Ποιος ειναι ο editor του Χρήστου Ξανθάκη;

(...) Είμαι δημιουργικός άνθρωπος, αν και στις μέρες μας είναι βρισιά. Σαν να λες είμαι ψωνάρα. Τέλος πάντων! Μ’ αρέσει να εκφράζω τη δημιουργικότητα μου σε μικρή φόρμα. Και δεν μ’ αρέσουν καθόλου οι άνθρωποι που πλατειάζουν πάρα πολύ. Αυτό δεν το αντέχω. Θες να το πεις τεμπελιά, πες το! Τα ποιήματά μου εγώ δεν τα συνθέτω, είναι όπως βγαίνουν εκείνη την ώρα από τον φούρνο! Δεν ξέρω αν είναι σωστό ή λάθος. Οπως βγαίνουν τα παιδιά από τις γυναίκες δηλαδή...
- Τα περισσότερα βγαίνουν την ώρα που περπατάω ή οδηγάω και ξαφνικά εγώ πρέπει να το γράψω. Οδηγάς στην εθνική και.. σου έρχεται, πρέπει να το γράψεις τώρα, μπαίνεις στο πάρκινγκ και το γράφεις. Οντως το έχω κάνει αυτό! Mε το ποίημα «Little boy blue». Από το «Βερολίνο». Λοιπόν, τα ξεγεννάω, τ’ αφήνω καμιά βδομάδα και μετά όσα αξίζουν τα κρατάω και τα δουλεύω. Βασικά περνάνε από τον προσωπικό μου editor, εκείνη που κοιμάται πλάι μου, τη Λήδα. Είμαι τυχερός. Ολοι χρειαζόμαστε έναν editor και είναι τραγωδία που ο πιο πολύς κόσμος δεν έχει. Εγώ έχω τη Λήδα, της τα πάω και μου λέει «Ξέρεις κάτι; Αυτό το έχεις γράψει άλλες δέκα φορές» ή «Αυτό είναι εξυπνακίστικο, δεν το πετάς καλύτερα;» και άλλα τέτοια!

- απόσπασμα από τη συνέντευξη του Χρήστου Ξανθάκη στην Εφημερίδα των Συντακτών Σαββατοκύριακου και στην Κυριακή Μπεϊόγλου (ολόκληρη ΕΔΩ)