«Η πολιτική των περικοπών δεν ήταν πάντα επιλογή του ΔΝΤ», δήλωσε η επικεφαλής τους ευαγούς ιδρύματος, που η δουλειά του είναι να σώζει τις χώρες από την οικονομική καταστροφή ακόμη και με το ζόρι. Κι όταν έχει μερικές αστοχίες και τα πράγματα δεν πάνε πολύ καλά δεν φταίει το Ταμείο, αλλά τα θύματα που δεν έκαναν.. ακριβώς ό,τι τους υπαγόρευσε είτε γιατί αντιστάθηκαν ανοήτως είτε γιατί ήταν τόσο καθυστερημένα που έπρεπε να μείνουν για πολύ καιρό στην εντατική μέχρι να επιστρέψουν αρτιμελή στην κανονικότητα, κατά πώς την αντιλαμβάνονται οι φωστήρες της οικονομικής σκέψης που εκπονούν τα θεραπευτικά σχέδια.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η Κριστίν Λαγκάρντ επιχειρεί να ρίξει τις ευθύνες για τις αποτυχίες των προγραμμάτων και για τη βαρβαρότητα των μέτρων σε άλλους. Το έχει ξαναπεί. Ούτε τότε όμως ούτε σήμερα έδωσε λεπτομέρειες.
Ποιοι πρότειναν τις περικοπές με τις οποίες διαφωνούσε το ΔΝΤ; Οι Ευρωπαίοι; Μα, κι αυτοί έχουν κάνει ανάλογες αυτοαθωωτικές δηλώσεις φωτογραφίζοντας ως δράστη το ΔΝΤ.
Μήπως τις συγκεκριμένες αποφάσεις πήραν οι ελληνικές κυβερνήσεις; Εδώ γελάνε. Είχαν οι ελληνικές κυβερνήσεις (και οι προηγούμενες και η τωρινή) τη δύναμη να επιβάλουν πολιτικές κόντρα στην επιθυμία των εταίρων; Σε καμία περίπτωση.
Και σε τελική ανάλυση αν το ΔΝΤ πίστευε ότι οι πολιτικές που εφαρμόζονταν ήταν κακές και αναποτελεσματικές γιατί δεν άσκησε βέτο; Γιατί δεν δημοσιοποίησε την αντίθεσή του; Γιατί δεν κατέθεσε εναλλακτικές; Χοντρό δούλεμα.
Και τσιμπάνε ορισμένοι (κόμματα και δημοσιολόγοι) όχι γιατί είναι αφελείς, αλλά γιατί έτσι έχουν μάθει να συμπεριφέρονται. Αν το Ταμείο λέει ότι πετάει ο γάιδαρος, όντως πετάει.
Οι παράγοντες του ΔΝΤ είναι ικανοί να ισχυριστούν ότι το Ταμείο είχε εισηγηθεί αύξηση των μισθών, ενίσχυση των επιδομάτων ανεργίας, αύξηση των δημοσίων δαπανών αλλά συνάντησε την ισχυρή αντίδραση των Ευρωπαίων και των ελληνικών κυβερνήσεων.
Με την ευκαιρία, η μείωση των συντάξεων και η μείωση του αφορολόγητου που έχουν ενταχθεί στη συμφωνία, η πίεση να έρθουν νωρίτερα και η επιμονή να μην εφαρμοστούν αντίμετρα για να λειανθούν οι συνέπειες τίνος είναι επιλογή; Μάλλον του Χατζηπετρή.
*το κείμενο του Τάσου Παππά είναι από την Εφημερίδα των Συντακτών
