Βιώνουμε ένα παράπλευρο εξουσιαστικό εποικοδόμημα, με βάση στήριξης μια τερατώδη συγχώνευση των χούλιγκανς του ποδοσφαίρου με τους χούλιγκανς της δημοσιογραφίας
Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής*
Την Τρίτη έληξε το αυτόφωρο και ο πιστολέρο της Κυριακής εμφανίστηκε. Και ζήτησε συγνώμη για τον «φόνο», δηλώνοντας «όμηρος του τελείως αρρώστου ποδοσφαιρικού κατεστημένου»…
Πριν τον «φόνο», ο πιστολέρο ήταν ο επιχειρηματίας, μιντιάρχης και πρόεδρος της ΠΑΕ ΠΑΟΚ Ιβάν Σαββίδης, εκλεκτό μέλος του «εξυγιασμένου», όπως το χαρακτήριζε, «ποδοσφαιρικού κατεστημένου». Πόζαρε μάλιστα ως ο βασικός εξυγιαντής του,.. ανάμεσα σε δύο ακόμα εκλεκτά μέλη του ποδοσφαιρικού κατεστημένου και δεδηλωμένους «εξυγιαντές», τους κκ. Μελισσανίδη και Αλαφούζο, προέδρους των ΠΑΕ ΑΕΚ και Παναθηναϊκού αντίστοιχα. Τέταρτο, εκλεκτό επίσης μέλος του ίδιου κατεστημένου, ήταν η ίδια η αρρώστια του: ο πρόεδρος της ΠΑΕ Ολυμπιακός Βαγγέλης Μαρινάκης! Που… εξυγιάνθηκε από τον επιχειρηματία, μιντιάρχη και πρόεδρο της ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Τον Ιβάν τον εξυγιαντή.
Μέχρι που στο 90′ του ντέρμπι ΠΑΟΚ-ΑΕΚ οι γηπεδούχοι σκόραραν αλλά οι διαιτητές αποφάσισαν ότι το γκολ ήταν οφσάιντ και το ακύρωσαν. Καθιστώντας και πάλι το ποδοσφαιρικό κατεστημένο «τελείως άρρωστο». Και τότε ο Ιβάν ο εξυγιαντής έκανε ντου στο γήπεδο με το όπλο του και τους μπράβους του. Για να το… ξαναμαναεξυγειάνει…
Ας βγούμε απ’ τον τραγέλαφο: ο Ιβάν Σαββίδης δεν είναι παρά ένας ακόμα μετασοβιετικός ολιγάρχης που βγήκε στην ευρωπαϊκή πιάτσα για να… επενδύσει. Και σαν καλός μετασοβιετικός ολιγάρχης επενδυτής, ξεκίνησε το επενδυτικό του σαφάρι στη χώρα μας με την ποδοσφαιρική Ανώνυμη Εταιρία ΠΑΟΚ…
*******
Φανταστείτε τι θα συνέβαινε αν ο ομόλογος, ας πούμε, του κ. Σαββίδη, ο μετασοβιετικός ολιγάρχης επενδυτής στη Αγγλία – ιδιοκτήτης της Τσέλσι Ρομάν Αμπράμοβιτς, εισέβαλλε ένοπλος στο κατάμεστο Στάμφορντ Μπριτζ στο 90′ του «ντέρμπι» Τσέλσι – Γιουνάϊτεντ, ας πούμε, επειδή οι διαιτητές αποφάσισαν ότι το γκολ της ομάδας του ήταν οφσάιντ και το ακύρωσαν:
● O Αμπράμοβιτς θα συλλαμβανόταν επ’ αυτοφώρω!.. Από τους άνδρες του σώματος ασφαλείας που ο ίδιος πληρώνει, για να αστυνομεύουν το γήπεδο της ομάδας του!..
● Η ομάδα του θα υφίστατο άμεσα την τιμωρία που υποδεικνύει για αυτές τις περιπτώσεις ο αγγλικός αθλητικός νόμος: άμεσος υποβιβασμός στη Β’ κατηγορία (Championship) κλπ. κλπ.
