όργανο του Τσίπρα θα τα έλεγε αυτά. Αλλά ο αντιδεξιός σπόρος φύτρωσε και ακολούθησαν άλλοι. Δανέλλης, Κύρκος, Κρεμαστινός, ο πρόεδρος των Ευρωσοσιαλιστών (και Γερμανός) Μπούλμαν. Καλά, αυτός να κοιτάει τα μούτρα του που συγκυβερνά με τη Δεξιά στη Γερμανία.
Τελευταίο κρούσμα ο Σταύρος Θεοδωράκης. Ο Σταύρος μολύνθηκε από το μικρόβιο του συριζομαδουρισμού. Ετσι λένε τώρα όσοι κάποτε υποκριτικά τον αποθέωναν, αρκεί να ήταν πρόθυμο δεκανίκι της Ν.Δ. Είναι δυνατόν να ψηφίζει προοδευτικές μεταρρυθμίσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα ή να στηρίζει λύση στο Μακεδονικό; Τι θέλει πια να γίνουμε; Βενεζουέλα;
Ο Θεοδωράκης, αφού πρώτα βίωσε τη χυδαία λάσπη από τα trolls των ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝ.ΕΛΛ. περί Μπόμπολα, τώρα βιώνει το ίδιο από την άλλη πλευρά: το λεγόμενο «μέτωπο της λογικής». Δεν υπηρετείς τη στρατηγική της Ν.Δ. και της διαπλοκής; Είσαι συριζαίος, τελεία και παύλα, «τα βρήκες με τον Τσίπρα».
Συμπέρασμα: Οι πολιτικοί ψεκασμοί δεν εξαφανίστηκαν. Απλώς μετακόμισαν στη νεοφιλελεύθερη Ν.Δ. και σε κάποιους πρόθυμους «κεντροαριστερούς» συνοδοιπόρους της.
Πανικόβλητοι και υστερικοί φλερτάρουν με τη γραφικότητα, θυμίζοντας σε όλους το αποκρουστικό πρόσωπο ενός συμπλέγματος πολιτικών και ΜΜΕ που χρεοκόπησαν τη χώρα και τώρα θέλουν τη ρεβάνς.
Θα κάνουν τα πάντα για να επανέλθουν στην εξουσία που έχασαν. Λοιδορώντας, απειλώντας, διχάζοντας, απαξιώνοντας. Και αν δεν πετύχει τίποτα από αυτά; Ε, τότε υπάρχουν και οι ψεκασμοί.
Χάρης Ιωάννου (ΕφΣυν)
