Όταν τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης μεταλλάσσονται σε βιοτεχνίες παραγωγής παραπληροφόρησης και πολιτικής μισαλλοδοξίας...
Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής*
Τρίτη 27 Μαρτίου 2018: «Οι Τουσκ και Γιούνκερ στρίμωξαν τον Ερντογάν στη Βάρνα» μας ενημέρωνε η ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας «Το Βήμα» στην Ελλάδα∙ όμως όχι, «Οι Ευρωπαίοι απέτυχαν στη Βάρνα» έγραφε την ίδια ώρα η ηλεκτρονική έκδοση της γερμανικής «Frankfurter Allgemeine Zeitung». Ποια ήταν η είδηση και ποιο το τρολ;
Δεν είναι καθόλου απαραίτητο να είναι απ’ τη μία η είδηση -δηλαδή η αλήθεια- κι απ’ την άλλη το... «τρολ» ή το «fake news». Θα μπορούσε, κάλλιστα, να πρόκειται για.. δυο διαφορετικές εκτιμήσεις δυο διαφορετικών αναλυτών, σκέφτεσαι. «Ή μήπως για δύο διαφορετικές εκδοχές δύο διαφορετικών αναλυτών δύο διαφορετικών ΜΜΕ - φορέων διαφορετικών συμφερόντων;» αναρωτιέσαι στο καπάκι. Κι ας έχεις την επίγνωση ότι η καχυποψία που σου προκάλεσε τη συγκεκριμένη αναρώτηση είναι τόσο ακραία, που ανάγεται στη σφαίρα της ψυχανάλυσης και όχι σ’ εκείνη της... ανάλυσης ειδήσεων. Όμως είσαι υποκείμενο ενημέρωσης στον χαοτικό κόσμο των social media∙ και η συγκεκριμένη επίγνωση οφείλει να συνοδεύεται από τη συνεπίγνωση ότι η εν λόγω ακραία καχυποψία σου απέναντι στο συγκεκριμένο πληροφορικό - παραπληροφορικό χάος μπορεί να είναι και απαραίτητη προκειμένου να αποφεύγεις τα fake news και τις «φάρμες με τα τρολ».
*******
Χρειάστηκαν εκατοντάδες μέρες σκληρής δουλειάς, χιλιάδες έγγραφα, αλλά ένας -μόνο ένας- σύγχρονος αδιάφθορος, ο ειδικός ερευνητής Ρόμπερτ Μιούλερ, ο άνθρωπος που κάνει φύλλο και φτερό τη ρωσική εμπλοκή στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ το 2016, για να διατυπωθεί ο ορισμός της «φάρμας των τρολ»: Φάρμα των τρολ είναι η οργανωμένη δράση πολλών χρηστών social media, οι οποίοι είτε εργάζονται όλοι μαζί σε μια «φάμπρικα» είτε προέρχονται από διαφορετικά μέρη του κόσμου και μοιράζονται ένα κοινό δίκτυο για να αναρτούν μηνύματα που στοχεύουν στον επηρεασμό της κοινής γνώμης και στη διασπορά παραπληροφόρησης ή την παρεμπόδιση ροής των πληροφοριών...
Προς το παρόν, ενώ το κοινό των social media μηρυκάζει τις «συγγνώμες» του Μαρκ Ζούκερμπεργκ για τη διαρροή (ή την πώληση;) προσωπικών δεδομένων 50 εκατομμυρίων χρηστών του Facebook στην εταιρεία Cambridge Analytica (που είχε αναλάβει τον προεκλογικό αγώνα του Ντόναλντ Τραμπ), οι «φάρμες των τρολ» κάθε τύπου αυξάνονται και πληθύνονται, τρολάροντας διεθνώς τη δημοσιογραφία και την πολιτική.
Δεν ορκίζομαι ότι στη χώρα μας υπάρχουν... «φάρμες των τρολ», ωστόσο είναι εκατοντάδες οι «δημοσιογράφοι» που πληρώνονται για να γράφουν -κι άλλοι τόσοι εκείνοι που γράφουν για να πληρώνονται- σχόλια και κείμενα μίσους κατά ΣΥΡΙΖΑ∙ και εκατοντάδες άλλοι που πληρώνονται για να απαντούν -ή απαντούν για να πληρώνονται- στα σχόλια μίσους κατά ΣΥΡΙΖΑ με σχόλια μίσους κατά Ν.Δ... Εξαναγκάζοντας το αναγνωστικό κοινό να βιώνει τη «δημοσιογραφία» ως βιοτεχνία παραπληροφόρησης και παραγωγής πολιτικής μισαλλοδοξίας...