Τα ίδια ακριβώς έπρεπε να συμβούν και στην Τούμπα, στην περίπτωση του ένοπλου εισβολέα Σαββίδη και της ομάδας του. Και θα μπορούσαν να συμβούν: νόμοι υπάρχουν και είναι αντίστοιχα αυστηροί με τους βρετανικούς, ίσως και αυστηρότεροι. Και στο πολιτικό και στο αθλητικό επίπεδο της Δικαιοσύνης. Όμως, επί των ολιγαρχών του χρήματος, εντοπίων ή… μετασοβιετικών, σπάνια εφαρμόζονται. Ειδικά όταν οι ολιγάρχες τυγχάνει να είναι εκλεκτά μέλη του ποδοσφαιρικού κατεστημένου. Αν μάλιστα… τυγχάνει να είναι ταυτόχρονα και εκλεκτά μέλη του μιντιακού κατεστημένου, η ατιμωρησία είναι ο εκ των ων ουκ άνευ νόμος
*******
Αλλά αυτό είναι το λιγότερο: από τη στιγμή που ο Ιβάν Σαββίδης απέκτησε τα media («το ανοσοποιητικό σύστημα του επιχειρηματία»» – όπως ό ίδιος, κυνικά, τα είχε χαρακτηρίσει) και προστέθηκε στους κορυφαίους μιντιάρχες της χώρας (Μαρινάκης – Αλαφούζος – Σαββίδης) που, ταυτόχρονα και αντίστοιχα, είναι ιδιοκτήτες τριών εκ των μεγαλυτέρων ελληνικών Ποδοσφαιρικών Ανωνύμων Εταιριών, βιώνουμε ένα πρωτοφανές, παράπλευρο των πολιτειακών, εξουσιαστικό εποικοδόμημα. Το οποίο, πέρα από τον υποβόσκοντα εντός του «μπερλουσκονισμό», διευρύνει τη βάση στήριξής του σε μια τερατώδη (αλληλοσπαρασσόμενη) συγχώνευση των χούλιγκαν του ποδοσφαίρου με τους χούλιγκαν της δημοσιογραφίας: των οπαδικών στρατών των Μαρινάκη – Σαββίδη – Αλαφούζου (ως προέδρων των ΠΑΕ ΟΣΦΠ, ΠΑΟΚ και ΠΑΟ αντίστοιχα) με τους δημοσιογραφικούς «στρατούς» των ιδίων, ως καναλαρχών – μιντιαρχών. Στα πρότυπα του ποδοσφαιροδημοσιογραφικού ομίλου ΣΚΑΪ του Αλαφούζου, για να πάρουμε μια ιδέα.
Το θλιβερό σ’ αυτή την υπόθεση είναι ότι, ενώ προ διετίας ο «μετασοβιετικός ολιγάρχης» τόλμησε να αποκαλύψει ότι στην ελληνική πραγματικότητά τα media είναι «το ανοσοποιητικό σύστημα του επιχειρηματία», η συγκλονιστική αυτή δημόσια ομολογία εγκατεστημένης διαφθοράς, αντιμετωπίστηκε είτε ως αφορμή για παραπολιτικές εγκλήσεις και αντεγκλήσεις, είτε ως κοσμική γραφικότητα. Απ’ όλες τις πλευρές. Πολιτικές και μιντιακές, εκ δεξιών και εξ ευωνύμων.
Αφέθηκαν τα ΜΜΕ να απαξιωθούν απολύτως ως προϊόντα ενημέρωσης. Και να πτωχεύουν, και το ένα μετά το άλλο να κλείνουν και στη θέση τους να ανοίγουν άλλα, ίδια με τα προηγούμενα: media – ανοσοποιητικά συστήματα αλλοτρίων πολιτικοοικονομικών συμφερόντων. Μέσα διαπλοκής δηλαδή. Ακριβώς όπως, κυνικά, τα αποκάλυψε ο αυτοπροσδιοριζόμενος και ως… «όμηρος του τελείως αρρώστου ποδοσφαιρικού κατεστημένου». Ο πιστολέρο της Τούμπας. Ο Ιβάν ο… εξυγιαντής.
