Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης*
Όταν ήμουν πιτσιρίκι πηγαίναμε ομαδόν στο Κατηχητικό. Στον Άγιο Κωνσταντίνο που ήταν η εκκλησία της γειτονιάς μας, στον Γυναικωνίτη γινόταν το μάθημα και στο τέλος κάθε μαθήματος μας χαρίζανε και Εικονίτσες χάρτινες με παραστάσεις από την Παλιά και την Καινή Διαθήκη. Και παίρναμε ύστερα το δρόμο μας για την πιο κοντινή.. αλάνα, δίπλα είχε μία, να στρωθούμε στη μπάλα ώσπου να έρθει η ώρα να μας φωνάξουν οι μανάδες μας στο σπίτι μπας και διαβάσουμε καμιά φορά τα μαθήματά μας. Όσο αργότερα, τόσο καλύτερα!
Αυτό θυμάμαι από το Κατηχητικό και πέραν τούτου ουδέν. Σαν διπλό μάθημα Θρησκευτικών ήταν, παπάς το δίδασκε και το ένα και το άλλο. Ιστοριούλες μας λέγανε για να μη μας τρομάξουνε. Κι εμείς ακούγαμε με προσοχή, ιδίως όταν μας περιέγραφαν θαύματα. Μιας και ήμασταν σε ηλικία που τα πιστεύαμε τα θαύματα ακόμη και τους αγγέλους και τους διαβόλους και τους τριβόλους και δεν είχαν προτεραιότητα απόλυτη η τσέπη μας και το περιεχόμενο του πορτοφολιού μας. Ναι, τα πιστεύαμε τα θαύματα…
Όπως πίστεψε σε ένα θαύμα και ο Μητροπολίτης Πειραιώς κι ενώ είχε συμφωνήσει η ιερά Σύνοδος στις μεταρρυθμίσεις Φίλη για το μάθημα των Θρησκευτικών, κατέφυγε αυτός στο Συμβούλιο της Επικρατείας ζητώντας την ακύρωσή τους. Σε αυτό ακριβώς το Συμβούλιο της Επικρατείας που το θαυμάσαμε ένα σωρό φορές όταν απέδιδε δικαιοσύνη με οικολογική συνείδηση και κράταγε αντίσταση στο τσιμεντολάγνο μένος των Ελλήνων. Και το Συμβούλιο της Επικρατείας τον δικαίωσε! Τον δικαίωσε πανηγυρικά και τα γύρισε πίσω όλα όσα είχε σκεφτεί και νομοθετήσει ο Νίκος Φίλης ως υπουργός Παιδείας.
Η αιτιολόγηση; Διαβάστε και θαυμάστε:
«Φαλκιδεύεται ο σκοπός της ανάπτυξης, δηλαδή της ορθόδοξης χριστιανικής συνείδησης των μαθητών στα ανήκοντα στην επικρατούσα θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού», ότι «κλονίζεται η ορθόδοξη χριστιανική συνείδηση που πριν από την έναρξη του σχολικού βίου διαμορφώνουν οι μαθητές το πλαίσιο του οικογενειακού τους περιβάλλοντος», ότι «στερεί από τους μαθητές του Ορθόδοξου Χριστιανικού Δόγματος το δικαίωμα να διδάσκονται αποκλειστικά τα δόγματα, τις ηθικές αξίες και τις παραδόσεις της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού».Λες και η ανεξιθρησκεία είναι μια ετικέτα στο πλησιέστερο σούπερ μάρκετ που αφορά σε εκπτώσεις του τμήματος ψαρικών. Λες και στη χώρα αυτή που ζούμε άμα δεν μεγαλώνεις με χριστιανική συνείδηση δεν είναι για να μεγαλώνεις διόλου. Λες και στην Ψωροκώσταινα μετράνε μόνο οι ηθικές αξίες και παραδόσεις της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας και όλα τα άλλα που συμβαίνουν γύρω μας είναι κακές επιρροές και βλασφημίες και βασκανίες. Λες και τα σχολεία δεν είναι για ανοίγουν τα μυαλά των μαθητών, αλλά για να κλείνουν την κουρτίνα της κατήχησης. Λες και το Ευαγγέλιο γκαζώνει και αφήνει πίσω του στη σκόνη το Σύνταγμα…
Α ρε δόλιε Στήβεν Χόκινγκ ευτυχώς που πρόλαβες και πέθανες από φυσιολογικά αίτια! Από τα γέλια θα είχες εγκαταλείψει τα εγκόσμια, έτσι και διάβαζες την αιτιολογική έκθεση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Και θα έστρεφες τα μάτια στους ουρανούς, αναζητώντας της μαύρες τρύπες της ανθρώπινης στενοκεφαλιάς. Δεν θα δυσκολευόσουν πάντως και πολύ για να τις βρεις:
Από το Μεσαίωνα στην ίδια θέση είναι!
* το κείμενο του Χρήστου Ξανθάκη είναι από το newpost.gr
