«Ο Βασίλης Μουλόπουλος ήταν ένας άνθρωπος της γενιάς του, του '68.
Φτιάχτηκε στο μεγάλο σχολείο της Αριστεράς. Ένας άνθρωπος που από τα
κινήματα και την Αριστερά πέρασε με συνέπεια στη δημοσιογραφία. Μια
δημοσιογραφία που δίνει φωνή σε αυτούς που δεν έχουν φωνή».
Αυτό τόνισε ο Νίκος Φίλης στην εκδήλωση μνήμης για τον Βασίλη Μουλόπουλο στην.. κατάμεστη αίθουσα του Αετοπούλειου, την οποία διοργάνωσε η Ο.Μ. Χαλανδρίου του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Νίκος Φίλης μίλησε και για την αγωνία του Β. Μουλόπουλου σχετικά με τον Τύπο της Αριστεράς και την αφιλοκερδή συνεισφορά του στην Αυγή και το Κόκκινο. Συγκεκριμένα:
«Τον θυμάμαι στην 'Αυγή' να γυρνάει σε όλα τα γραφεία, να μιλά με τους δημοσιογράφους, να δίνει και να παίρνει. Ήταν μια μοναδική φιγούρα συναδέλφου που, ενώ είχε μια τόσο μεγάλη εμπειρία, ποτέ δεν περιχαρακώθηκε. Υπήρξε ανένταχτος αριστερός στη Μεταπολίτευση. Αντιλήφθηκε τον πρωταγωνιστικό ρόλο που καλούνταν να παίξει η Αριστερά και εντάχθηκε. Μέσα από τα προβλήματα προσπαθούσε να βρει λύσεις. Τον διέκρινε αισιοδοξία. Κρατώ τα γαλανά του μάτια, το χαμόγελό του. Ήταν ανθρώπινος. Ήταν γραφιάς και όχι ρήτορας. Κρατώ την αγωνία του για τον Τύπο της Αριστεράς, ότι είναι αναγκαίος και πρέπει να εκσυγχρονιστεί. Γι’ αυτό και η αφιλοκερδής συνεισφορά του στην 'Αυγή' και το Κόκκινο».
- διαβάστε το πλήρες ρεπορτάζ της Κατερίνας Μπρέγιαννη και δείτε τα βίντεο στο avgi.gr ΕΔΩ
Αυτό τόνισε ο Νίκος Φίλης στην εκδήλωση μνήμης για τον Βασίλη Μουλόπουλο στην.. κατάμεστη αίθουσα του Αετοπούλειου, την οποία διοργάνωσε η Ο.Μ. Χαλανδρίου του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Νίκος Φίλης μίλησε και για την αγωνία του Β. Μουλόπουλου σχετικά με τον Τύπο της Αριστεράς και την αφιλοκερδή συνεισφορά του στην Αυγή και το Κόκκινο. Συγκεκριμένα:
«Τον θυμάμαι στην 'Αυγή' να γυρνάει σε όλα τα γραφεία, να μιλά με τους δημοσιογράφους, να δίνει και να παίρνει. Ήταν μια μοναδική φιγούρα συναδέλφου που, ενώ είχε μια τόσο μεγάλη εμπειρία, ποτέ δεν περιχαρακώθηκε. Υπήρξε ανένταχτος αριστερός στη Μεταπολίτευση. Αντιλήφθηκε τον πρωταγωνιστικό ρόλο που καλούνταν να παίξει η Αριστερά και εντάχθηκε. Μέσα από τα προβλήματα προσπαθούσε να βρει λύσεις. Τον διέκρινε αισιοδοξία. Κρατώ τα γαλανά του μάτια, το χαμόγελό του. Ήταν ανθρώπινος. Ήταν γραφιάς και όχι ρήτορας. Κρατώ την αγωνία του για τον Τύπο της Αριστεράς, ότι είναι αναγκαίος και πρέπει να εκσυγχρονιστεί. Γι’ αυτό και η αφιλοκερδής συνεισφορά του στην 'Αυγή' και το Κόκκινο».
- διαβάστε το πλήρες ρεπορτάζ της Κατερίνας Μπρέγιαννη και δείτε τα βίντεο στο avgi.gr ΕΔΩ