«Ένας μπήκε με όπλο στο γήπεδο, τέσσερις έχουν στο εξώφυλλο» είπε ο αντιπρόεδρος-τηλεπωλητής,..
χαμογελώντας ευχαριστημένος με τον εαυτό του. Πρόσθεσε μάλιστα ότι αυτή είναι «η κλασσική μέθοδος για να αθωώνεις τον ένα». Μάλιστα! Αγλάισμα σοβαρής πολιτικής ανάλυσης (κατάλληλης για σανοφάγους)!
Αυτό που παραβλέπει ο κ. Γεωργιάδης είναι το πολύ απλό: ότι δηλαδή ρίχνοντας το ανάθεμα σε ένα πρόσωπο, αθωώνεις ολόκληρο το σάπιο σύστημα του ποδοσφαίρου, της πολιτικής ζωής κ.λπ. Η προσωποποίηση μιας καθολικής παθογένειας, ενώ φαινομενικά εντοπίζει το πρόβλημα, ουσιαστικά το κρύβει πίσω από το πέπλο της εξατομικευμένης παραβατικής συμπεριφοράς.
Όμως το ποδόσφαιρο είναι η αρένα της παραβατικότητας, ο ναός διαφόρων ειδών εγκληματικότητας και η Μέκκα της πολιτικής εκμετάλλευσης των λαϊκών παθών.
Ο αντιπρόεδρος-τηλεπωλητής θέλει να ξεχνά τα αίσχη δεκαετιών, το ρόλο αυτών των προσώπων που «κοσμούν» το εξώφυλλό μας -μαζί με κάποια άλλα- καθώς και τις κατά καιρούς εκκρεμότητες και περιπέτειές τους με τη Δικαιοσύνη: μέχρι και κατηγορίες για «εγκληματική οργάνωση» μπόρεσαν και απέσπασαν ορισμένοι με τα κατορθώματά τους.
Μιλά για τη σχέση του κ. Σαββίδη με την κυβέρνηση, θέλοντας να ξεχνά τη σχέση του κ. Μαρινάκη με τον πρόεδρό του Κυριάκο Μητσοτάκη, το κόμμα του οποίου ο εφοπλιστής έχει «υιοθετήσει» στα μέσα ενημέρωσης (και είναι πολλά) που διαθέτει.
Στο σπίτι του κρεμασμένου κ. Γεωργιάδη δεν μιλάνε για σκοινί.
Τάσος Τσακίρογλου (efsyn)
