Όταν η Άγκυρα έπαιζε παιχνιδάκια με τους Συμμάχους
Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης
Κι ενώ όλοι και όλες έχουμε προμηθευθεί κουβάδες με ποπ κορν και εξάδες αναψυκτικών τύπου Κόλα για να παρακολουθήσουμε με την άνεσή μας τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο ρεπόρτερ Ξανθάκης κάνει μια στάση. Πατάει το κόκκινο το κουμπί στο λεωφορείο και λέει στον οδηγό «μισό λεπτό». Και μας πάει μια βόλτα στην..
προηγούμενη παγκόσμια σύρραξη, εκείνη του εικοστού αιώνα. Τότε που ο κόσμος όλος κολυμπούσε στο αίμα. Εκτός από την Τουρκία, βεβαίως, που τώρα πουλάει τσαμπουκά και τότε πούλαγε ανημποριά…
Μη ρωτάτε πως, αλλά βρέθηκε στα χέρια μου ένα μονόφυλλο από το περίφημο «Δελτίο», των «Ραδιοφωνικών Ειδήσεων». Μιας τρισεβδομαδιαίας εκδόσεως για τα νέα από το μέτωπο, με ημερομηνία 3 Μαρτίου 1944 και αριθμό φύλλου 41. Εκεί λοιπόν, στην κατηγορία «Πολιτικαί Ειδήσεις», το γράφει πεντακάθαρα:
Αναγνωρίσθηκε λοιπόν στην Άγκυρα η «δύσκολος θέσις» και της επιτράπηκε η «μη άμεσος εκπλήρωσις των υποχρεώσεών της». Κι ακόμη ωραιότερα, δικαιολογήθηκε τότε η Τουρκία ότι ο στρατός της «δεν ήταν καλώς εξοπλισμένος και γυμνασμένος». Από κατεργαριά δηλαδή σουλτανική, άλλο τίποτε οι γείτονες. Όλα δικά τους τα θέλανε…
Και το καταφέρνανε, διότι τους στείλανε άφθονη ενίσχυση σε πολεμικό υλικό και τους αφήσανε ήσυχους να γυμνάζονται επί τέσσερα χρόνια. Αλλά έχει και η υπομονή τα όριά της. Όταν πια η Ιταλία δεν βρίσκεται στο αντίπαλο στρατόπεδο, η Γαλλία ανασυντάσσεται, ο Βρετανικός στόλος κυριαρχεί στη μεσόγειο και οι σχέσεις της Ρωσίας με την Τουρκία είναι άριστες, γιατί η Τουρκία «δεν εκπληρώνει τις συμμαχικές της υποχρεώσεις;»
Συνέπεια:
από το newpost.gr
Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης
Κι ενώ όλοι και όλες έχουμε προμηθευθεί κουβάδες με ποπ κορν και εξάδες αναψυκτικών τύπου Κόλα για να παρακολουθήσουμε με την άνεσή μας τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο ρεπόρτερ Ξανθάκης κάνει μια στάση. Πατάει το κόκκινο το κουμπί στο λεωφορείο και λέει στον οδηγό «μισό λεπτό». Και μας πάει μια βόλτα στην..
προηγούμενη παγκόσμια σύρραξη, εκείνη του εικοστού αιώνα. Τότε που ο κόσμος όλος κολυμπούσε στο αίμα. Εκτός από την Τουρκία, βεβαίως, που τώρα πουλάει τσαμπουκά και τότε πούλαγε ανημποριά…
Μη ρωτάτε πως, αλλά βρέθηκε στα χέρια μου ένα μονόφυλλο από το περίφημο «Δελτίο», των «Ραδιοφωνικών Ειδήσεων». Μιας τρισεβδομαδιαίας εκδόσεως για τα νέα από το μέτωπο, με ημερομηνία 3 Μαρτίου 1944 και αριθμό φύλλου 41. Εκεί λοιπόν, στην κατηγορία «Πολιτικαί Ειδήσεις», το γράφει πεντακάθαρα:
«Λονδίνον, 2 Μαρτίου:Και γιατί συνέβη αυτό παρακαλώ; Για να μη σας κουράζω με την καθαρεύουσα και τη στρατιωτική γλώσσα, σημειώνω ότι βάσει συνθήκης (Οκτώβριος 1939) που είχε υπογράψει η Τουρκία με τη Βρετανία, υποχρεούτο να βοηθήσει «δι’ όλων της των δυνάμεων» αν προέκυπταν «επιχειρήσεις» στην Μεσόγειο. Όπερ και εγένετο το 1940, αλλά όπως γράφει και το «Δελτίο» είχε τότε καταρρεύσει η Γαλλία, ο στόλος της Ιταλίας ήταν άθικτος, η Γερμανία ήταν νικήτρια στην Ευρώπη και οι σχέσεις Τουρκίας-Ρωσίας δεν ήταν καλές.
Τηλεγραφήματα εξ Αγκύρας, αγγέλλουν ότι διεκόπη η εις Τουρκίαν αποστολή προμηθειών εξ Αμερικής και Μεγάλης Βρετανίας. Η διακοπή αυτή συμπίπτει με την εις Κάϊρον επιστροφή εξ Αγκύρας, την 4 Φεβρουαρίου της Βρετανικής στρατιωτικής αποστολής ήτις είχε παραμείνει εκεί επί 5 εβδομάδες».
Αναγνωρίσθηκε λοιπόν στην Άγκυρα η «δύσκολος θέσις» και της επιτράπηκε η «μη άμεσος εκπλήρωσις των υποχρεώσεών της». Κι ακόμη ωραιότερα, δικαιολογήθηκε τότε η Τουρκία ότι ο στρατός της «δεν ήταν καλώς εξοπλισμένος και γυμνασμένος». Από κατεργαριά δηλαδή σουλτανική, άλλο τίποτε οι γείτονες. Όλα δικά τους τα θέλανε…
Και το καταφέρνανε, διότι τους στείλανε άφθονη ενίσχυση σε πολεμικό υλικό και τους αφήσανε ήσυχους να γυμνάζονται επί τέσσερα χρόνια. Αλλά έχει και η υπομονή τα όριά της. Όταν πια η Ιταλία δεν βρίσκεται στο αντίπαλο στρατόπεδο, η Γαλλία ανασυντάσσεται, ο Βρετανικός στόλος κυριαρχεί στη μεσόγειο και οι σχέσεις της Ρωσίας με την Τουρκία είναι άριστες, γιατί η Τουρκία «δεν εκπληρώνει τις συμμαχικές της υποχρεώσεις;»
Συνέπεια:
«Διεκόπη ο εκ μέρους των συμμάχων πολεμικός εφοδιασμός, διότι εν καιρώ πολέμου πολεμοφόδια δεν εξάγονται δια ψευδομάχας αλλά δι’ αληθινάς μάχας».Αν υπολογίσει κανείς ότι οι αληθινές μάχες δεν είναι και τόσο μακριά, οι αναλογίες του «τότε» με το «τώρα» μοιάζουν σχετικώς ανατριχιαστικές…
από το newpost.gr