Όσοι ξέρουν και σιωπούν, πώς θα τιμωρηθούν;

Η σιωπή είναι χρυσός

Ναι αλλά μερικές σιωπές κρύβουν τη φρίκη και άρα είναι κατάρα

Η σιωπή της κοινωνίας, της γειτονιάς είναι κατάρα.

Έγινε καταδίκη για τα πλάσματα που τα βίαζαν οι γονείς τους

Στη Λέρο. Το νησί που, όχι άδικα, ήταν συνώνυμο με την κόλαση.

Κόλαση για τους αδύναμους που τους είχαν παρατημένους να λιώνουν στο ίδρυμα..

Όλοι ήξεραν τι γινόταν πίσω από την πόρτα του ιδρύματος. Δεν μιλούσαν.

Ήταν συνένοχοι στο έγκλημα αφού ανεχόντουσαν όλα όσα βίαια και θλιβερά συνέβαιναν.

Όπως και τώρα στην υπόθεση των τριών παιδιών

(κι όπως επεσήμανε κι ο φίλος μου ο Αντώνης) Ο πατέρας δούλευε στο ίδρυμα.

Μοιραίες συμπτώσεις.

Πόση αρρώστια κουβαλάει ένας γονιός που βιάζει το παιδί του;

Ποια τιμωρία του πρέπει;

Σίγουρα δεν μπορώ να συνταχθώ με τον νόμο του Λιντς.

Είπαμε, δεν μπορείς να είσαι δημοκράτης, ανθρωπιστής αλά καρτ!

Προφανώς και δεν πρέπει να μείνουν ατιμώρητοι η μάνα κι ο πατέρας αλλά δεν μπορούν να παραδοθούν στα θηρία να τους σκίσουν.

Γιατί πρέπει να αποφασίσουμε αν είμαστε άνθρωποι που ζούμε σε συντεταγμένη κοινωνία ή θηρία που κατασπαράζουμε.

Τι είμαστε;

Τι ήταν όλοι όσοι γνώριζαν αλλά έβαζαν το κεφάλι την άμμο την ξανθή… και δεν μιλούσαν;

Συνένοχοι!

Αυτό ήταν.

Και οι λεπτομέρειες που μεταδίδονται, τι προσφέρουν; Τι προσφέρουν πέραν μιας αισθητικής της κλειδαρότρυπάς;

Τι προσφέρουν πέραν μιας ηδονοβλεπτικής ματιάς;

Πόσο ποιο πολύ μπορεί να σοκάρει η λεπτομέρεια από την τρομακτική πράξη του βιασμού παιδιών από τους γονείς του;

Δοκιμάζει τις αντοχές κάθε λογικού ανθρώπου και εξευτελίζει – για μία ακόμη φορά – την μερίδα του τύπου που προτιμά αυτού του είδους τη δημοσιογραφία.

Επίσης αφιονίζει ένα ήδη άγριο πλήθος που διψάει για εκδίκηση, δηλαδή εκτός νόμου τιμωρία, εναντίον του «φυσιολογικού» ζευγαριού.

Ο όχλος διψάει για αίμα! Και για μην έχει «ενοχές» για την ανρθωποφαγική του διάθεση, υπάρχει η μερίδα του τύπου που τον γαργαλάει, και τού παρουσιάζει τους θύτες έτοιμους για «κρέμασμα».

Επαναλαμβάνω, πρέπει να τιμωρηθούν όσο πιο σκληρά προβλέπει ο νόμος. Εν ανάγκη να αναθεωρηθεί ο νόμος, αλλά πάντως με τις διαδικασίες που προβλέπονται σε ένα δημοκρατικό κράτος.

Άλλωστε δεν είδα κανέναν να μη βιάζει παιδιά, επειδή τους παιδόφιλους τους γαμάνε στις φυλακές!

Η σιωπή. Η σιωπή αυτών που ήξεραν και δεν μιλούσαν. Η σιωπή αυτών που ξέρουν και δεν ασχολούνται, αυτή πώς θα δικαστεί;

Αυτό το παραπέτασμα που επικρατεί χρόνια τώρα στην ελληνική επαρχία, αλλά και στην Αθήνα και σε όλες τις μεγαλουπόλεις, αυτό το «κοιτάμε το σπίτι μας και δεν μας νοιάζει τι ακούμε πίσω από τους τοίχους», αυτή η «σιωπή» πώς θα δικαστεί;

Ποιος νόμος προβλέπει ποινή για όλους όσοι ξέρουν και δεν μιλάνε;

Η σιωπή είναι χρυσός, αλλά είναι και ποινή. Είναι ένα άλλο είδους λιντσάρισμα που αφήνει το θύμα έρμαιο στο θύτη του την ώρα που όλοι ξέρουν τι τού συμβαίνει και σιωπούν.

Σιωπούν; Όχι, το συζητάνε και φτύνουν τον κόρφο τους που δεν τους έλαχε τέτοιο λαχείο. Και πάνε στην εκκλησία και γυρίζουν ανακουφισμένοι σπίτι τους και σιωπούν…

Από μια κοινωνία που κοιτάζει από την κλειδαρότρυπα, ξέρει τι συμβαίνει και σιωπά «κοιτώντας τη δουλίτσα της» προτιμώ την προτεσταντική ηθική που ωθεί σε «κάρφωμα» κάθε άνομης συμπεριφοράς!

Ας γίνουμε σε κάτι ελβετοί! Θες να το πεις «καρφιά»; Πες το όπως θες!

Προτιμώ να κάνω παρέα με έναν που «καρφωσε» τον γείτονα που κακοποιεί το παιδί του ή τη γυναίκα του, παρά με έναν που κουτσομπολεύει τα τεκταινόμενα, στραυροκοπιέται, φτύνει τον κόρφο του και συνεχίζει τη ζωή του αφήνοντας το δράμα του κάθε θύματος να μεγαλώνει!

Η σιωπή σκοτώνει λοιπόν!

Γιάννης Καφάτος/ viewtag.gr