Όταν κάποιοι ντιλάρουν, κάποιοι προγράφουν, κάποιοι αναδιατάσσουν τις δυνάμεις τους
του Χρήστου Ξανθάκη
Γίνονται πράγματα, που λέει και η Βάνα Μπάρμπα. Ή μάλλον να το πω πιο καλλιτεχνικά μιας και έχουμε πεντιγκρί στη ροκιά:
«Κάτι συμβαίνει εδώ πέρα, μας δεν ξέρεις τι. Έτσι δεν είναι κύριε Τζόουνς;»
Ο Ντίλαν το είχε τραγουδήσει αυτό, πριν πέσει στα χριστιανικά και αρχίσει να κάνει το σταυρό του τρεις φορές πριν περάσει κάθε σταυροδρόμι. Τον συγχωρούμε λόγω Μεγάλης Εβδομάδος και.. πάμε παρακάτω, στη σημασία δηλαδή των λόγων του. Και στα πως και τα γιατί του σημερινού τίτλου.
Όλα ξεκίνησαν με εκείνο το παραμυθάκι της Συνταγματικής Αναθεώρησης. Όπου το βγάζει ο Τσίπρας απ’ το μανίκι όταν βαριέται να παίξει άλλο χαρτί και έως τώρα το κοιτάζανε σχετικώς απαθείς οι υπόλοιποι. Και ξαφνικά, τσουπ, αποφασίζει απ’ το πουθενά ο Σταύρος Θεοδωράκης ότι αυτό πράγμα το αόρατο, έχει μεγάλη σημασία και πρέπει οπωσδήποτε να το συζητήσει με το Μαξίμου. Σαν να σε πολιορκεί ένα γκομενάκι μήνες ολόκληρους κι εσύ να αδιαφορείς και έτσι στο ξεκούδουνο ένα πρωί να σκέφτεσαι ότι είναι ο έρωτας της ζωής σου. Μπορεί και όχι στο τόσο ξεκούδουνο…
Ακολούθως σκάει το στόρι με τις παραιτήσεις στελεχών του κυβερνητικού μηχανισμού, που αναγνωρίσθηκε ως προοίμιο εκλογών. Μόνο που πρέπει να περάσουν 18 μήνες για να μπορούν τα συγκεκριμένα στελέχη να είναι υποψήφια, επομένως οι εκλογές πάνε για φθινόπωρο του 2019, επομένως μένουμε άλλους 18 μήνες, τουλάχιστον 18 μήνες, μακριά από την εξουσία, την κουτάλα και τα ΕΣΠΑ. Κι αν τις χάσουν τις εκλογές οι Μαδούροι, γιατί μπορεί και να μην τις χάσουν.
Στη συνέχεια παίρνει τη σκυτάλη η Φώφη από τον Σταύρακα και μπουκάρει κι αυτής στην αρένα της Συνταγματικής Αναθεώρησης. Και σοβαρεύει το πράγμα γιατί η Γεννηματά δεν είναι τυχαίο μέγεθος, με το σπαθί της τις πήρε τις εσωκομματικές εκλογές και είναι αφεντικό. Ενώ ο δόλιος ο Θεοδωράκης είναι αρχηγός σε ένα μόρφωμα που οσονούπω λέει αντίο στα εγκόσμια. Κάτι συμβαίνει εδώ πέρα κύριε Τζόουνς, έτσι δεν είναι;
Κάτι συμβαίνει κι ο πρώτος που το πήρε χαμπάρι είναι ο Βενιζέλος. Και γι’ αυτό αντέδρασε με τέτοια σφοδρότητα και ένταση. Με αυτό το πρωτοφανές «το Σύνταγμα είμαι εγώ», που ακόμη και για τη δική του ουρανομήκη αλαζονεία μοιάζει κάπως αταίριαστο. Μόνο που ο Μπένυ δεν είναι ούτε τρελός, ούτε εκκεντρικός. Κάτι κατάλαβε, κάτι είδε, κάτι οσμίστηκε. Κι έσπευσε να πάρει τα μέτρα του…
Μέσα σε όλα τα ανωτέρω, έσκασε μύτη και ένα σημείωμα σε ακραιφνώς σαμαρική ιστοσελίδα, όπου δηλωνόταν το εξής ενδιαφέρον σε σχέση με τη Νέα Δημοκρατία:
του Χρήστου Ξανθάκη
Γίνονται πράγματα, που λέει και η Βάνα Μπάρμπα. Ή μάλλον να το πω πιο καλλιτεχνικά μιας και έχουμε πεντιγκρί στη ροκιά:
«Κάτι συμβαίνει εδώ πέρα, μας δεν ξέρεις τι. Έτσι δεν είναι κύριε Τζόουνς;»
Ο Ντίλαν το είχε τραγουδήσει αυτό, πριν πέσει στα χριστιανικά και αρχίσει να κάνει το σταυρό του τρεις φορές πριν περάσει κάθε σταυροδρόμι. Τον συγχωρούμε λόγω Μεγάλης Εβδομάδος και.. πάμε παρακάτω, στη σημασία δηλαδή των λόγων του. Και στα πως και τα γιατί του σημερινού τίτλου.
