Ο άλλοτε αρχοντικός ΔΟΛ στα τελευταία χρόνια της ζωής του πριν από την πώλησή του, βίωσε την παρακμή σε πολύ σκληρή μορφή. Αλλεπάλληλες απολύσεις, καθυστερήσεις στη μισθοδοσία, χρέη σε τράπεζες και σε ιδιώτες, απεργίες, εντάσεις, καταρράκωση του κύρους του, βίαιη μετάλλαξη στην πολιτική του θέση και φύση. Κάποτε ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη ήταν τα καλύτερο «μαγαζί» στον Τύπο. Η εργασία του κάθε δημοσιογράφου, τεχνικού ή διοικητικού στο Συγκρότημα σήμαινε επαγγελματική καταξίωση και οικονομική ασφάλεια. Ο ΔΟΛ είχε τη δύναμη να επιβάλει την αποκλειστική συνεργασία μαζί τους γιατί.. πλήρωνε καλά και είχε απαιτήσεις. Και μαζί είχε την αρχή να μη θέλει οι συντάκτες να εργάζονται και στην τηλεόραση.
Μας το θυμίζει ο Άρης Σκιαδόπουλος με την ευκαιρία ενός κειμένου που ανέβασε στο facebook για τη Μελίνα Μερκούρη. Εκεί αφηγείται ένα περιστατικό.Τον πρώτο καιρό της Μεταπολίτευσης η Μελίνα, που είχε επιστρέψει από την εξορία, τον κάλεσε για να συνεργαστούν σε τηλεοπτική εκπομπή. Αλλά ο δημοσιογράφος ούτε που το σκέφτηκε γιατί υπήρχε απαγόρευση από τον ΔΟΛ, ιδιαίτερα τότε –λέει ο Αρης– που ήταν στην ηγεσία της χώρας κυβέρνηση Καραμανλή. Γράφει, συγκεκριμένα ο Α. Σκιαδόπουλος:
«Μ΄ έχει καλέσει να κουβεντιάσουμε μια ιδέα που έχει για τηλεόραση. Πριν, όταν ήταν αυτοεξορίστη, είχε διαβάσει ένα κομμάτι μου στον Ταχυδρόμο που είχα μπαρκάρει με γκαζάδικο. Αυτό ήταν η αφορμή να ξεκινήσουμε μια σειρά εκπομπών κοινωνικού ενδιαφέροντος. Θα την παρουσίαζε η ίδια κι εγώ θα ήμουν ο δημοσιογράφος που θα τη συνόδευε. Αρνήθηκα γιατί εκεί, στον ΔΟΛ, ούτε που περνούσε από τον νου μας να βγούμε στην τηλεόραση εκείνα τα χρόνια. Πολύ περισσότερο στην Κυβέρνηση Καραμανλή. Μετά από μένα κάλεσε την συνάδελφο Φανή Πετραλιά η οποία επίσης αρνήθηκε. Τελευταίο φώναξε τον Λευτέρη τον Παπαδόπουλο».
Ο Άρης Σκιαδόπουλος περιγράφει και ένα ακόμα περιστατικό σε σχέση με τη Μελίνα. Όταν εκείνη έγινε υπουργός Πολιτισμού και η Αθήνα ανακηρύχθηκε πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης, του πρότεινε να αναλάβει το γραφείο Τύπου. Ο δημοσιογράφος αρνήθηκε:
«-Δεν αναλαμβάνω θέσεις που έχουν σχέση με το δημόσιο, Μελίνα. Δεν έχω εξάλλου εμπειρία από τέτοιες θέσεις.
» - Μα δεν θα κάμεις τίποτα βρε μαλάκα, λεφτά θα παίρνεις.
» Δεν δέχτηκα. Της πρότεινα και πήρε την συνάδελφο Σπανοπούλου».
** Στη φωτογραφία η είσοδος του παλιού κτιρίου του ΔΟΛ στην πλατεία Καρύτση.
- από το μπλογκ harddog-sport
Μας το θυμίζει ο Άρης Σκιαδόπουλος με την ευκαιρία ενός κειμένου που ανέβασε στο facebook για τη Μελίνα Μερκούρη. Εκεί αφηγείται ένα περιστατικό.Τον πρώτο καιρό της Μεταπολίτευσης η Μελίνα, που είχε επιστρέψει από την εξορία, τον κάλεσε για να συνεργαστούν σε τηλεοπτική εκπομπή. Αλλά ο δημοσιογράφος ούτε που το σκέφτηκε γιατί υπήρχε απαγόρευση από τον ΔΟΛ, ιδιαίτερα τότε –λέει ο Αρης– που ήταν στην ηγεσία της χώρας κυβέρνηση Καραμανλή. Γράφει, συγκεκριμένα ο Α. Σκιαδόπουλος:
«Μ΄ έχει καλέσει να κουβεντιάσουμε μια ιδέα που έχει για τηλεόραση. Πριν, όταν ήταν αυτοεξορίστη, είχε διαβάσει ένα κομμάτι μου στον Ταχυδρόμο που είχα μπαρκάρει με γκαζάδικο. Αυτό ήταν η αφορμή να ξεκινήσουμε μια σειρά εκπομπών κοινωνικού ενδιαφέροντος. Θα την παρουσίαζε η ίδια κι εγώ θα ήμουν ο δημοσιογράφος που θα τη συνόδευε. Αρνήθηκα γιατί εκεί, στον ΔΟΛ, ούτε που περνούσε από τον νου μας να βγούμε στην τηλεόραση εκείνα τα χρόνια. Πολύ περισσότερο στην Κυβέρνηση Καραμανλή. Μετά από μένα κάλεσε την συνάδελφο Φανή Πετραλιά η οποία επίσης αρνήθηκε. Τελευταίο φώναξε τον Λευτέρη τον Παπαδόπουλο».
Ο Άρης Σκιαδόπουλος περιγράφει και ένα ακόμα περιστατικό σε σχέση με τη Μελίνα. Όταν εκείνη έγινε υπουργός Πολιτισμού και η Αθήνα ανακηρύχθηκε πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης, του πρότεινε να αναλάβει το γραφείο Τύπου. Ο δημοσιογράφος αρνήθηκε:
«-Δεν αναλαμβάνω θέσεις που έχουν σχέση με το δημόσιο, Μελίνα. Δεν έχω εξάλλου εμπειρία από τέτοιες θέσεις.
» - Μα δεν θα κάμεις τίποτα βρε μαλάκα, λεφτά θα παίρνεις.
» Δεν δέχτηκα. Της πρότεινα και πήρε την συνάδελφο Σπανοπούλου».
** Στη φωτογραφία η είσοδος του παλιού κτιρίου του ΔΟΛ στην πλατεία Καρύτση.
- από το μπλογκ harddog-sport