Υπάρχει «μαύρο μέτωπο»; Μα, δεν το κρύβουν!
Σαν ομάδα εντοπίσθηκαν την εποχή του «Βρόμικου 89» και ήταν η εμπροσθοφυλακή της επέλασης του Κώστα Μητσοτάκη προς την εξουσία -με κάθε μέσο. Θεμιτό και αθέμιτο, αλλά κυρίως αθέμιτο. Οι περισσότεροι τότε δήλωναν πρώην «Ρηγάδες» και εννοούσαν ότι κάποτε στο Κολέγιο είχαν διαβάσει τον Θούριο- σε πολιτικούς αγώνας δεν τους θυμόταν κανείς.
Αυτοί ήταν η πρώτη φουρνιά που συγκρότησε το «μαύρο μέτωπο» στα ΜΜΕ -με τη συνδρομή.. της τότε Δεξιάς και κρατικοδίαιτων οικονομικών παραγόντων. Η δουλειά τους ήταν να βρίζουν τον Ανδρέα Παπανδρέου, να τον λοιδορούν, νακοιτάζουν από την κλειδαρότρυπα στην κρεβατοκάμαρά του και να τον καταγγέλλουν για ηθικές παρεκβάσεις. Υπέγραφαν και σχετικά κείμενα -ντροπής, αν μιλάμε για δημοσιογράφους.
(...)
Όταν ο νεότερος Καραμανλής -στην επικράτηση του οποίου αντιστάθηκαν εξ αρχής- πήγε να πιάσει τον ταύρο από τα κέρατα και να απαλλάξει το πολιτικό σύστημα από τους «νταβατζήδες» έδωσαν ρέστα κατασυκοφάντησης- ακόμη το συνεχίζουν. Ήταν η εποχή που ανακάλυψαν τις αρετές του Γ. Παπανδρέου που «θα τα άλλαζε όλα». Αλλά τους βγήκε μάπα το καρπούζι και άρχισαν να τον βρίζουν… υπέρ του Βενιζέλου- του νέου εκλεκτού τους. Αλλά ψώνισαν από σβέρκο.
Μετα ήλθαν τα άσχημα. Ο νεαρός με το μαλλί καρφάκι που είχε εμφανισθεί ως υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων το 2006 με τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν ήταν όπως νόμιζαν, καθώς τον επευφημούσαν. Ειδικά στις αρχές του 2008, όταν έβλεπαν να επαναλαμβάνεται ο θρίαμβος της ΕΔΑ του 1958. Μέχρι εκεί τον είχαν.
Ο Αλέξης Τσίπρας εκμεταλλεύθηκε το αντιμνημονιακό πλαίσιο που δημιούργησε τυχοδιωκτικά με τα «Ζάππεια» ο Σαμαράς και κυρίως την απογοήτευση που προκάλεσαν στη βάση του ΠΑΣΟΚ οι επιλογές του Παπανδρέου που ολοκλήρωσε ο Βενιζέλος και πήρε τον έλεγχο των εξελίξεων. Η ομάδα δεν θα ξεχάσει ποτέ το καλοκαίρι του 2012 που ξεπετάχθηκε στο ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αλλιώς τους τα έλεγαν οι δημοσκόποι τους, στα κανάλια τους.
Τα αφεντικά τους προσπάθησαν να βρουν μια λύση-αυτή που έβρισκαν πάντα- και έσπευσαν τον Τσίπρα: μας αφήνεις να κάνουμε τη δουλειά που κάναμε καίμε τους προηγουμένους και τα δικά μας τα παιδιά θα σε κάνουν Θεό. Ή μεθ’ ημών ή καθ’ ημών. Αλλά ο Τσίπρας είδε το τυράκι, αλλά είδε και τη φάκα και δεν τσίμπησε. Τα ξέρει καλά η γάτα Ιμαλαΐων. Την επόμενη του κήρυξαν ανελέητο -και ανορθόδοξο-πόλεμο και συνεχίζουν.
(...)
Βρίζουν τον Τσίπρα επειδή λατρεύουν τον Κυριάκο; Α μπα. Το κάνουν για τον εαυτό τους. Φοβούνται ότι η αναζήτηση των υπευθύνων για τη χρεοκοπία της χώρας, το ξεψάχνισμα στις offshore, μπορεί να φτάσει και στους ίδιους. Δεν είναι πολιτικοί και δεν κυβέρνησαν, δεν είναι επιχειρηματίες και δεν έπαιρναν δουλειές- όπως α αφεντικά τους. Αλλά έχουν όμως και οι ίδιοι το μυστικό τους: μαύρο χρήμα που βγήκε στο εξωτερικό.
- από εκτενές κείμενο του Γιώργου Λακόπουλου στο anoixtoparathyrο ΕΔΩ με τον τιτλο: Υπάρχει «μαύρο μέτωπο»; Μα, δεν το κρύβουν!
