Ήταν τα πρώτα χρήματα στην ενήλικη ζωή του που δεν τα εισέπραττε από λογιστήριο εφημερίδας, καναλιού, ραδιοφώνου ή σάιτ. Στάθηκε με συστολή παιδιού στο άνοιγμα της πόρτας, παρέδωσε το πακέτο που μύριζε φρεσκοψημένο κρέας και αφού ο πελάτης πλήρωσε τον λογαριασμό, του παράχωσε διακριτικά ένα δίευρω στην ημίκλειστη από την αμηχανία παλάμη του. Ήταν η.. ανταμοιβή στην πρώτη ντιλίβερι διαδρομή του.
Βραδινή η δουλειά, αλλά αυτό δεν ερχόταν σε αντίθεση με τα εργασιακά ωράρια που είχε συνηθίσει. Όντας πολλά χρόνια στις εφημερίδες γύριζε σπίτι το νωρίτερο τα μεσάνυχτα, το αργότερο δυο ώρες μετά. Τότε χωρίς να παίρνει φιλοδώρημα.
Κάποτε φιλοδωρήματα ήταν τα κυριακάτικα που πλήρωναν οι εκδότες. Νόμιμα λεφτά, όχι χαριστικά.
- διαβάστε τη συνέχεια ενός γεγονότος καθόλου φέικ όπως το περιγράφει ο Διονύσης Βραϊμάκης στο harddog-sport EΔΩ