*******
Όπως βλέπετε, στο προηγούμενο σχόλιο βάζω τις λέξεις δημοσιογράφοι και δημοσιογραφία σε εισαγωγικά προκειμένου να σηματοδοτήσω την απόκλιση των συγκεκριμένων «δημοσιογράφων» απ’ τους κανονικούς δημοσιογράφους και της συγκεκριμένης «δημοσιογραφίας» απ’ την κανονική δημοσιογραφία. Υπήρξα επιεικής: θα απέδιδα πιο σωστά τη μεταλλαγμένη σε «βιοτεχνία παραπληροφόρησης και πολιτικής μισαλλοδοξίας» δημοσιογραφία αν έβαζα στη θέση της λέξης «δημοσιογράφοι» τη λέξη τρολ και στη θέση της λέξης «δημοσιογραφία» τη λέξη τρολάρισμα...
Αντίστοιχη, θα μπορούσε να πει κανείς, είναι η κατάσταση και στην πολιτική σκηνή της χώρας: δεν θα πω -δεν είμαι σε θέση να πω- ότι εκατοντάδες κομματικοί υπάλληλοι εργάζονται σε δωδεκάωρες βάρδιες για λογαριασμό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, «βομβαρδίζοντας» το Διαδίκτυο με τρολ αποδόμησης του Αλέξη Τσίπρα, των προσώπων και των πραγμάτων της κυβέρνησής του. Ούτε θα πω -δεν είμαι σε θέση να πω- το αντίθετο, ότι εκατοντάδες άτομα εργάζονται σε δωδεκάωρες βάρδιες απαντώντας στα τρολ αποδόμησης του Αλέξη Τσίπρα και των προσώπων και των πραγμάτων της κυβέρνησής του, «βομβαρδίζοντας» το Ίντερνετ με τρολ αποδόμησης του προέδρου της Ν.Δ. Κυριάκου Μητσοτάκη, των προσώπων και των πραγμάτων του κόμματός του.
Θα πω μόνο ότι, αν πράγματι ισχύει το δεύτερο (που δεν ισχύει), τζάμπα κόπος και τζάμπα... έξοδα, αφού ο πρόεδρος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είναι παρά ένα πολιτικό τρολ, που τρολάρει τον εαυτό του και το κόμμα του. Ακολουθώντας (με τη διαδικτυακή έννοια) το σούπερ-τρολ της ελληνικής πολιτικής σκηνής, τον αντιπρόεδρο του κόμματός του Άδωνη Γεωργιάδη...
* το κείμενο του Νίκου Τσαγκρή είναι από την Αυγή της Κυριακής (1/4/2018)
Τρίτη 27 Μαρτίου 2018: «Οι Τουσκ και Γιούνκερ στρίμωξαν τον Ερντογάν στη Βάρνα» μας ενημέρωνε η ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας «Το Βήμα» στην Ελλάδα∙ όμως όχι, «Οι Ευρωπαίοι απέτυχαν στη Βάρνα» έγραφε την ίδια ώρα η ηλεκτρονική έκδοση της γερμανικής «Frankfurter Allgemeine Zeitung». Ποια ήταν η είδηση και ποιο το τρολ;
Δεν είναι καθόλου απαραίτητο να είναι απ’ τη μία η είδηση -δηλαδή η αλήθεια- κι απ’ την άλλη το... «τρολ» ή το «fake news». Θα μπορούσε, κάλλιστα, να πρόκειται για.. δυο διαφορετικές εκτιμήσεις δυο διαφορετικών αναλυτών, σκέφτεσαι. «Ή μήπως για δύο διαφορετικές εκδοχές δύο διαφορετικών αναλυτών δύο διαφορετικών ΜΜΕ - φορέων διαφορετικών συμφερόντων;» αναρωτιέσαι στο καπάκι. Κι ας έχεις την επίγνωση ότι η καχυποψία που σου προκάλεσε τη συγκεκριμένη αναρώτηση είναι τόσο ακραία, που ανάγεται στη σφαίρα της ψυχανάλυσης και όχι σ’ εκείνη της... ανάλυσης ειδήσεων. Όμως είσαι υποκείμενο ενημέρωσης στον χαοτικό κόσμο των social media∙ και η συγκεκριμένη επίγνωση οφείλει να συνοδεύεται από τη συνεπίγνωση ότι η εν λόγω ακραία καχυποψία σου απέναντι στο συγκεκριμένο πληροφορικό - παραπληροφορικό χάος μπορεί να είναι και απαραίτητη προκειμένου να αποφεύγεις τα fake news και τις «φάρμες με τα τρολ».
