Οι εγκληματικές επιθέσεις στην πλατεία Σαπφούς, μας φέρνουν προ των ευθυνών μας
Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης
Τα γεγονότα είναι πάνω κάτω γνωστά. Κατάληψη της κεντρικής πλατείας στη Μυτιλήνη από πρόσφυγες και μετανάστες επί σειρά ημερών, επίθεση την περασμένη Κυριακή από ακροδεξιούς, παραλίγο θύματα, εκκένωση της πλατείας από τα ΜΑΤ, επιστροφή στην πρότερη κατάσταση. Η οποία κάθε άλλο παρά ειδυλλιακή είναι και εγκυμονεί κινδύνους καθημερινά. Εκτός κι αν πιστέψουμε τον πρώην υπουργό Χαράλαμπο Αθανασίου ότι για όλα φταίγανε τα χουλιγκάνια,.. οπότε οι επόμενες συγκρούσεις αναμένονται στις 12 Μαΐου, ακριβώς μετά απ’ τον τελικό μεταξύ της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ…
Στο μεταξύ κανείς δεν χαμογελάει στη Μυτιλήνη. Όπως λένε άνθρωποι που γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις, η τοπική κοινωνία είναι πλέον βαθιά διχασμένη και συγχυσμένη. Από τη μία υπάρχουν τα Μάο-Μάο που θα έλεγε και ο Μελισσανίδης που απαιτούν μπουνίδια και κλωτσιές στους μετανάστες εδώ και τώρα. Κι από την άλλη οι σκεπτόμενοι πολίτες του νησιού, που καταλαβαίνουν ότι ένα διεθνές ζήτημα, ένα πανευρωπαϊκό ζήτημα δεν λύνεται με κραυγές και με ταραχές. Αλλά δεν μπορούν να δεχθούν και την αδράνεια, το φιλολογικό ενδιαφέρον, το ωχ αδερφέ. Γιατί το πρόβλημα έφτασε πια στο μη περαιτέρω.
Σκεφθείτε ότι οι υποδομές ύδρευσης και αποχέτευσης στη Μόρια αφορούν σε διαχείριση οκτακοσίων ατόμων και ότι για πρώτη φορά χθες οι φιλοξενούμενοι ξεπέρασαν τους εννέα χιλιάδες και θα με καταλάβετε. Θα μου πείτε, έγιναν προσπάθειες επέκτασης των δικτύων και των εγκαταστάσεων οι οποίες απέτυχαν λόγω ενστάσεων των τοπικών αρχών και δίκιο θα σας δώσω. Αλλά τώρα ο κόμπος έφτασε στο χτένι, δεν μπορούμε να συζητάμε άλλο για το χθες, είναι ανάγκη να δράσουμε για το αύριο. Γιατί ο φίδι δεν είναι πλέον μέσα στο αυγό, έχει εκκολαφθεί και αναζητεί θύματα…
Την ίδια ώρα στην ηπειρωτική Ελλάδα υπάρχουν στρατόπεδα που είναι άδεια. Μονάδες που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν ένα σωρό κόσμο και να ανακουφίσουν το Ανατολικό Αιγαίο, παραμένουν κενές. Κι αντί να διαπραγματευόμαστε με την Ευρώπη μια επείγουσα μεταφορά μερικών χιλιάδων ανθρώπων που θα έσωζε καταστάσεις, καθόμαστε στα αυγουλάκια μας και παρακολουθούμε την αργή αλλά σταθερή εξέλιξη μιας όχι και τόσο μικρής τραγωδίας.
Δηλαδή πρέπει να στείλουμε τον Ευκλείδη να το παζαρέψει και αυτό; Άλλο στέλεχος με ικανότητες δεν υπάρχει να πάει να πλακωθεί με τους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να κερδίσει τα ελάχιστα έστω που απαιτούνται για να αποφορτιστούν οι εντάσεις; Το γράφω τώρα που έχουμε μπροστά μας μερικές ημέρες ηρεμίας, μπας και κινηθεί κάποιος μηχανισμός. Ειδάλλως, την επόμενη φορά θα είναι μαύρα τα μαντάτα!
Υ.Γ. 1: Δάφνες στις δημοσιογραφάρες που γράφανε για «ακραία στοιχεία», ενώ βοούσε ο τόπος ότι επρόκειτο περί σεσημασμένων ακροδεξιών.