(Από την ΑΥΓΗ της Κυριακής 18/3/2018)
.
Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής*Την Τρίτη έληξε το αυτόφωρο και ο πιστολέρο της Κυριακής εμφανίστηκε. Και ζήτησε συγνώμη για τον «φόνο», δηλώνοντας «όμηρος του τελείως αρρώστου ποδοσφαιρικού κατεστημένου»…
Πριν τον «φόνο», ο πιστολέρο ήταν ο επιχειρηματίας, μιντιάρχης και πρόεδρος της ΠΑΕ ΠΑΟΚ Ιβάν Σαββίδης, εκλεκτό μέλος του «εξυγιασμένου», όπως το χαρακτήριζε, «ποδοσφαιρικού κατεστημένου». Πόζαρε μάλιστα ως ο βασικός εξυγιαντής του,.. ανάμεσα σε δύο ακόμα εκλεκτά μέλη του ποδοσφαιρικού κατεστημένου και δεδηλωμένους «εξυγιαντές», τους κκ. Μελισσανίδη και Αλαφούζο, προέδρους των ΠΑΕ ΑΕΚ και Παναθηναϊκού αντίστοιχα. Τέταρτο, εκλεκτό επίσης μέλος του ίδιου κατεστημένου, ήταν η ίδια η αρρώστια του: ο πρόεδρος της ΠΑΕ Ολυμπιακός Βαγγέλης Μαρινάκης! Που… εξυγιάνθηκε από τον επιχειρηματία, μιντιάρχη και πρόεδρο της ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Τον Ιβάν τον εξυγιαντή.
Μέχρι που στο 90′ του ντέρμπι ΠΑΟΚ-ΑΕΚ οι γηπεδούχοι σκόραραν αλλά οι διαιτητές αποφάσισαν ότι το γκολ ήταν οφσάιντ και το ακύρωσαν. Καθιστώντας και πάλι το ποδοσφαιρικό κατεστημένο «τελείως άρρωστο». Και τότε ο Ιβάν ο εξυγιαντής έκανε ντου στο γήπεδο με το όπλο του και τους μπράβους του. Για να το… ξαναμαναεξυγειάνει…
Ας βγούμε απ’ τον τραγέλαφο: ο Ιβάν Σαββίδης δεν είναι παρά ένας ακόμα μετασοβιετικός ολιγάρχης που βγήκε στην ευρωπαϊκή πιάτσα για να… επενδύσει. Και σαν καλός μετασοβιετικός ολιγάρχης επενδυτής, ξεκίνησε το επενδυτικό του σαφάρι στη χώρα μας με την ποδοσφαιρική Ανώνυμη Εταιρία ΠΑΟΚ…
*******
Φανταστείτε τι θα συνέβαινε αν ο ομόλογος, ας πούμε, του κ. Σαββίδη, ο μετασοβιετικός ολιγάρχης επενδυτής στη Αγγλία – ιδιοκτήτης της Τσέλσι Ρομάν Αμπράμοβιτς, εισέβαλλε ένοπλος στο κατάμεστο Στάμφορντ Μπριτζ στο 90′ του «ντέρμπι» Τσέλσι – Γιουνάϊτεντ, ας πούμε, επειδή οι διαιτητές αποφάσισαν ότι το γκολ της ομάδας του ήταν οφσάιντ και το ακύρωσαν:
● O Αμπράμοβιτς θα συλλαμβανόταν επ’ αυτοφώρω!.. Από τους άνδρες του σώματος ασφαλείας που ο ίδιος πληρώνει, για να αστυνομεύουν το γήπεδο της ομάδας του!..
● Η ομάδα του θα υφίστατο άμεσα την τιμωρία που υποδεικνύει για αυτές τις περιπτώσεις ο αγγλικός αθλητικός νόμος: άμεσος υποβιβασμός στη Β’ κατηγορία (Championship) κλπ. κλπ.