Όλα ξεκίνησαν με εκείνο το παραμυθάκι της Συνταγματικής Αναθεώρησης. Όπου το βγάζει ο Τσίπρας απ’ το μανίκι όταν βαριέται να παίξει άλλο χαρτί και έως τώρα το κοιτάζανε σχετικώς απαθείς οι υπόλοιποι. Και ξαφνικά, τσουπ, αποφασίζει απ’ το πουθενά ο Σταύρος Θεοδωράκης ότι αυτό πράγμα το αόρατο, έχει μεγάλη σημασία και πρέπει οπωσδήποτε να το συζητήσει με το Μαξίμου. Σαν να σε πολιορκεί ένα γκομενάκι μήνες ολόκληρους κι εσύ να αδιαφορείς και έτσι στο ξεκούδουνο ένα πρωί να σκέφτεσαι ότι είναι ο έρωτας της ζωής σου. Μπορεί και όχι στο τόσο ξεκούδουνο…
Ακολούθως σκάει το στόρι με τις παραιτήσεις στελεχών του κυβερνητικού μηχανισμού, που αναγνωρίσθηκε ως προοίμιο εκλογών. Μόνο που πρέπει να περάσουν 18 μήνες για να μπορούν τα συγκεκριμένα στελέχη να είναι υποψήφια, επομένως οι εκλογές πάνε για φθινόπωρο του 2019, επομένως μένουμε άλλους 18 μήνες, τουλάχιστον 18 μήνες, μακριά από την εξουσία, την κουτάλα και τα ΕΣΠΑ. Κι αν τις χάσουν τις εκλογές οι Μαδούροι, γιατί μπορεί και να μην τις χάσουν.
Στη συνέχεια παίρνει τη σκυτάλη η Φώφη από τον Σταύρακα και μπουκάρει κι αυτής στην αρένα της Συνταγματικής Αναθεώρησης. Και σοβαρεύει το πράγμα γιατί η Γεννηματά δεν είναι τυχαίο μέγεθος, με το σπαθί της τις πήρε τις εσωκομματικές εκλογές και είναι αφεντικό. Ενώ ο δόλιος ο Θεοδωράκης είναι αρχηγός σε ένα μόρφωμα που οσονούπω λέει αντίο στα εγκόσμια. Κάτι συμβαίνει εδώ πέρα κύριε Τζόουνς, έτσι δεν είναι;
Κάτι συμβαίνει κι ο πρώτος που το πήρε χαμπάρι είναι ο Βενιζέλος. Και γι’ αυτό αντέδρασε με τέτοια σφοδρότητα και ένταση. Με αυτό το πρωτοφανές «το Σύνταγμα είμαι εγώ», που ακόμη και για τη δική του ουρανομήκη αλαζονεία μοιάζει κάπως αταίριαστο. Μόνο που ο Μπένυ δεν είναι ούτε τρελός, ούτε εκκεντρικός. Κάτι κατάλαβε, κάτι είδε, κάτι οσμίστηκε. Κι έσπευσε να πάρει τα μέτρα του…
Μέσα σε όλα τα ανωτέρω, έσκασε μύτη και ένα σημείωμα σε ακραιφνώς σαμαρική ιστοσελίδα, όπου δηλωνόταν το εξής ενδιαφέρον σε σχέση με τη Νέα Δημοκρατία:
«Από την πλευρά μας αρνούμαστε να συμμετάσχουμε σε αυτό το αλισβερίσι.Και κάπως έτσι δικαιώνεται η Βάνα, που υπογράμμιζε ότι σημασία έχει να γίνονται πράγματα. Ε ναι λοιπόν, γίνονται πράγματα, έστω κι αν προς στιγμήν συμβαίνουν πίσω απ’ τις κουρτίνες. Κάποιοι ντιλάρουν, κάποιοι προγράφουν, κάποιοι αναδιατάσσουν τις δυνάμεις τους. Για την ώρα βλέπουμε μόνο τα δέντρα, αλλά το δάσος θα φανεί κι αυτό κάποια στιγμή. Κι εκεί θα φανεί ποια κεφάλια θα μείνουν στις θέσεις τους και ποια θα πάρουν τον κατήφορο!
Χωρίζουμε, λοιπόν, τους δρόμους μας από την λανθασμένη πορεία της παράταξης που αρνείται να αλλάξει και συνεχίζουμε τον αγώνα για τη σωτηρία της πατρίδας μόνοι μας.»