Υ.Γ. 2: Όσο πλησιάζουν οι εκλογές, η δημοτική αρχή έχει αποφασίσει να παίξει το χαρτάκι της «αντίστασης»; Το ρωτάω γιατί μοιάζει να πέρασαν οι παλιές καλές μέρες που έσωζε παιδάκια από πνιγμούς…
Υ.Γ. 3: Εκείνες οι ΜΚΟ με τις ωραίες φωτογραφίες τους που κάνανε το γύρο του κόσμου, τι απέγιναν; Πήραν τα μπάτζετ τους και πήγαν σε άλλη παραλία;
- από το newpost.gr
Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης
Τα γεγονότα είναι πάνω κάτω γνωστά. Κατάληψη της κεντρικής πλατείας στη Μυτιλήνη από πρόσφυγες και μετανάστες επί σειρά ημερών, επίθεση την περασμένη Κυριακή από ακροδεξιούς, παραλίγο θύματα, εκκένωση της πλατείας από τα ΜΑΤ, επιστροφή στην πρότερη κατάσταση. Η οποία κάθε άλλο παρά ειδυλλιακή είναι και εγκυμονεί κινδύνους καθημερινά. Εκτός κι αν πιστέψουμε τον πρώην υπουργό Χαράλαμπο Αθανασίου ότι για όλα φταίγανε τα χουλιγκάνια,.. οπότε οι επόμενες συγκρούσεις αναμένονται στις 12 Μαΐου, ακριβώς μετά απ’ τον τελικό μεταξύ της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ…
Στο μεταξύ κανείς δεν χαμογελάει στη Μυτιλήνη. Όπως λένε άνθρωποι που γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις, η τοπική κοινωνία είναι πλέον βαθιά διχασμένη και συγχυσμένη. Από τη μία υπάρχουν τα Μάο-Μάο που θα έλεγε και ο Μελισσανίδης που απαιτούν μπουνίδια και κλωτσιές στους μετανάστες εδώ και τώρα. Κι από την άλλη οι σκεπτόμενοι πολίτες του νησιού, που καταλαβαίνουν ότι ένα διεθνές ζήτημα, ένα πανευρωπαϊκό ζήτημα δεν λύνεται με κραυγές και με ταραχές. Αλλά δεν μπορούν να δεχθούν και την αδράνεια, το φιλολογικό ενδιαφέρον, το ωχ αδερφέ. Γιατί το πρόβλημα έφτασε πια στο μη περαιτέρω.
Σκεφθείτε ότι οι υποδομές ύδρευσης και αποχέτευσης στη Μόρια αφορούν σε διαχείριση οκτακοσίων ατόμων και ότι για πρώτη φορά χθες οι φιλοξενούμενοι ξεπέρασαν τους εννέα χιλιάδες και θα με καταλάβετε. Θα μου πείτε, έγιναν προσπάθειες επέκτασης των δικτύων και των εγκαταστάσεων οι οποίες απέτυχαν λόγω ενστάσεων των τοπικών αρχών και δίκιο θα σας δώσω. Αλλά τώρα ο κόμπος έφτασε στο χτένι, δεν μπορούμε να συζητάμε άλλο για το χθες, είναι ανάγκη να δράσουμε για το αύριο. Γιατί ο φίδι δεν είναι πλέον μέσα στο αυγό, έχει εκκολαφθεί και αναζητεί θύματα…
Την ίδια ώρα στην ηπειρωτική Ελλάδα υπάρχουν στρατόπεδα που είναι άδεια. Μονάδες που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν ένα σωρό κόσμο και να ανακουφίσουν το Ανατολικό Αιγαίο, παραμένουν κενές. Κι αντί να διαπραγματευόμαστε με την Ευρώπη μια επείγουσα μεταφορά μερικών χιλιάδων ανθρώπων που θα έσωζε καταστάσεις, καθόμαστε στα αυγουλάκια μας και παρακολουθούμε την αργή αλλά σταθερή εξέλιξη μιας όχι και τόσο μικρής τραγωδίας.
Δηλαδή πρέπει να στείλουμε τον Ευκλείδη να το παζαρέψει και αυτό; Άλλο στέλεχος με ικανότητες δεν υπάρχει να πάει να πλακωθεί με τους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να κερδίσει τα ελάχιστα έστω που απαιτούνται για να αποφορτιστούν οι εντάσεις; Το γράφω τώρα που έχουμε μπροστά μας μερικές ημέρες ηρεμίας, μπας και κινηθεί κάποιος μηχανισμός. Ειδάλλως, την επόμενη φορά θα είναι μαύρα τα μαντάτα!
Υ.Γ. 1: Δάφνες στις δημοσιογραφάρες που γράφανε για «ακραία στοιχεία», ενώ βοούσε ο τόπος ότι επρόκειτο περί σεσημασμένων ακροδεξιών.
Υ.Γ. 2: Όσο πλησιάζουν οι εκλογές, η δημοτική αρχή έχει αποφασίσει να παίξει το χαρτάκι της «αντίστασης»; Το ρωτάω γιατί μοιάζει να πέρασαν οι παλιές καλές μέρες που έσωζε παιδάκια από πνιγμούς…
Υ.Γ. 3: Εκείνες οι ΜΚΟ με τις ωραίες φωτογραφίες τους που κάνανε το γύρο του κόσμου, τι απέγιναν; Πήραν τα μπάτζετ τους και πήγαν σε άλλη παραλία;
- από το newpost.gr