Έχω αρπάξει εδώ και ώρα το πληκτρολόγιο...
«Βία» μου είπαν. «Γράφεις;» με ρώτησαν. «Γιατί όχι» απάντησα.
Η στάχτη στο τσιγάρο ακριβώς δίπλα μου καίει και το φίλτρο πια. Πρόλαβα μια τελευταία ρηχή τζούρα. Τα δάχτυλα στο πληκτρολόγιο είναι σε ετοιμότητα, αλλά στην πραγματικότητα ξύνουν τα πλήκτρα νευρικά. «Μα τι να σου γράψω που δεν ξέρεις;».
Το ερώτημα είναι θέλεις να τα παραδεχτείς; Δύο φορές μου την έπεσαν.. Το ’11 ήταν δύο πληρωμένοι μπράβοι στην είσοδο του σπιτιού μου. Τη δεύτερη ήταν οπαδοί.
Στην πρώτη περίπτωση, που δεν την κατήγγειλα, ήταν εντεταλμένοι ενός προέδρου, τη δεύτερη ήταν ορκισμένοι προστάτες ενός άλλου. Πέρσι, σε ένα νησί (σε νησί, ρε φίλε), προσπερνώντας την είσοδο ενός μαγαζιού, μου λέει ένας (εργαζόμενος στο μαγαζί παρακαλώ). «Την έχεις γλιτώσει, αλλά πού θα πάει. Θα σε ξετρυπώσουμε στην Αθήνα, δέκα μαχαιριές θα φας... Θυμήσου το».
Ακόμα δεν με έχουν ξετρυπώσει ή δεν με έψαξαν. Άλλους, φίλους, ή συνάδελφους, τους ξετρύπωσαν. Και τους σάπισαν.
Η Ελλάδα παρουσιάζει συνεχώς ανάπτυξη. Ναι, ναι... Κάθε χρόνο ανεβαίνει κάμποσες θέσεις στην ντροπιαστική λίστα των χωρών με την πιο περιορισμένη ελευθερία του Τύπου. Μπράβο μας!
Ένα αιματοβαμμένο γαλόνι στον λυγισμένο από τη σαπίλα ώμο του τόπου μας. Περιμένεις από εμένα να σου γράψω τις αιτίες; Α, ρε μπαγάσα. Μα δεν βλέπεις γύρω σου; Πρόεδροι ομάδων γκάνγκστερ, οπαδοί που έχουν μετατρέψει το αθλητικό συναίσθημα σε επάγγελμα, σε βιοπορισμό, προσφέροντας πρόθυμα στους διψασμένους για εξουσία «αρχηγούς-προέδρους» αγνή μισθοφορική υποταγή. Για το καλό της ομάδας μας... «που δεν θα την πειράξει κανείς, ρε! Τ’ ακούτε;»
Συνάμα: κοινωνικές δομές χλιαρές, αμορφωσιά κι ένας φανατισμός που όμοιός του δεν έχει εμφανιστεί ποτέ ξανά στην Ελλάδα. Και παράλληλα η δημοσιογραφία. Αυτή η έρημη, που πλέον αποτελεί καταφύγιο οπαδών οι οποίοι στηρίζουν την καριέρα τους στο «ή εμείς, ή κανείς».
Αλλά ποιοι είμαστε εμείς; Αυτοί που θέλουμε να είμαστε ή αυτοί που οι «αρχηγοί» με απειλές ή ψιλές, κι ενίοτε χοντρές, μας υποχρεώνουν να είμαστε. Αν, αγαπητέ μου αναγνώστη, θεωρείς ότι σήμερα έχεις ενημέρωση, θα σε καλούσα να αλλάξεις πλευρό.
Σφαίρες, απολύσεις, απειλές, τηλέφωνα με αθώο περιεχόμενο τύπου «θα σε γαμήσουμε». Η δημοσιογραφία στα... χειρότερά της, όπως ακριβώς την έχουν ανάγκη οι αρχηγοί...
Καλημέρα σας...
* Ο Θανάσης Ασπρούλιας είναι αθλητικός συντάκτης στην Cosmote TV
- το κείμενο είναι από την Αυγή