- Να λυθεί τώρα το Σκοπιανό!
- Όχι να μη λυθεί τώρα.
- Και πότε να λυθεί;
- Να λυθεί κάποτε!
- Πότε κάποτε;..
- Όποτε μας φωτίσει ο Θεός.
- Και πότε θα μας φωτίσει ο Θεός;
- Όποτε θέλει αυτός.
Και πάει λέγοντας μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία, όταν δεν θα χρειαστεί ν’ αποφασίσουμε εμείς για την τύχη μας, θα αποφασίσει η Αγία Τρίαδα και κάποιοι θα βασιλεύσουν στο πλευρό του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, ενώ κάποιοι άλλοι θα ξεμείνουν στη Γευγελή να παίζουν ρουλέτα στους αιώνας των αιώνων. Υπό τους ήχους του Νότη Σφακιανάκη…
Έτσι είναι παιδιά, δεν την αντέχει η εθνική συνείδηση την υπόθεση «λύση» του Μακεδονικού. Εξ ου και διοργανώνονται δύο ακόμη συλλαλητήρια σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Στις 6 Ιουνίου θα συμβεί αυτό σε πρωτεύουσα και συμπρωτεύουσα, ενώ την ίδια μέρα θα λάβουν χώρα εκδηλώσεις διαμαρτυρίας και σε λοιπές πόλεις της Ελλάδος. Ελπίζω δίχως ξυλοδαρμούς των διαφωνούντων, γιατί λυπάμαι πραγματικά αυτά τα παλικάρια που δέρνουνε κόσο, να τα τρέχουν ύστερα στον εισαγγελέα και να κάνουν κο-κο-κο για να γλυτώσουν τα τομάρια τους.
Στο μεταξύ καταλήξαμε σε τρεις ονομασίες. Ίσως και σε δύο, ανάλογα ποιο ρεπορτάζ πιστέψει κανείς. Καμία εξ αυτών δεν περιλαμβάνει το Ίλιντεν, αλλά παίζουν το «Νέα» και το «Άνω» και το «Βόρεια». Με δεύτερο συνθετικό το «Μακεδονία», αυτό αποκλείεται να πάει βόλτα, άλλωστε το συμφωνήσαμε πριν από εικοσιπέντε χρόνια και ό,τι γράφει δεν ξεγράφει και μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Έστω κι αν αυτοί που το κάνανε το λάθος, έρχονται τώρα να πούνε ακριβώς τα αντίθετα…
Αλλά μπορούμε να περιμένουμε κιόλας. Μπορούμε να θάψουμε την κεφάλα στην άμμο και να κάνουμε υπομονή άλλα εικοσιπέντε, άλλα πενήντα, άλλα εκατό έτη. Τι σημασία έχει ο χρόνος αν είσαι απόγονος των αρχαίων Ελλήνων και μετράει η ιστορία σου χιλιάδες χρόνια, ενώ οι ξυπόλητοι οι γείτονες εμφανίσθηκαν στα Βαλκάνια πριν από μερικές εκατονταετίες; Εδώ περιμένουμε να επιστρέψουμε στην Κόκκινη Μηλιά και στη Μάγκνα Γκρέτσια, στο Σκοπιανό θα κωλώσουμε; Κλωτσιά στο δήμαρχο και βουρ στον πατσά!
Αυτά τα βλέπουν οι Τούρκοι βεβαίως και γελάνε με την πάρτη μας. Σήμερα γιορτάζουν τα μεμέτια την 565η επέτειο από την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης και εξακολουθούν να ονειρεύονται την ανασύσταση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Ξεκινώντας από τα μικρά μαγαζιά πρώτα, όπως τα Σκόπια. Που κοντεύουν να καταντήσουν φόρου υποτελή στην Άγκυρα, γιατί κάπως πρέπει να φάνε κι αυτοί, κάπως πρέπει να ντυθούνε, κάπως πρέπει να μορφωθούνε. Και το ερώτημα που προκύπτει είναι εύκολο:
Θ’ αφήσουμε του Τούρκους να κάνουν κουμάντο στη γειτονιά ή θα παίξουμε κι εμείς, με κάποιον τρόπο, με όποιον τρόπο τη μπαλίτσα μας;
Την απάντηση, ευτυχώς ή δυστυχώς, δεν μπορεί να τη δώσει κανένα συλλαλητήριο…
- από το newpost