Παρασκευή 23 Μαρτίου 2018

Στον πόλεμο με φιόγκους και κουδούνια

Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης

Τι είναι αυτό το πράγμα που το λένε ντεφαιτισμό; 
 
Έχουνε πλάκα οι δεξιοί, δεν λέω, αλλά και οι αριστεροί δεν πάνε πίσω. Είναι κάτι φορές που σε ξεκαρδίζουν και χωρίς κόπο μάλιστα. Βλέπε την υποθετική περίπτωση πολεμικής σύγκρουσης με την Τουρκία, την οποία όλοι οι υπόλοιποι και όλες οι υπόλοιπες την αντιμετωπίζουμε με ένα σχετικό τρόμο, αλλά κάποια τμήματα της ελληνικής αριστεράς την εξέλαβαν ως ευκαιρία για επικό μαλλιοτράβηγμα. Και έχουν ήδη.. αρχίσει τον καυγά και την εκτόξευση κατηγοριών και το δείξιμο με το δάχτυλο, τα ωραία, τα όμορφα δηλαδή που πάντοτε χαρίζουν χαμόγελο και αλεγρία!
Πλην ΣΥΡΙΖΑ βεβαίως, ο οποίος κυβερνάει και κρατάει το στόμα του κλειστό. Και πολύ καλά κάνει, διότι άμα έχεις τις τύχες της χώρας στα χέρια σου πρέπει να είσαι επικεντρωμένος στο έργο και όχι στη θεωρία. Μόκο λοιπόν και διαρκής επαγρύπνηση και στην τσίλια από το πρωί ως το βράδυ και τελεία και παύλα. Κι άσε την αριστερά εκτός κοινοβουλίου και εκτός κυβερνήσεως να παίζει μπουνίδια για το αν είχε δίκιο ο Άγις Στίνας και αν ο επαναστατικός ντεφαιτισμός είναι μια καλή ιδέα τώρα που ο Ερντογάν (συγγνώμη, τώρα που ο Σουλτάνος Ερντογάν) κλιμακώνει τις προκλήσεις του…
Κάνω ένα διάλειμμα εδώ για ολίγη βικιπαίδεια και πληροφοριακό υλικό που θα φωτίσει το τζερτζελο. Απολαύστε υπεύθυνα:
«Ο επαναστατικός ντεφαιτισμός (αγγλ. "revolutionary defeatism", από την αγγλική λέξη defeat που σημαίνει ήττα) είναι η θεωρία που υποστηρίζει ότι σε περίπτωση που ένας πόλεμος που διεξάγεται είναι ιμπεριαλιστικός και από τα δύο μέρη, οι επαναστάτες και των δύο μερών θα πρέπει να προσπαθήσουν να μετατρέψουν τον εθνικό πόλεμο σε εμφύλιο, συναδελφωμένοι με τους στρατιώτες του “εχθρού” και ανατρέποντας τις αστικές κυβερνήσεις τους».
Και μερικές λεπτομέρειες ακόμη επί του προκειμένου:
«Kαθ' όλη τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου οι μόνοι που αγωνίστηκαν κάτω από τις αρχές του επαναστατικού ντεφαιτισμού ήταν στην Ελλάδα η διεθνιστική ομάδα του Άγι Στίνα, καθώς και λίγοι Ιταλοί «μπορντιγκιστές» (από τον ηγέτη τους Μπορντίγκα), μερικές μικροομάδες αναρχικών και μεμονωμένα άτομα. Ο Άγις Στίνας έγραψε ότι ο ελληνικός λαός "έπρεπε να αγκαλιάσει (στην Κατοχή) τους Γερμανούς φαντάρους", γιατί ήσαν προλετάριοι και να τους πάρει με το μέρος του, ενάντια στον Χίτλερ».
Κοίτα να δεις, δεν το ήξερα ότι οι φαντάροι που δολοφόνησαν την προγιαγιά μου, τη γιαγιά μου και μία από τις αδερφές του πατέρα μου ήταν κακόμοιροι προλετάριοι κι έπρεπε η υπόλοιπη φαμίλια να τους αγκαλιάσει. Για να μη μιλήσω για όσους εκτέλεσαν τον παππού της συμβίας μου και τον θείο της τον Μανιό που ήταν καπετάνιος της αντίστασης. Αγάπη μόνο ρε φίλε, αγάπη μόνο!
Πέρα από πλάκα όμως, κρατείστε κάποιες σημειώσεις επί του ζητήματος. Εύχομαι να μην το βρούμε μπροστά μας, αλλά ποτέ δεν ξέρεις μ’ αυτά τα πράγματα. Άλλωστε όπως είπε ο μέγας Λέων Τρότσκι:
«Μπορεί εσύ να μην ενδιαφέρεσαι για τον πόλεμο, αλλά ενδιαφέρεται ο πόλεμος για σένα»!
Υ.Γ.: Ως και για συμμαχία ελληνικής και κυπριακής αστικής τάξης διάβασα, προκειμένου να ενοποιήσουμε τις δύο ΑΟΖ και να κονομήσουν ξανά οι πλούσιοι εις βάρος των φτωχών σε Ελλάδα και Τουρκία. «Ναι γιαβρί μου, ναι», που θα έλεγε και ο Ταγίπ (συγγνώμη ο Σουλτάνος) Ερντογάν…

-από το newpost.gr