Τα ίδια ακριβώς έπρεπε να συμβούν και στην Τούμπα, στην περίπτωση του ένοπλου εισβολέα Σαββίδη και της ομάδας του. Και θα μπορούσαν να συμβούν: νόμοι υπάρχουν και είναι αντίστοιχα αυστηροί με τους βρετανικούς, ίσως και αυστηρότεροι. Και στο πολιτικό και στο αθλητικό επίπεδο της Δικαιοσύνης. Όμως, επί των ολιγαρχών του χρήματος, εντοπίων ή… μετασοβιετικών, σπάνια εφαρμόζονται. Ειδικά όταν οι ολιγάρχες τυγχάνει να είναι εκλεκτά μέλη του ποδοσφαιρικού κατεστημένου. Αν μάλιστα… τυγχάνει να είναι ταυτόχρονα και εκλεκτά μέλη του μιντιακού κατεστημένου, η ατιμωρησία είναι ο εκ των ων ουκ άνευ νόμος
*******
Αλλά αυτό είναι το λιγότερο: από τη στιγμή που ο Ιβάν Σαββίδης απέκτησε τα media («το ανοσοποιητικό σύστημα του επιχειρηματία»» – όπως ό ίδιος, κυνικά, τα είχε χαρακτηρίσει) και προστέθηκε στους κορυφαίους μιντιάρχες της χώρας (Μαρινάκης – Αλαφούζος – Σαββίδης) που, ταυτόχρονα και αντίστοιχα, είναι ιδιοκτήτες τριών εκ των μεγαλυτέρων ελληνικών Ποδοσφαιρικών Ανωνύμων Εταιριών, βιώνουμε ένα πρωτοφανές, παράπλευρο των πολιτειακών, εξουσιαστικό εποικοδόμημα. Το οποίο, πέρα από τον υποβόσκοντα εντός του «μπερλουσκονισμό», διευρύνει τη βάση στήριξής του σε μια τερατώδη (αλληλοσπαρασσόμενη) συγχώνευση των χούλιγκαν του ποδοσφαίρου με τους χούλιγκαν της δημοσιογραφίας: των οπαδικών στρατών των Μαρινάκη – Σαββίδη – Αλαφούζου (ως προέδρων των ΠΑΕ ΟΣΦΠ, ΠΑΟΚ και ΠΑΟ αντίστοιχα) με τους δημοσιογραφικούς «στρατούς» των ιδίων, ως καναλαρχών – μιντιαρχών. Στα πρότυπα του ποδοσφαιροδημοσιογραφικού ομίλου ΣΚΑΪ του Αλαφούζου, για να πάρουμε μια ιδέα.
Το θλιβερό σ’ αυτή την υπόθεση είναι ότι, ενώ προ διετίας ο «μετασοβιετικός ολιγάρχης» τόλμησε να αποκαλύψει ότι στην ελληνική πραγματικότητά τα media είναι «το ανοσοποιητικό σύστημα του επιχειρηματία», η συγκλονιστική αυτή δημόσια ομολογία εγκατεστημένης διαφθοράς, αντιμετωπίστηκε είτε ως αφορμή για παραπολιτικές εγκλήσεις και αντεγκλήσεις, είτε ως κοσμική γραφικότητα. Απ’ όλες τις πλευρές. Πολιτικές και μιντιακές, εκ δεξιών και εξ ευωνύμων.
Αφέθηκαν τα ΜΜΕ να απαξιωθούν απολύτως ως προϊόντα ενημέρωσης. Και να πτωχεύουν, και το ένα μετά το άλλο να κλείνουν και στη θέση τους να ανοίγουν άλλα, ίδια με τα προηγούμενα: media – ανοσοποιητικά συστήματα αλλοτρίων πολιτικοοικονομικών συμφερόντων. Μέσα διαπλοκής δηλαδή. Ακριβώς όπως, κυνικά, τα αποκάλυψε ο αυτοπροσδιοριζόμενος και ως… «όμηρος του τελείως αρρώστου ποδοσφαιρικού κατεστημένου». Ο πιστολέρο της Τούμπας. Ο Ιβάν ο… εξυγιαντής.
(Από την ΑΥΓΗ της Κυριακής 18/3/2018)
.