“Η συγκεκριμένη ειδησεογραφική ιστοσελίδα με δυναμική επισκεψιμότητας αποτελεί έναν σημαντικό χώρο ενημέρωσης των πολιτών σε θέματα που άπτονται της δημόσιας υγείας” είχε αποφανθεί προ ετών η διοίκηση του ΚΕΕΛΠΝΟ για τη Μονοπρόσωπη Ιδιωτική Κεφαλαιουχική Εταιρεία που βρισκόταν πίσω από την ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού “Αλάτι και Πιπέρι”.Το ΚΕΕΛΠΝΟ είχε αποφασίσει το 2011 ότι το κόστος συνεργασίας του με μια ιστοσελίδα που αυτοπροβαλλόταν για..
“ολοκληρωμένη παρουσία σε όλους τους κλάδους της εστίασης, της διασκέδασης και της μαγειρικής” θα ανέρχεται στο καθαρό ποσό των 16.000 ευρώ τον μήνα. Έτσι, λοιπόν, μεταξύ τυρού και αχλαδίου, γκουρμέ συνταγών και γαστρονομικών προτάσεων, ήρθαν και έδεσαν αρμονικά τα λοιμώδη νοσήματα του ΚΕΕΛΠΝΟ.
Κι αν το ηλεκτρονικό αλατοπίπερο είχε να επιδείξει και κάποιες συνταγές από την παραδοσιακή κρητική κουζίνα, τι να πει κανείς για ιστοσελίδες όπως το ellinesdimarxoi.gr, και το hamparia.gr που άνοιξαν, άρπαξαν τη διαφήμιση του ΚΕΕΛΠΝΟ (80 και 20 χιλιάδες ευρώ έκαστη) και έσβησαν την ίδια μέρα από τον ηλεκτρονικό χάρτη της χώρας;
Η δημιουργία του Μητρώου Online Media για τις ηλεκτρονικές σελίδες που διεκδικούν διαφήμιση ήταν το πρώτο βήμα της Πολιτείας ώστε να ξεκαθαρίσει επιτέλους ένα άναρχο πεδίο του Διαδικτύου, στο έδαφος του οποίου ευδοκίμησαν διάφοροι “λαθρόβιοι” του Τύπου, στήνοντας μια πολυδαίδαλη φάμπρικα εταιρειών που ακόμα και στα χρόνια της οικονομικής κρίσης ροκάνισαν εκατομμύρια ευρώ κρατικής διαφήμισης και γκρίζων χορηγιών.
Στο ίδιο πεδίο εμφανίστηκαν επίσης ακόμη και “δημοσιογραφικές” συμμορίες που ανήγαγαν τον εκβιασμό ή το λιβάνισμα πολιτικών και επιχειρηματιών σε επάγγελμα και μέσο πλουτισμού. Ιστοσελίδες δήθεν ενημερωτικές ή δήθεν χρηστικές, που κατασκευάζονταν με 50 και 100 ευρώ μέσα σε μια νύχτα και στοιβάζονταν κατά ντουζίνες μέσα στους τέσσερις τοίχους του ίδιου, χωρίς υπαλλήλους γραφείου έβγαλαν άλλοτε ψωμί κι άλλοτε παντεσπάνι για τους λαθρόβιους της ιντερνετικής αγοράς. Υπογράφοντας παχυλά συμβόλαια προβολής, όπως αυτά που αποκαλύφθηκαν στην περίπτωση του ΚΕΕΛΠΝΟ, οι λαθρόβιοι του Τύπου είχαν την ευκαιρία είτε να αυξάνουν την προσωπική τους περιουσία είτε να χρηματοδοτούν υπογείως άλλες επιχειρήσεις με ρόλο βιτρίνας.
Σ’ αυτό το σκοτεινό και ανεξέλεγκτο πεδίο δράσης, παρότι έχει κλείσει πλέον η στρόφιγγα του Δημόσιου αλλά και του τραπεζικού χρήματος, εξακολουθούν να ανθίζουν λογής - λογής λαθρόβια λιβανιστήρια που σίγουρα δεν σπαταλούν καθημερινά το σάλιο τους “γλείφοντας” αφιλοκερδώς. Ας τα έχουμε κατά νου κι αυτά.
Πέτρος Kατσάκος / Αυγή της Κυριακής 25/3/2018