Σαν ομάδα εντοπίσθηκαν την εποχή του «Βρόμικου 89» και ήταν η εμπροσθοφυλακή της επέλασης του Κώστα Μητσοτάκη προς την εξουσία -με κάθε μέσο. Θεμιτό και αθέμιτο, αλλά κυρίως αθέμιτο. Οι περισσότεροι τότε δήλωναν πρώην «Ρηγάδες» και εννοούσαν ότι κάποτε στο Κολέγιο είχαν διαβάσει τον Θούριο- σε πολιτικούς αγώνας δεν τους θυμόταν κανείς.
Αυτοί ήταν η πρώτη φουρνιά που συγκρότησε το «μαύρο μέτωπο» στα ΜΜΕ -με τη συνδρομή.. της τότε Δεξιάς και κρατικοδίαιτων οικονομικών παραγόντων. Η δουλειά τους ήταν να βρίζουν τον Ανδρέα Παπανδρέου, να τον λοιδορούν, νακοιτάζουν από την κλειδαρότρυπα στην κρεβατοκάμαρά του και να τον καταγγέλλουν για ηθικές παρεκβάσεις. Υπέγραφαν και σχετικά κείμενα -ντροπής, αν μιλάμε για δημοσιογράφους.
(...)
Όταν ο νεότερος Καραμανλής -στην επικράτηση του οποίου αντιστάθηκαν εξ αρχής- πήγε να πιάσει τον ταύρο από τα κέρατα και να απαλλάξει το πολιτικό σύστημα από τους «νταβατζήδες» έδωσαν ρέστα κατασυκοφάντησης- ακόμη το συνεχίζουν. Ήταν η εποχή που ανακάλυψαν τις αρετές του Γ. Παπανδρέου που «θα τα άλλαζε όλα». Αλλά τους βγήκε μάπα το καρπούζι και άρχισαν να τον βρίζουν… υπέρ του Βενιζέλου- του νέου εκλεκτού τους. Αλλά ψώνισαν από σβέρκο.
Μετα ήλθαν τα άσχημα. Ο νεαρός με το μαλλί καρφάκι που είχε εμφανισθεί ως υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων το 2006 με τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν ήταν όπως νόμιζαν, καθώς τον επευφημούσαν. Ειδικά στις αρχές του 2008, όταν έβλεπαν να επαναλαμβάνεται ο θρίαμβος της ΕΔΑ του 1958. Μέχρι εκεί τον είχαν.
Ο Αλέξης Τσίπρας εκμεταλλεύθηκε το αντιμνημονιακό πλαίσιο που δημιούργησε τυχοδιωκτικά με τα «Ζάππεια» ο Σαμαράς και κυρίως την απογοήτευση που προκάλεσαν στη βάση του ΠΑΣΟΚ οι επιλογές του Παπανδρέου που ολοκλήρωσε ο Βενιζέλος και πήρε τον έλεγχο των εξελίξεων. Η ομάδα δεν θα ξεχάσει ποτέ το καλοκαίρι του 2012 που ξεπετάχθηκε στο ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αλλιώς τους τα έλεγαν οι δημοσκόποι τους, στα κανάλια τους.
Τα αφεντικά τους προσπάθησαν να βρουν μια λύση-αυτή που έβρισκαν πάντα- και έσπευσαν τον Τσίπρα: μας αφήνεις να κάνουμε τη δουλειά που κάναμε καίμε τους προηγουμένους και τα δικά μας τα παιδιά θα σε κάνουν Θεό. Ή μεθ’ ημών ή καθ’ ημών. Αλλά ο Τσίπρας είδε το τυράκι, αλλά είδε και τη φάκα και δεν τσίμπησε. Τα ξέρει καλά η γάτα Ιμαλαΐων. Την επόμενη του κήρυξαν ανελέητο -και ανορθόδοξο-πόλεμο και συνεχίζουν.
(...)
Βρίζουν τον Τσίπρα επειδή λατρεύουν τον Κυριάκο; Α μπα. Το κάνουν για τον εαυτό τους. Φοβούνται ότι η αναζήτηση των υπευθύνων για τη χρεοκοπία της χώρας, το ξεψάχνισμα στις offshore, μπορεί να φτάσει και στους ίδιους. Δεν είναι πολιτικοί και δεν κυβέρνησαν, δεν είναι επιχειρηματίες και δεν έπαιρναν δουλειές- όπως α αφεντικά τους. Αλλά έχουν όμως και οι ίδιοι το μυστικό τους: μαύρο χρήμα που βγήκε στο εξωτερικό.
- από εκτενές κείμενο του Γιώργου Λακόπουλου στο anoixtoparathyrο ΕΔΩ με τον τιτλο: Υπάρχει «μαύρο μέτωπο»; Μα, δεν το κρύβουν!