Στην περίπτωση της δίκης στη Μυτιλήνη και της σχετικής παρέμβασης της Διεθνούς Αμνηστίας, ο ανώνυμος συντάκτης των «Νέων», είτε από την κεκτημένη του συγκροτήματος ταχύτητα είτε από άγνοια, στηλίτευσε την τοποθέτηση της οργάνωσης χαρακτηρίζοντάς την επιτιμητικά ως παρέμβαση στη Δικαιοσύνη κακοποιώντας βάναυσα έννοιες, θεσμούς και δικαιώματα κατοχυρωμένα τόσο στην ιστορική διαδρομή της Δ.Α. όσο και στη δημοκρατική συνείδηση της κοινωνίας των πολιτών.
“Δεσμευόμαστε ότι θα συνεχίσουμε να παρεμβαίνουμε στη Δικαιοσύνη, την κυβέρνηση, την αστυνομία και σε κάθε είδους αρχή που εμπλέκεται σε ζητήματα που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Από το 1961 το κάνει η Διεθνής Αμνηστία σε όλο τον πλανήτη, σε δικτατορίες και δημοκρατίες, στον πόλεμο και στην ειρήνη. Και δεν νομίζω ότι θα σταματήσει” ήταν η απάντηση του Γαβριήλ Σακελλαρίδη εκ μέρους του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας στο επικριτικό δημοσίευμα των «Νέων». Σε ένα δημοσίευμα που προσπερνά επιδεικτικά το αναφαίρετο δικαίωμα της κοινωνίας και των πολιτών να τοποθετούνται, να διεκδικούν, να συμπαρίστανται, να μάχονται, να κρίνουν και να διαφωνούν έναντι των λειτουργών της Θέμιδος, σε πείσμα κάποιων κονδυλοφόρων που άλλοτε επώνυμα και άλλοτε ανώνυμα αναλαμβάνουν τον ρόλο του “μπράβου” και του “σωματοφύλακα” της δικαστικής ανεξαρτησίας ωσάν και η ακεραιότητά της να κινδυνεύει από “παρεμβάσεις” όπως αυτή της Διεθνούς Αμνηστίας και όχι από τις απειλές και τις μηνύσεις επιφανών εκπροσώπων του παλιού πολιτικού συστήματος προς δικαστικούς λειτουργούς και προστατευόμενους από τη Δικαιοσύνη μάρτυρες όταν το διακύβευμα δεν είναι η αλληλεγγύη, όπως στην περίπτωση της Μυτιλήνης, αλλά το μαύρο πολιτικό χρήμα, όπως στην περίπτωση της Novartis.
Πέτρος Κατσάκος (Αυγή 09/5/2018)
