Ανακοίνωση του ΔΣ της Ενωσης Τεχνικών Ελληνικής Ραδιοφωνίας σχετικά με την απόφαση του ΕΣΡ για τον τηλεοπτικό σταθμό Μega:
Το Ε.Σ.Ρ. στην τελευταία συνεδρίασή του πήρε την απόφαση για οριστικό λουκέτο στο Mega, ενώ οι μέτοχοί του συνεχίζουν να σφυρίζουν αδιάφορα σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Όπως τίποτα δεν συμβαίνει για τους τελευταίους, εδώ και 2 σχεδόν χρόνια, παρόλο που 420 συνάδελφοί μας αγωνίζονται απλήρωτοι, αλλά με αξιοθαύμαστο πάθος και αμέτρητο προσωπικό κόστος, να κρατήσουν ζωντανό.. τον τηλεοπτικό σταθμό.
Πού είναι οι υποσχέσεις των μετόχων; Για άλλη μια φορά αποδείχτηκαν, δυστυχώς, κούφια λόγια. Τοποθετούν τα επιχειρηματικά τους σχέδια και συμφέροντα, μαζί και οι τράπεζες, πάνω από τις ανθρώπινες ζωές. Δεν παραμελούν ποτέ να παραβρεθούν σε φιλανθρωπικές εκδηλώσεις και να διαφημίσουν το «έργο» τους, δεν βρίσκουν όμως το χρόνο για τους εργαζομένους τους. Οι οικογένειες των εργαζομένων του Mega channel δεν αξίζουν, κατά τους μετόχους, ούτε τα ελάχιστα των εκατομμυρίων τους. Όχι βέβαια για λόγους επαιτείας ή συμπόνοιας αλλά επειδή τους τα χρωστούν. Είναι τα δεδουλευμένα τους, ο κόπος και ο ιδρώτας τον οποίον εκμεταλλεύονται. Γιατί δεν βγαίνει τώρα η αφρόκρεμα των επιχειρηματιών που κατέχουν τη μερίδα του λέοντος των ΜΜΕ να διαμαρτυρηθεί για το «μαύρο» στην ενημέρωση; Προφανώς γιατί είναι το δικό τους «μαύρο». Με άξιους συμμάχους τις τράπεζες οι οποίες βρήκαν τον τρόπο να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις τους σε βάρος των εργαζομένων ξανά.
Καλούμε τους κυρίους Βαρδινογιάννη, Μαρινάκη, Σαββίδη να αναλάβουν έστω και την ύστατη στιγμή τις ευθύνες τους.
Καλούμε την Κυβέρνηση και την οργανωμένη Πολιτεία να δώσουν επιτέλους ένα τέλος στο σήριαλ των εγκλημάτων κατά τη ενημέρωσης και των εργαζομένων. Να μην επιτρέψουν άλλο να κατέχουν Μ.Μ.Ε. μέτοχοι που όποτε θέλουν τα ανοιγοκλείνουν χωρίς να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους προς τους εργαζόμενους, το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία. Πρέπει επιτέλους να δοθεί ένα τέλος στο φαινόμενο της ρίψης στον κάλαθο των αχρήστων των εργαζομένων και των οικογενειών τους για τα πολιτικά και επιχειρηματικά καπρίτσια των μετόχων και των εταιρειών τους. Δεν είναι ζήτημα δικαίου και ηθικής. Είναι ζήτημα ανθρωπιάς.
Το Ε.Σ.Ρ. στην τελευταία συνεδρίασή του πήρε την απόφαση για οριστικό λουκέτο στο Mega, ενώ οι μέτοχοί του συνεχίζουν να σφυρίζουν αδιάφορα σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Όπως τίποτα δεν συμβαίνει για τους τελευταίους, εδώ και 2 σχεδόν χρόνια, παρόλο που 420 συνάδελφοί μας αγωνίζονται απλήρωτοι, αλλά με αξιοθαύμαστο πάθος και αμέτρητο προσωπικό κόστος, να κρατήσουν ζωντανό.. τον τηλεοπτικό σταθμό.
Πού είναι οι υποσχέσεις των μετόχων; Για άλλη μια φορά αποδείχτηκαν, δυστυχώς, κούφια λόγια. Τοποθετούν τα επιχειρηματικά τους σχέδια και συμφέροντα, μαζί και οι τράπεζες, πάνω από τις ανθρώπινες ζωές. Δεν παραμελούν ποτέ να παραβρεθούν σε φιλανθρωπικές εκδηλώσεις και να διαφημίσουν το «έργο» τους, δεν βρίσκουν όμως το χρόνο για τους εργαζομένους τους. Οι οικογένειες των εργαζομένων του Mega channel δεν αξίζουν, κατά τους μετόχους, ούτε τα ελάχιστα των εκατομμυρίων τους. Όχι βέβαια για λόγους επαιτείας ή συμπόνοιας αλλά επειδή τους τα χρωστούν. Είναι τα δεδουλευμένα τους, ο κόπος και ο ιδρώτας τον οποίον εκμεταλλεύονται. Γιατί δεν βγαίνει τώρα η αφρόκρεμα των επιχειρηματιών που κατέχουν τη μερίδα του λέοντος των ΜΜΕ να διαμαρτυρηθεί για το «μαύρο» στην ενημέρωση; Προφανώς γιατί είναι το δικό τους «μαύρο». Με άξιους συμμάχους τις τράπεζες οι οποίες βρήκαν τον τρόπο να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις τους σε βάρος των εργαζομένων ξανά.
Καλούμε τους κυρίους Βαρδινογιάννη, Μαρινάκη, Σαββίδη να αναλάβουν έστω και την ύστατη στιγμή τις ευθύνες τους.
Καλούμε την Κυβέρνηση και την οργανωμένη Πολιτεία να δώσουν επιτέλους ένα τέλος στο σήριαλ των εγκλημάτων κατά τη ενημέρωσης και των εργαζομένων. Να μην επιτρέψουν άλλο να κατέχουν Μ.Μ.Ε. μέτοχοι που όποτε θέλουν τα ανοιγοκλείνουν χωρίς να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους προς τους εργαζόμενους, το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία. Πρέπει επιτέλους να δοθεί ένα τέλος στο φαινόμενο της ρίψης στον κάλαθο των αχρήστων των εργαζομένων και των οικογενειών τους για τα πολιτικά και επιχειρηματικά καπρίτσια των μετόχων και των εταιρειών τους. Δεν είναι ζήτημα δικαίου και ηθικής. Είναι ζήτημα ανθρωπιάς.