Moνοθεματική, σχεδόν, τις τελευταίες ημέρες η εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ. Ειδικά την Τετάρτη και σήμερα Πέμπτη σχόλια, άρθρα, ρεπορτάζ ασχολιόντουσαν με τον «σκουπιδότοπο» του Δ. Τζανακόπουλου και τον «κατήφορο του Μαξίμου». Η εφημερίδα του Βαγγέλη Μαρινάκη κάνει λόγο για «νέο παραλήρημα της κυβέρνησης» με αφορμή και το κείμενο του Θανάση Καρτερού στο fb (EΔΩ).
Τον τελευταίο «αγιογραφεί» ο Μιχάλης Μητσός στην..
03 Μαΐου 2018 στήλη του στην τελευταία σελίδα όπου υπό τον τίτλο »Μαρούλια» γράφει μεταξύ άλλων:
« (...) Δεν πρόκειται να υπερασπιστώ εδώ τον εκδότη, όπως δεν «ξελαρυγγιάστηκα» ποτέ για τον προηγούμενο. Δεν είναι αυτή η δουλειά μου, δεν «εκπροσωπώ» και δεν με «εκπροσωπεί» κανείς.. Δεν έχουν ανάγκη υπεράσπισης ούτε οι συνάδελφοί μου, εκτίθενται κάθε μέρα υπέυθυνα και επώνυμα απέναντι στους μοναδικούς τους κριτές, τους αναγνώστες. Ενα έχει σημασία αυτή την στιγμή: να πληροφορηθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι πολίτες ότι μετά τον κυβερνητικό εκπρόσωπο που μας χαρακτήρισε «σκουπιδότοπο» ήρθε ο πρωθυπουργικπός εκπρόσωπος να μας χαρακτηρίσει «συστοιχία χημικού και βιολογικού πολέμου», «πυροβολαρχία θανάτου» και «νεκρές ψυχές». Εμάς, τους εργαζόμενους, όχι τον εκδότη
Πως απαντάς σε ένα παραλήρημα; Με ακόμη χειρότερες ύβρεις; Με κοινοτυπίες ακόμη πιο γελοίες από τις δύο Ελλάδες που συγκρούονται ή τη γυναίκα που παραμονεύει να τη βιασει ο «πρώτος τυχόν τυχοδιώκτης»; Οχι. Η μόνη απάντηση στη χυδαιότητα, απ΄ όπου κι αν προέρχεται, ήταν, είναι και θα είνια η δουλειά μας.
Σε ένα δικαιώθηκε ο Καρτερός: όταν έγραψε κάποτε ότι «θα έπρεπε τη μοίρα των ΜΜΕ να την καθορίζουν η ιστορία τους, τα ονόματα που υπέγραψαν κατά καιρούς τις στήλες τους, ο ρόλος τους στις δύσκολες περιόδους, η ποιότητά τους». Surprise, αυτό ακριβώς συνέβη. Και συνέβη κόντρα στη θέληση, στις μηχανορραφίες και στις ίντριγκες των επίδοξων Λένιν, Φιντέλ και Χο Τσι Μινχ. Γιατί όταν εκείνοι υμνούσαν τη Σοβιετική Ενωση και έτρωγαν μολυσμένα μαρούλια, εμείς ρουφούσαμε τη σοφία ενός Καραπαναγιώτη ».