*******
Χρειάστηκαν εκατοντάδες μέρες σκληρής δουλειάς, χιλιάδες έγγραφα, αλλά ένας -μόνο ένας- σύγχρονος αδιάφθορος, ο ειδικός ερευνητής Ρόμπερτ Μιούλερ, ο άνθρωπος που κάνει φύλλο και φτερό τη ρωσική εμπλοκή στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ το 2016, για να διατυπωθεί ο ορισμός της «φάρμας των τρολ»: Φάρμα των τρολ είναι η οργανωμένη δράση πολλών χρηστών social media, οι οποίοι είτε εργάζονται όλοι μαζί σε μια «φάμπρικα» είτε προέρχονται από διαφορετικά μέρη του κόσμου και μοιράζονται ένα κοινό δίκτυο για να αναρτούν μηνύματα που στοχεύουν στον επηρεασμό της κοινής γνώμης και στη διασπορά παραπληροφόρησης ή την παρεμπόδιση ροής των πληροφοριών...
Προς το παρόν, ενώ το κοινό των social media μηρυκάζει τις «συγγνώμες» του Μαρκ Ζούκερμπεργκ για τη διαρροή (ή την πώληση;) προσωπικών δεδομένων 50 εκατομμυρίων χρηστών του Facebook στην εταιρεία Cambridge Analytica (που είχε αναλάβει τον προεκλογικό αγώνα του Ντόναλντ Τραμπ), οι «φάρμες των τρολ» κάθε τύπου αυξάνονται και πληθύνονται, τρολάροντας διεθνώς τη δημοσιογραφία και την πολιτική.
Δεν ορκίζομαι ότι στη χώρα μας υπάρχουν... «φάρμες των τρολ», ωστόσο είναι εκατοντάδες οι «δημοσιογράφοι» που πληρώνονται για να γράφουν -κι άλλοι τόσοι εκείνοι που γράφουν για να πληρώνονται- σχόλια και κείμενα μίσους κατά ΣΥΡΙΖΑ∙ και εκατοντάδες άλλοι που πληρώνονται για να απαντούν -ή απαντούν για να πληρώνονται- στα σχόλια μίσους κατά ΣΥΡΙΖΑ με σχόλια μίσους κατά Ν.Δ... Εξαναγκάζοντας το αναγνωστικό κοινό να βιώνει τη «δημοσιογραφία» ως βιοτεχνία παραπληροφόρησης και παραγωγής πολιτικής μισαλλοδοξίας...
*******
Όπως βλέπετε, στο προηγούμενο σχόλιο βάζω τις λέξεις δημοσιογράφοι και δημοσιογραφία σε εισαγωγικά προκειμένου να σηματοδοτήσω την απόκλιση των συγκεκριμένων «δημοσιογράφων» απ’ τους κανονικούς δημοσιογράφους και της συγκεκριμένης «δημοσιογραφίας» απ’ την κανονική δημοσιογραφία. Υπήρξα επιεικής: θα απέδιδα πιο σωστά τη μεταλλαγμένη σε «βιοτεχνία παραπληροφόρησης και πολιτικής μισαλλοδοξίας» δημοσιογραφία αν έβαζα στη θέση της λέξης «δημοσιογράφοι» τη λέξη τρολ και στη θέση της λέξης «δημοσιογραφία» τη λέξη τρολάρισμα...
Αντίστοιχη, θα μπορούσε να πει κανείς, είναι η κατάσταση και στην πολιτική σκηνή της χώρας: δεν θα πω -δεν είμαι σε θέση να πω- ότι εκατοντάδες κομματικοί υπάλληλοι εργάζονται σε δωδεκάωρες βάρδιες για λογαριασμό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, «βομβαρδίζοντας» το Διαδίκτυο με τρολ αποδόμησης του Αλέξη Τσίπρα, των προσώπων και των πραγμάτων της κυβέρνησής του. Ούτε θα πω -δεν είμαι σε θέση να πω- το αντίθετο, ότι εκατοντάδες άτομα εργάζονται σε δωδεκάωρες βάρδιες απαντώντας στα τρολ αποδόμησης του Αλέξη Τσίπρα και των προσώπων και των πραγμάτων της κυβέρνησής του, «βομβαρδίζοντας» το Ίντερνετ με τρολ αποδόμησης του προέδρου της Ν.Δ. Κυριάκου Μητσοτάκη, των προσώπων και των πραγμάτων του κόμματός του.
Θα πω μόνο ότι, αν πράγματι ισχύει το δεύτερο (που δεν ισχύει), τζάμπα κόπος και τζάμπα... έξοδα, αφού ο πρόεδρος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είναι παρά ένα πολιτικό τρολ, που τρολάρει τον εαυτό του και το κόμμα του. Ακολουθώντας (με τη διαδικτυακή έννοια) το σούπερ-τρολ της ελληνικής πολιτικής σκηνής, τον αντιπρόεδρο του κόμματός του Άδωνη Γεωργιάδη...
* το κείμενο του Νίκου Τσαγκρή είναι από την Αυγή της Κυριακής (1/4/2018)
