ΗΤΑΝ ΕΠΟΜΕΝΟ. Εχει ξαναγίνει. Θα ξαναγίνει. Οποτε κάποιο στέλεχος κόμματος εκφράζει τη διαφωνία του με την κεντρική γραμμή ή κάνει πράγματα που δεν αρέσουν στις ηγεσίες και στους πραιτοριανούς που τις υπηρετούν (συνεργάτες, σύμβουλοι, δημοσιολόγοι) ξεκινά το γνωστό γαϊτανάκι. Στην αρχή με δήθεν αθώες απορίες:.. «Γιατί το κάνει τώρα αυτός;», «τι έχει στο μυαλό του;», «μα, ήταν ανάγκη να διαφοροποιηθεί σήμερα που η κατάσταση είναι κρίσιμη;» (σ.σ.: σ’ αυτή τη χώρα μονίμως κρίσιμη είναι η κατάσταση), «μήπως είναι σε συμφωνία με τον αντίπαλο;», «τι του έχουν τάξει άραγε;».
Οι πιο δόλιοι πάντως από τους διαδοσίες εμφανίζονται να γνωρίζουν και τα ανταλλάγματα που έχουν δοθεί: υποψηφιότητα στις εκλογές σε καλή περιφέρεια, εκλόγιμη θέση στη λίστα επικρατείας, στήριξη για κάποιο μεγάλο δήμο, ακόμη και άλλου τύπου διευκολύνσεις στα όρια της νομιμότητας. Ο στόχος είναι να αποτραπεί η μετακίνησή του -αν βεβαίως υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο- ή να δυσφημιστεί με δηλητηριώδεις υπαινιγμούς αν τελικώς συμβεί.
ΘΥΜΑΤΑ αυτής της πυώδους φημολογίας το τελευταίο διάστημα είναι ο Σταύρος Θεοδωράκης και ο Γιάννης Ραγκούσης. Ο δεύτερος εκφράζει συστηματικά την άποψη ότι δεν πρέπει το ΚΙΝ.ΑΛΛ. να συνεργαστεί με τη Νέα Δημοκρατία και ότι αυτό που επιβάλλεται να κάνει είναι να ξεκινήσει προγραμματικό διάλογο με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο πρώτος ψηφίζει νομοσχέδια που δεν πολυαρέσουν στην ηγεσία του ΚΙΝ.ΑΛΛ., στα θέματα εξωτερικής πολιτικής κινείται σε αντιεθνικιστική τροχιά, συγκρούεται με την Ιεραρχία της Εκκλησίας, δεν βάζει πλάτη στη Ν.Δ. και στο ΠΑΣΟΚ στο θέμα των σκανδάλων τους, πηγαίνει στο Μαξίμου να συζητήσει την ιδέα του με τον Τσίπρα για τη συγκρότηση συμβουλίου εξωτερικής πολιτικής και διέπραξε το έγκλημα καθοσιώσεως να καταθέσει δημοσίως τις αντιρρήσεις του στην πρόταση της κ. Γεννηματά για εκλογές εδώ και τώρα (είναι προφανώς ασήμαντη λεπτομέρεια ότι δεν ζητήθηκε η γνώμη του παρά το γεγονός ότι συμμετέχει στο συμβούλιο σοφών).
Η ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ δικαιούται να αποφασίζει για τόσο σοβαρά ζητήματα ερήμην των υπολοίπων, να τους αιφνιδιάζει δυσάρεστα, αλλά όποιος διανοηθεί να ξεφύγει θεωρείται ύποπτος για συναλλαγή με τον εχθρό. Ο Ραγκούσης κατηγορήθηκε ότι παίζει τον ρόλο της πέμπτης φάλαγγας στο εσωτερικό του ΚΙΝ.ΑΛΛ. (παρέα με άλλους που έχουν τις ίδιες αντιλήψεις, π.χ. Δανέλλης, Κύρκος, Κρεμαστινός), ενώ για τον Σταύρο Θεοδωράκη οι προστάτες της πολιτικής ηθικής (τρομάρα τους) είπαν πως είναι ακατάλληλος για την πολιτική και τον προέτρεψαν να επιστρέψει στη δημοσιογραφία για να διαπρέψει. Υποχρεώθηκαν και οι δύο να δηλώσουν ότι δεν προτίθενται να πάνε στον ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο οι νοσηρές ρεκλάμες δεν πρόκειται να κατεβούν.
Μία λύση υπάρχει για να γλιτώσουν από τις συντονισμένες επιθέσεις: Να προσχωρήσουν στη Νέα Δημοκρατία και να αποθεώσουν τον αρχηγό της. Αυτομάτως θα γίνουν σοβαροί, υπεύθυνοι, μετριοπαθείς, ευρωπαϊστές, δημοκράτες με πλάκα τα γαλόνια, οπαδοί των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, ορκισμένοι αντίπαλοι του τρισκατάρατου αριστερού λαϊκισμού.
- το κείμενο του Τάσου Παππά δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών 17/5/2018