Αξίζει τον κόπο η σημερινή δημοσιογραφία; - Τι γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Κεραυνούς κατά των νέων εκδοτών - μιντιαρχών και κατά των "ιντερνετικών οχετών" εξαπολύει ο έμπειρος δημοσιογράφος και πολιτικός αναλυτής Γιώργος Λακόπουλος.
«Οι γενιές που είχαν ενστάσεις για τον Λαμπράκη, τη Βλάχου, τους Μπότσηδες, τον Τεγόπουλο, τον Παπαγεωργίου ανατριχιάζουν παρατηρώντας σε ποιων τα χέρια βρίσκονται σήμερα τα ΜΜΕ. Ποιες δράσεις έχουν. Ποια αποστολή αναλαμβάνουν. Και σε ποια θέση έχουν περιέλθει εντός τους οι δημοσιογράφοι- εκτός από μια κάστα ασύδοτων περί τον ιδιοκτήτη που κάνει «δουλειές», γράφει.. χαρακτηριστικά ο Γ. Λακόπουλος σε κείμενό του στο σάιτ anoixtoparathyro.
Δεν παραλείπει όμως να εξαιρέσει «την αυτοδιαχειριζόμενη Εφημερίδα των Συντακτών - την καλύτερη εφημερίδα μαζί με την Καθημερινή σήμερα - και το μαχητικό αντιδεξιό Documento του Κ. Βαξεβάνη».
Ο Γ. Λακόπουλος, ανάμεσα σε άλλα, αναφέρει εύστοχα:
Υπάρχουν αξιόλογοι δημοσιογράφοι, καλοί γραφιάδες με ικανότητες στο ρεπορτάζ. Ιδίως νέα παιδιά, με καλές σπουδές και ευρύ περίοδο γνώσεων. Αλλά δεν υπάρχει δημοσιογραφία. Για την ακρίβεια δεν υπάρχουν μέσα ενημέρωσης για να απορροφήσουν το προϊόν εντίμων επαγγελματιών δημοσιογράφων. Πού να δημοσιευθεί μια είδηση, πού να προβληθεί έναν ρεπορτάζ, να γραφεί μα κριτική όταν όλα πρέπει να εντάσσονται σ’ αυτό το πλαίσιο;
Ποτέ άλλοτε η δημοσιογραφία δεν ήταν τόσο διατεταγμένη γιατί ποτέ άλλοτε οι επιχειρήσεις ΜΜΕ δεν ήταν τόσο ψευδώνυμες. Δεν επιδιώκουν την οικονομική επιβίωσή τους με την προσέλκυση αναγνωστών δια του περιεχομένου τους. Είναι εξ αρχής όργανα συμφερόντων, κομματικής προπαγάνδας, υπεράσπισης ακόμη και της ανομίας. Ποια αλήθεια να υπερασπιστούν; Την αλήθεια της αφαίμαξης του δημοσίου χρήματος και της βουλιμίας για συγκυβέρνηση;
Το Διαδίκτυο δεν έφερε την άνοιξη στην ενημέρωση. Με λίγες φωτεινές εξαιρέσεις -και πέρα από τα ατομικά ιστολόγια στα οποία κάποιοι δημοσιογράφοι καταθέτουν θαρραλέα τη γνώμη τους – ιντερνετικοί οχετοί πνίγουν κάθε έννοια ενημέρωσης με τη στρατολόγησή τους σε κάθε είδους συμφέροντα και επιδιώξεις-, ενίοτε με λούμπεν και πανάθλια εκφορά λόγου. (ολόκληρο το κείμενο ΕΔΩ)